- ۰ نظر
- ۱۰ آذر ۹۳ ، ۱۰:۳۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
هنر عصر دیجیتال ماهیتی خاص دارد. فنآوریهای چاپ سهبعدی امکان شخصیسازی وسیعی را برای هنرمندان و مصرفکنندهها فراهم کرده است و اصلا شاخههایی از هنر معاصر به همین خدمات شخصیسازی وسایل زندگی میپردازند. استودیوی آلمانی ورتلوبرفل با طراحی و ساخت پوستههایی فلزی برای دوربین GM1 پاناسونیک، به روش پرینت سهبعدی فلز، از این وسیلهی معمولی کالاهایی خاص و البته ویژه مصرفکنندگان مشخص درست کرده است. کاربران حالا با ارگونومی دست خود دوربین خود را تغییر میدهند و آن را با پوستههایی با منطق ریشهای یا بافت مانند یا تداخلی بازطراحی میکنند. طراحیهای این استودیو میان زیباییشناسی آرتنوو، کارکردگرایی مدرن و ساخت عصر دیجیتال در نوسان است.
زندهگی در هر محیطی تاثیرات خودش را دارد. چیزهای که افراد به صورت روزانه با آن سر و کار دارند، مواد و مصالحی که هر روز میبینند یا لمس میکنند و خلاصه هرآنچه یک زندهگی مثل زندهگی شهری را شکل میدهد، بیتردید در حواس و عادات انسانها خودش را جا میکند. یکی از بیشترین چیزهایی که هر روز در گذر از شهر و یا حتی خارج از شهر میبینیم، ساختوسازهایی است که به شکل معمول با بتن و سیمان و مصالحی مثل بلوک سیمانی ساخته میشوند. برای همین استودیوی تایوانی تریپللیوینگ، مقیاس این عناصر را از ساختمانهایی حقیقی به مقیاس رومیزی تغییر داده تا هم این عادت را با چاشنی طنز برای ما امتداد دهد و هم اینکه از همین مصالح برای ساخت شهری کوچک برای لوازمالتحریرها استفاده کند. حالا میشود با این جامدادیها بازی راه انداخت! شهری که در آن مدادهای کوچک خانههایی به ابعاد خودشان دارند تا از چشم ما مخفی نشوند و مدادهای بلندتر نقش دودکش را بازی میکنند! با وجود ایده و طراحی متفاوت این مجموعه، برخی فکر میکنند شاید خوب نباشد که همین اندک مظاهر طبیعت نیز که گاهی در نقش یک رومیزی چوبی کوچک در اتاق ما ظاهر میشود، جای خود را به ماکتی از مصالح پیچیده و انسانساز امروزی بدهد.
ایده جادههای خورشیدی از خیلی پیش در ادبیات طراحان شهری وجود داشت اما همیشه از حرف تا عمل راه زیاد است. بلاخره اولین جاده خورشیدی جهان در کشور هلند رسما افتتاح شد. مسیری به طول تقریبی ۷۰ متر که از پانلهای بتنی پیشساخته مجهز به سلولهای خورشیدی و یک پوشش خیلی نازک شیشهای ساخته شده است و میتواند انرژی خورشیدی را که جذب میکند به صورت الکتریسیته به مصرف روشنایی مسیر و چراغهای راهنمایی و .... برساند.
خوشبختانه این جاده سبز برای دوچرخهها ساخته شده است. حیف بود یک حرکت سبز دوست محیط زیست را برای استفاده اتومبیلهای دشمن محیط زیست به کارگرفت.
تاکنون چندین پست در رابطه با مبلمان تغییرپذیر در یانوندیزاین دیدهایم (+،+،+). در بیشتر این طراحیها نیاز به کاربردهای متنوع در عین کمبود فضا علت اصلی چنین اقداماتی بود. اما همین ایدهی یکسان منجر به طراحی و ساخت محصولات متنوع از لحاظ نحوهی کارکرد و جزئیات طراحانه میشود. نندو، طراح ژاپنی مدولارهای اداری را طراحی کرده است که شامل میز، صندلی و قفسههایی است که با داشتن صفحاتی متصل برای خود حریمی را به وجود آوردهاند که معمولا در فضاهای اداری مرسوم است. این مدولها سرعت تغییر چیدمان را افزایش خواهند داد و گزینههای بیشتری را از لحاظ نوع استفاده از فضا و زاویهی اتصال مدولها در اختیار کاربر میگذارند.
با رشد تکنولوژی و گسترش ایدههای خلاقانه تصور آینده خیلی سختتر از همیشه شده است. اما باز هم شاید افقهای نزدیک و جذابی را بتوان در پشت برخی ایدههای ساده دید. مثلا چترهای آینده در یک افق نزدیک چه طور خواهند بود؟ آیا باز هم پوششی نایلونی و سازهای سبز لازم است تا قطرات باران روی سر آدمها نیافتد. تصور چتری که با یک مکش و دمیدن جاری هوا به صورت یک لایه محافظ مانع خیس شدن شما میشود، تصور سختی نیست. چتری نامرئی...
راستی اصلا چرا ما آدمها باید خودمان را از تماس قطرات لطیف باران و ملائکهی همراه هرکدامشان محروم کنیم؟
بچهها معمولا بچهتر که هستند کمتر به این که چگونه بازی کنند فکر میکنند. معمولا توجه خودشان را به این معطوف میکنند که بازی بکنند! همین. این طوری بچهها کیفی زندگی میکنند. بازی میکنند حتی بدون هیچ چیزی! اما بزرگتر که میشوند اندیشه میکنند، به فکر این میافتند که مثلا کاش این طور بود تا آن طور میکردیم.... و اصلا طراحی وقتی شکل میگیرد که طراح چه به جبر زمان و چه به انتخاب طراحانه میآید و از بیرون به مسالهای نگاه میکند که روزی یا زمانی خودش درون آن بوده است یا خود را درون آن قرار داده...
بچهتر که بودیم در مدارس روی نیمکتهای چوبی و روی سکوهای سنگی کاغذهای مچاله شده را توپ میکردیم و با انگشتهایمان فوتبال بازی میکردیم. برای برخی این فوتبالهای انگشتی اوج کیف دنیا بود و از هر بازی دیگری جذابتر. فوتبالهای انگشتی نمونههای حرفهایتری داشت که فوتبالدستی نام داشت و هرکسی میز مخصوصش را نداشت تا بتواند بازی کند. استودیو طراحی پلگدیزاین که قبلا هم در یانوندیزاین کارهایی از آن دیده بودیم + + و اساسا در کار طراحی چیزهای ساده اما مفید و کاراست با طراحی آدمکهایی که روی مداد بچه دبستانیها سوار میشوند یک فوتبال دستی متفاوت و ارزان و ساده عرضه کرده است.
کمکم با جا افتادن مقوله پرینت سهبعدی در عرصه غذا و خوردنیها، پرینت سهبعدی خدمات روشنی در این عرصه پیدا میکند نخست برخی رستورانهای بهروزتر با اضافه کردن دستگاههای پرینت سهبعدی خدمات خاص غذایی میدادند و بعدتر هنرمندانی سعی کردند تا ظرفیتهای این ورود تکنولوژی به عرصه آشپزی را آزاد کنند. حالا یک لابرآتوار شکر با ساخت قندهایی به صورت پرینت سهبعدی احجام پیچیده هندسی، کاربردی تجاری در عرصه خوردنیها را از خدمات پرینت سهبعدی گرفته است. حالا قندهای گران پرینت شده میتوانند وجه تزئینی و تفاخری یک چای عصرانه ساده باشند...
آیا در کودکی هیچ وقت چنین تخیلاتی داشتهاید که مثلا یک روز خانهای کوچک را از جیبتان درآورید و مثلا دکمهای بزنید و خانه بزرگ بشود و .... چیزی شبیه تصویری که کارتونهای تلویزیونی برای ما میسازند. اگر در کودکی هم چنین تصاویر نداشته باشید اما اهل گشتوگذار و مثلا کوهپیمایی نیمهحرفهای باشید, وجود یک سرپناه همراه سبک برایتان بسیار مفید خواهدبود. یک خانه جیبی!
مارتین آزوا با تغییر فرم ورقهی انعطافپذیری از پلیاستر پوششدار کیسهای بزرگ ساخته است که با توجه به پوشش آن در مقابل اشعه آفتاب و باد و باران مقاومت دارد. به این ترتیب شما میتوانید با درآوردن پناهگاهتان از جیب خود و باد کردن آن در مقابل یک شرایط جوی نه چندان مناسب دقایق قابل تحملی داشته باشید.