معضل این سه‌راهی‌ها و چندراهی‌های معمولی رو تو ایام اخیر اون‌قدر حس کردم که تا این طرح ساده رو در وب دیدم تصمیم‌ گرفتم این‌جا بگذارمش. تو چند ماه اخیر چندین سه راهی خریدم اما همه‌شون به محض استفاده از یکی از پریزاشون یکی دیگه رو هم غیرقابل استفاده می‌کنه. اصلا انگار که هیچ اندیشه طراحانه ای پشت شون نیست. 

در عوض در این طرح ساده به جز هندسه متفاوت کار که موثره در استفاده بهینه، طراح با انتخاب متریالی انعطاف پذیر امکان بهترین نحوه قرارگیری و استفاده از سه راهی رو فراهم کرده

قدیمی‌ها خیلی‌ها اعتقاد داشتند به حضور یک پرنده‌ای حیوانی چیزی در خونه. می‌گفتن و می‌گن که دل‌شون می‌خواد روزی موجودی رو بدن و مراقب‌ش باشن. این طور شاید کم‌تر خودخواه باشن. قدیمی‌ها دوست داشتن اطعام کردن رو. می‌گفتن لئیمان از طعام لذت برند و کریمان از اطعام.... قدیمی‌ها کریم بودند.

ما امروزی‌ها کم‌تر به این چیزها توجه داریم. ما امروزی‌ها بیش از حد متوجه خودامون هستیم و خیلی زود از دیگرون غافل می‌شیم. هنز و طراحی اون موقع ارزش‌منده که به داد این غفلت‌های ما برسه.... این دیتیل نوآورانه هم بستره یک خیره و هم زمینه ساز فرهنگ و برای همین ما رو بیشتر متوجه می‌کنه. تایل‌های سفال سقفی که در خودشون لانه‌ای برای یک زوج پرنده عاشق ایجاد می‌کنه. علاوه بر اون که بافت یک‌نواخت سقف شیب‌دار رو زیبا می‌کنه زمینه این رو ایجاد می‌کنه که همیشه میزبان مهمان‌هایی کوچیک و عزیز باشین.

کافیه تمایل به حضور جدی طبیعت در منزل‌ و محل کارمون باشه اون وقت دیگه هیچ محدودیت مکانی و کمبود فضا هم نمی تونه بهانه خوبی برای سبز نشدن اتاق‌هامون باشه. هر جایی ولو نامربوط و غیرمتعارف می‌تونه سرسبز و کاشتنی باشه.

این طرح با سبز کردن یک میز علاوه بر ایجاد رومیزی طبیعی زیبا -که اگر می خواستین به طور مصنوعی در این سطح زیبایی داشته باشین بعید می‌دونم راهی داشتن!- هیچ فضای اضافی برای حضور طبیعت در فضای داخلی اتاق اشغال نکرده.

در ضرب‌المثلی از قرآن عالمان بدون عمل یهودی به درازگوش‌هایی تشبیه شدند که باری از اسفار (کتاب‌های) مقدس رو حمل می‌کنند و از دانش واقعی بهره ندارن. نمی‌دونم این طراح خوش‌ذوق فرانسوی آیا از این مثل مطلع بوده یا نه اما برای من و شمایی که به این ادبیات آشنا هستیم داشتن چنین قفسه کتابی در اتاق‌مون می‌تونه یک تلنگر باشه که نکنه علم بدون عمل داری و ماننده اون حیوون نجیب فقط داری صورت علم رو حمل می‌کنی؟.....

ایده های ساده و کم‌هزینه‌ای که به طبیعت هم هزینه و یا ضرر خاصی وارد نمی‌کنن خیلی دوست‌داشتنی هستند.

می‌شد مثل خیلی وقت‌ها بگیرن و در کنار یک درخت یک پایه فلزی بزنن و سایه بونی ایجاد کنن اما وقتی می شه به کمک درختی در طبیعت و بدون ضرر به اون کار رو ساده تر انجام داد چرا که نه؟

و در عین حال شب هم در نقش چراغی محیطی روشنایی خوبی به ما می ده

به تازگی تو رسانه‌های دیزاین و تکنولوژی خبری منتشر شده که در اون ادعایی عجیب مطرح شده. گرچه هنوز معلوم نیست این ادعا تا چه میزان به واقع نزدیکه اما طرح‌ ایده ش هم شنیدنی و دیدنیه.

موضوع بر سر روشیه که گویا به لحاظ نظری روشی معتبره و به عنوان "مخفی‌ کردن کوانتومی" مشهوره که اساس‌ش بر خم‌کردن امواج نور از سطح جسم و انحراف دادن اون‌هاست که منجر به عدم تشکیل تصویر از جسم می‌شه. البته روش به لحاظ نظری کلی حرف و حدیث و محدودیت و مقیاس‌بندی و ... داره اما حالا یک شرکت امنیتی کانادایی که بر روی روش‌های استتار کار می‌کنه ادعا کرده تونسته این روش رو در مقیاسی کاربردی تعمیم بده و به تولید ردایی نامرئی کننده مثل شنل معروف هری‌ پاتر موفق شده.

البته به ادعای رسمی خود شرکت تصاویر منتشر شده فوتوشاپی هستند اما شرکت مذکور گویا گفته به لحاظ مسائل امنیتی و لو نرفتن ایده این گونه تصاویر کانسپت رو منتشر کرده

نظر شما چیه؟ این حرف‌ها گزافه و لافه یا صحبت از درنوردیدن افقی جدید در علم و تکنولوژی به گوش می‌رسه؟

جیپ هین، هنرمند دانمارکی با اعمال تغییرهایی هدف‌مند در شکل سنتی تعدادی نیم‌کت -با حفظ رنگ و بافت یکسان در اون‌ها- در حاشیه یک نمایش‌گاه، تونسته به نوعی تعامل جدید با مخاطب دست پیدا کنه.

در برخی موارد مردم سعی کردند از نیم‌کت‌های هین استفاده کنن و به زور هم شده خودشون رو روش جا بدن و در خیلی موارد هم در برخورد با اون‌ها، به فکر افتادند و لحظه‌ای ایستادن و بعد به سراغ بعدی رفتن. روبه‌رو کردن با غیرمنتظره‌ها و غیرمعمول‌ها یکی از مرسوم‌ترین روش‌هاییه که هنرمندا برای رابطه برقرارکردن با مخاطب‌شون در سال‌های اخیر به کار می‌گیرن.

به نظرتون چرا؟ آیا چون اون قدر بشر در تجربیات‌ش چیزهای گوناگون رو تجربه کرده و مذاق‌ش چنان شکل گرفته که دیگه با فرم‌های معمول احساساتش برانگیخته نمی شه!؟ دنیا برای بشر روزمره و عادی شده؟

ساعت "اکنون" هم‌واره اکنون رو نشون می‌ده؛ اما در طول یک روز که در طول زمان یک سال.

ساعت در واقع یک تقویم دیواریه که به صورت یک ساعت طراحی شده و با تنها عقربه‌ای که داره در گذار از تمام فصول سال در هر لحظه مشخص می‌کنه در کجای کدوم فصل قرار داری و چقدر از سال باقی مانده.

به این ترتیب عقربه این ساعت، سیصد و شصت و پنج روزی فرصت لازم داره تا یک دور کامل بگرده و دوباره به سر جای اولش بازگرده؛ به نظرم تو برنامه‌ریزی هم، یک نگاه کامل و جامع به کل سال هرازچندگاهی بد نیست....

مبلمان جمع‌شو بازشو در اتودهای مختلفی وجود دارند، اما اتودی که مبلمانی ارائه بده که هم جمع‌شو بازشو باشه و هم بتونه پیوستار میون این دو رو یعنی ابعاد مختلف رو تامین کنه و به نحوی نوآورانه هم این کار رو انجام بده ، باید اذعان کنیم که به راحتی پیدا نمی شه!

میزی که جولیان ویدام طراحی کرده همه این ویژگی ها رو داره و در عین حال با سابقه مالوف ما از میز مطالعه یا ناهار خوری، با اون فرم ساده و بی پیرایه میزهای چوبی هیچ تفاوتی نمی‌کنه و در نتیجه به لحاظ فرهنگی خوب در نزد مخاطب می‌تونه جا پیدا کنه و چیز غریبی نیست

چراغ نبولا 12 سعی می‌کنه آب و هوای پیش‌بینی شده بیرون رو در داخل فضا شبیه سازی کنه و تغییرات جوی رو اخطار بده. با کم و زیاد کردن و تغییر رنگ نور گرمی و خنکی هوا و با آمیخته کردن نیتروژن مایع با آب گرم و تولید ابری اعجاب آور و کامل در فضای داخل، بارانی بودن یا صاف بودن آسمان رو گوش‌زد می کنه.

کلیه داده‌های لازم رو چراغ به صورت وای‌فای از یک گوشی موبایل نوکیا دریافت می‌کنه و به نظرم با این تفاسیر که گفتم حتی از جناب "اصغری" هواشناسی هم آب و هوا رو جالب‌تر برامون گزارش می کنه! :)