نفوذ اسلام در اسپانیا در سده‌های میانی به این بخش از قاره اروپا میراثی بخشیده که تا به امروز هم در تمام هنرهای اسپانیا به خصوص معماری معاصر اون به خوبی خودش رو نشون می‌ده. از زمانی که به طوری جدی‌تر به مرور آثار هنر و طراحی معاصر در جهان اقدام کردم موارد متعددی از حضور الگوها و گره‌ها و نگاره‌های اسلامی و شبه اسلامی رو در هنر و معماری معاصر اسپانیا دیدم و حتی صادرات اون‌ها رو از اسپانیا به سایر نقاط جهان. الگوهای هندسی اسلامی اون‌قدر ظرفیت دارند که تنها به محض شناخت اندک اروپایی‌ها از اون‌ها، کاربردشون هر روز شیوع بیشتر پیدا می‌کنه و حیف و صد حیف که به واسطه کم کاری ما مسلمون‌ها خیلی جاهای دنیا این ها رو سنت اسپانیایی می خونن!

در بازسازی این واحد آپارتمانی طراحان تصمیم گرفتند که علاوه بر به کاربردن پانل‌هایی قابل تعویض در فضای داخلی و خردکردن هوش‌مند فضاها، در کنتراست با بافت روشن و سفید کل فضای مسکونی، کف‌سازی‌هایی شلوغ و رنگی و هندسی و البته با استفاده از هندسه‌های الگوهای کهن که در اسپانیا دارند و ملهم از آثار اسلامیه ایجاد کنند. نتیجه‌ی کار فضایی شاد و سرزنده و در عین حال هندسی و به دور از جلف‌بازی شده 

پستی داشتیم که نوعی جدید از کاربرد گرافیک در معماری رو نشون می داد. در این پست نقاشی تنه‌ای به معماری می زنه و به کمک معماری میاد تا فضایی متفاوت بسازه.

در معماری داخلی این فضا، پوشش‌های سطوح به گونه‌ای با نخ نقاشی شده‌اند که گویا کل فضا یک نقاشی از فضای معماریه. بر روی هر کدوم از سطوح الگوهایی ساده به وسیله‌ی نخ‌های رنگی نقاشی شده و در پرسپکتیو رفته که علاوه بر القای درست عمق‌ها و حجم‌ها لطافتی نقاشی گون به فضا داده و شاید بشه اون رو تعاملی نو از معماری و نقاشی دونست. چرا که در برخی از سطوح فضاهای دروغین و فریب‌های نقاشی هم به کار رفته و عمق و کیفیت فضا به کلی چیزی متفاوت از پلانیه که روی کاغذ می شه از فضا ترسیم کرد.

چه‌قدر خوب هستن ایده های ساده‌ای که در این وضعیت زندگی آپارتمانی با حداقل هزینه‌ها و حداقل نیازها فضاهای زندگی ما رو سبز می‌کنن و به طبیعت فرصت ورود به زندگی‌مون رو می‌دن. هرچند خوب می‌دونم که هیچ‌چیزی جای آمیخته‌گی پدران ما رو با طبیعت نخواهد گرفت و هرچند بنا ندارم کسی رو به زندگی‌های امروزی راضی کنم و به شدت موافق کندن و از شهرها به روستا‌ها رفتن -آن جاهایی که هنوز آسمانی آبی بالای سر آدمی هست- هستم اما فکر می‌کنم باز هم می‌شه با حداقل مراقبت از گیاهان آپارتمانی روزنه‌ای امید برای زنده موندن این رابطه با طبیعت و پیشگیری از سنگ شدن :) باقی گذاشت.

در ایده این گلدان‌ها، سادگی و ساخت و نصب ارزان و سریع و بدون چالش مورد نظر بوده. بسیاری از گیاه‌های گل‌خانه‌ای در گلدان‌های پلاستیکی غیرمناسبی کشت می‌شن و غالبا برای حضور این گیاهان در آپارتمان‌ها لازمه این گلدان‌ها لااقل برای زیبایی و آب‌رومندی جاشون رو به نمونه های بهتر بدن. اما این ایده اجازه می ده همون گیاه گل‌خانه‌ای ساده بتونه به نحوی خوب و کم‌جا در فضای آپارتمان استفاده بشه.... حالا اگر شمع‌دانی ایرانی جاش بگذاریم چه شود....

هتل‌های یخی از جمله بازی‌های چندین سال اخیر هستند که به طور قارچ‌گونه در اقلیم‌های سرد ساخته می‌شن و روحیه‌ی کنج‌کاو و تنوع‌طلب توریست‌های جهان رو ارضا می‌کنن. از این منظر که طراحی و ساخت این هتل‌ها خیلی وقته معمول شده حرف خاصی در مورد طراحی اون‌ها نیست. اما یک نکته‌ی جالب در این کار بود که بد نبود با هم ببینیم.

در این هتل یخی، طراح سعی کرده تا با ترکیب نورها با ستون‌هایی از یخ به نوعی نوآوری در نورپردازی محیطی دست پیدا کنه. محصول کار حرکت نور در سیال شفاف ستون یخیه که جلوه‌ی خاصی به فضای داخل داده و مانند مخروطی نوری به پایین آمده

اگرچه قطعه ویدئوی همراه این پست ساخته پاول اوکتاویوس به نحوی شاعرانه تدوین شده که خودش مستقلا به عنوان یک اثر خوب کلیپ مستند، دیدنی و قابل بحثه اما من قرار دارم در مورد خود اثر اینستالیشن حرف بزنم.

انبار تسلیحاتی قدیمی به طور مخروبه در دل شهر جا مونده و هیچ استفاده درستی ازش به عمل نمیاد. تصمیم‌گیران شهر درنظرمی‌گیرن تا اون رو به فضایی جمعی و اجتماعی با کارکردی فرهنگی تبدیل کنن. آیا میان و پرش می کنن از بنر و پیام و تصویر و نمایش‌گاه؟ آیا تصنعی اون رو به هزار و یک گلدان و گیاه و رنگ و ... مجهز می‌کنن؟ چه می‌کنن؟

اون ها می گیرن و کار رو به یک هنرمند یعنی آنا هامیلتون می‌سپرن و اون هم می گیره به نحوی بسیار بسیار مبدعانه جشن‌واره‌ای از نخ‌ها و آویزها و پارچه در هماهنگی با موسیقی و سکوت و رفتارهای ساده اجتماعی برپا می‌کنه... 

نمی‌خوام از چنین کارهایی که متناسب با فرهنگی خاص طراحی و اجرا شده برای داخل کشور الگو سفارش بدم. نه. اما به نظرم در این طور کار‌ها درس‌های آموزنده‌ای برای طراحان داخلی هست. طراحان چنین کارهایی برای رسیدن به اهداف فرهنگی خودشون خیلی خیلی خوب عمل می‌کنن اما ما غالبا در میون سودای انتقال هزاران پیام گم می‌شیم....

----

پیش‌نهاد می‌کنم هم طراحان و هم فعالان فرهنگی که احیانا ممکنه روزی در مقام کارفرمایان چنین کارهایی قرار بگیرن، حتما پست و ویدئوی اون رو مشاهده کنن.

در زمان دبیرستان یک سالن ورزشی داشتیم و کلی خط‌های مختلف زمین‌های فوتبال و بستکتبال و هندبال و والیبال روش. به طوری که هندسه هیچ‌کدومش به خوبی مشخص نبود. زمین‌های چند منظوره‌ی ورزشی همه‌شون با این مشکل مواجه هستند.

این طراح آلمانی پوششی برای کف این سالن‌ها کار کرده که این مشکل رو برطرف می‌کنه. با قرار دادن شبکه‌ی نوری در زیر کف‌پوش سالن به استفاده کننده این امکان رو می ده که انتخاب کنه کدوم شبکه‌بندی و خطوط روشن باشه و کدوم زمین مناسب بازی جاری هست.

کاربری دقیق این بنا رو متوجه نشدم؛ چه این که در نماهای داخلی‌ش انگار جایی شبیه یک صندوق امانات بانکیه ولی در نماهای بیرونی‌ش حتی گمان این که یک مسکونی یا یک دفتر اداری باشه هم می ره.

چیزی که مجبورم کرد اون رو در یانون‌دیزاین با شما به اشتراک بگذارم، جلوه‌ی عجیبیه که معمار تونسته با استفاده از نور و انعکاس و سطوح متریال‌ها در فضای داخلی این بنا ایجاد کنه و به واقع باید گفت سحرانگیزه و آدم رو سحر می‌کنه....... 

دیتیل خوب و ساده‌ایه.
برای نرم کردن سطوح؛ درست مثل منطق پارکت‌ها فقط این بار با عناصری چرمی و نرم که به کف کوبیده می‌شن و در رنگ‌بندی متنوع  می‌تونن ترکیب‌های جذابی ایجاد کنند. همین عناصر به خاطر نرمی‌ و انعطاف‌پذیری‌شون می‌تونن سطوح دارای انحنا رو هم پوشش کنن.

خیال آدمی هر چقدر هم واضح و مشخص باشه تصویری مبهم و سایه گونه از خودش توی ذهن به جا می گذاره . اگر خوشایند باشه باعث لذت بخش تر شدن و اگر هم کابوس باشه باعث فراموشی ش می شه. 

 "آدام فرانک" با ایجاد یک ترکیب ساده از یک منبع نور دستکاری شده و یک دیوار ساده سایه ای از یک خیال رو به اتاق مخاطب میاره. 

گرچه بیشتر سایه یه کابوس رو تدائی می کنه ... 

این یک پست طراحی نیست ولی طراحی نیاز به این پست داره!

این موضوع که طراحی مناسب محیط مصنوع در ارتقای جنبه های مختلف زندگی بهره برداران از محیط تاثیر دارد برای کسانی که به امر طراحی مشغول‌ند واضحه اما شاید کمتر کسی اطلاعی از میزان دقیق این تاثیر داشته باشه. در پژوهشی مشترک دانشگاه سالفورد و انجمن معماران نایتینگال انگلستان ثابت شده که طراحی مناسب فضای آموزشی می تواند تا 25 درصد عمل‌کرد درسی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی را ارتقا بده؛ 25 درصد!. نتایج این پژوهش بر اساس بررسی یک ساله بر روی 7 مدرسه در انگلستان به دست آمده. این تحقیق بر اساس ارزیابی معیارهایی هم‌چون نور طبیعی، دمای محیط، میزان نوفه (نویز)، کیفیت هوا و جهت کلاس‌ها انجام پذیرفته.

به نظرم دانش طراحی محیط برای کمک به طراحان، بسیار زیاد به این تحقیقات علمی نیازمنده. این نوع تحقیقات بین رشته‌ای به دلیل وابستگی بسیار زیاد به شرایط اجتماعی-فرهنگی مناطق مختلف باید به صورت بومی مورد توجه پژوهش‌گران قرار بگیره ولی خب متاسفاته جایی برای پژوهش‌های بین رشته‌ای در دانشگاه‌ها وجود نداره.