طرح برگزید‌ه‌ی نمایش‌گاه باغ و گیاه ملبورن متعلق به طراحی به نام داگلاس است که به کمک بتن، مبل‌مانی را در ترکیب با یک باغ طراحی کرده است. استفاده‌ی متفاوت او از بتن که به جای تحمل بار، فرم‌های منحنی را متناسب با استفاده‌ی گل‌دان و مبل‌مان ایجاد کرده است نقطه‌ی برجسته‌ی کار اوست. ترکیب سرد، محکم و مانای بتن در کنار پوشش گیاهی زنده، لطیف و همیشه سبز تعادلی جالب را برقرار کرده است که البته چربیدن بتن قالب‌گیری شده بر طبیعت خودرو، کمی احترام به طبیعت را نادیده گرفته و جنبه‌ای خودنمایانه یافته است. داگلاس سعی داشته تا با استفاده از همه‌ی عناصر طبیعی مانند آتش و آب، بر جامعیت کارش تاکید کند و این باغ طراحی شده را فضایی آرامش‌بخش بداند.

کناره‌های ساحلی اغلب مقصد گردش‌گری‌ند و ساخت و ساز در آن‌ها اهمیت بالایی دارد. عدم نظارت و طراحی صحیح این نیاز کالبدی، منجر به پدید آمدن مفاهیمی مثل ساحل اختصاصی شده و یا شاهد سازه‌هایی حساب‌نشده و موقت در نزدیکی ساحل خواهیم بود. تصمیمی که کارفرمای چینی برای مرکز فرهنگی-تفریحی خود در کناره‌ی اقیانوس گرفته،‌ در مقایسه با نکات بالا جالب به نظر می‌رسد. این ساخت‌مان دو طبقه که کتاب‌خانه و سالن مدیتیشن از قسمت‌های اصلی آن هستند، با جهت‌گیری رو به دریا علاوه بر حفظ جنبه‌ی توریستی و چشم‌انداز زیبای آب، کاربری فرهنگی و مفیدی هم به آن اضافه کرده است. جداره‌ی شفاف و یک‌پارچه‌‌ی نمای اصلی، نقش نورگیر اصلی کتاب‌خانه و منظره‌گاه این مجموعه را بر عهده دارد. علاوه بر این، سایر جداره‌ها دارای نورگیرهای خاص و متنوعی هستند که ظاهرا طراحی‌شان از چالش‌های اصلی معماران بوده است. نورگیری و تهویه‌ی این بنا به وسیله‌ی این گشوده‌گی‌های کوچک و باریک انجام می‌گیرد. 

اگر با وسایلی مانند چای‌ساز یا قهوه‌ساز برقی کار کرده باشید، حتما به مشکلاتی مثل اضافه ماندن آب در کتری، پوسته زدن جداره و مانند آن رو به رو شده‌اید. در کتار این عده‌ای معتقدند که گرم کردن مایعات توسط انرژی الکتریسیته برای بدن مضر است. کتری قابل حمل، ایده‌ای است که در کنار حل این مشکلات، قابلیت‌های تازه‌ای را به این وسایل برقی افزوده است. کاربر آب را درون کتری بزرگ‌تر می‌ریزد و چندین بار به عنوان واسط گرما از آن استفاده می‌کند و به این شکل نواقص ابندایی مرتفع می‌شود. سپس کتری کوچک‌تر را از جای خود درآورده و می‌تواند از آن شبیه به یک بطری نوشیدنی استفاده کند.

غواص‌ها بوی نعنا می‌دهند. حماسه غواص‌ها حماسه عجیبی‌ست و شهادت‌شان هم مظلومیت دوچندانی دارد. آب سنگین است و بی‌رحم و فراموش‌کار؛ خسته‌گی را به تن غواص می‌گذارد و هنگامه خطر رعایت‌ش نمی‌کند و بعد از شهادت‌ش تنها گم‌نامی و مفقودی به ساحل می‌آورد. حالا غواص‌های ما برگشته‌اند. با دستانی بسته و بال‌هایی گشوده. دست بسته‌ها آمده‌اند تا دست‌های بسته ما را بازکنند. دست‌هایی که جهان سیاست بسته می‌خواهد و پهنای آزادگی بسته برنمی‌تابد.

طراحان گرافیک نهضت مردمی پوستر ادای احترامی به حماسه غواصان شهید، پوسترهای گرافیکی طراحی کرده‌اند که چند نمونه از آن را این‌جا می‌بینیم. راستی فردا ساعت ۴ روی دوش‌مان غواص‌های شهید را راهی خواهیم کرد.... شهر فردا بوی نعنا می‌دهد.