قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
سوای ایده کلی این چند اثر که ایده ای نوآورانه و شایسته تقدیره، از بین چند کار، به طور خاص اتودی که با استفاده از اسب آبی ساخته شده، به خاطر سابقه‌ی ذهنی ما از حرکت و زندگی این حیوون در آب، خیلی خوب از کار دراومده. یه جورایی طعنه می زنه به مخاطب :)
شاید این طوری، هیچ وقت برامون ماده ای عجیب مثل شیشه عادی نشه، شاید همیشه و در هر برخورد فکر کنیم به زلالی ش و شفافیت ش و لطافتش...
تا یه پستی اینجا با استقبال روبه‌رو می شه معمولا شبیه‌ش در فضای اینترنت عرضه می‌شه و بنابرمرام‌نامه نانوشته یانون‌دیزاین در اینجا هم به نظر شما می‌رسه.
یادتونه این پست رو که خیلی ها هم دوست‌ش داشتند و علاقه مند به روش کارش شدند؟
در این پست که البته از حیث عکاسی بسیار حساب شده و خوبش شاید تونسته به بیان تصویری قدرت‌مندش دست پیدا کنه، مشابه کاری که در پست قبلی از Alberto Seveso با هم دیدیم در جریانه. هرچند به قدرت کارهای او نمی‌رسه.... حرکت سیال جوهر رنگی در آب و انتخاب منظره های شگفت انگیز او توسط هنرمند...
این منظره های عجیب از حرکت جوهر در درون آب و نگاه هنرمندانه جناب Alberto Seveso به دست آمده....
اون کار آخر، یعنی اضافه کردن کاراکتر واقعی به کارها که دیگه فوق العاده بوده.
انگار....
انگار چی؟
آب‌نماهای شهری معمولا حوض‌ها و فواره‌هایی خیلی معمول و غالبا بدون کارایی جدی در فضاهای شهری هستند. البته در شهرهای قدیم ما این طور نبوده. یک حوض ساده به علت تناسب خوبش با فضای پیرامون چه به لحاظ اقلیمی چه به لحاظ ابعاد و هم کاربری خیلی خوب هم عمل می کرده در فضا و کلی تلطیف می کرده محیط رو. آب روشنی بوده و آیت الاهی و پدران ما دیدگان شون رو از نور و روشنی و دیدن نشانه های خدا برهم نمی بستن.
در روزگار ما ، که کم‌تر دیدگان بینا داریم و حتی کم‌تر دیدگان بینا جستجو می کنیم، آب و آب‌نما هنوز می تونه تلطیف کننده فضا باشه والبته کاربری های fun هم بهش اضافه شده. تفریح و خلاصه باز هم یه جورایی تلطیف فضای هنجارهای اجتماعی به نوعی! هرازچندگاهی ابداعی و طرحی نو از آب و آب‌نما در بسترهای شهری طرح می شه . طرح زیر یکی از شجاعانه ترین هایی بود که تا به حال دید‍م.
یکی از تکنیک های متداول در عکاسی معماری همینه. که کادر مورد نظر رو طوری انتخاب کنی که در انعکاسی عمومی دوبرابر بشه و گاهی فرم های متنوع و حتی کامل ایجاد کنه. حتی برخی معمارها و طراح ها این انعکاس عمومی رو در طراحی شون حتی لحاظ می کنن. یعنی فرض می کنن این بنا قراره تا همیشه در منظرهایی خاص به صورت آینه هم دیده بشه و این در طرح شون تاثیرگذاره.
یه رستوران فوق‌العاده در فلیپین که غذا خوردن در اون همراه با تجربه یک آبشاره. حتی لازمه پاچه هاتون رو هم بالا بزنین تا یه کاسه غذا بتونین بخورین.
اگه آدم واقعا قراره خلوت و شام منزل رو رها کنه و محض یه غذا خوردن ساده بره رستوران، به نظرم ترجیح داره لااقل بره یه جایی که تجربه ای بهش اضافه کنه نه این رستوران‌های مزورانه و بی دلیل گرون مرفهانه بچه خرکن.....
یک ترکیبی از صنایع دستی و ذوق کاردستی و عکاسی این مجموعه هنری طبیعی زیبا رو خلق کرده.
این مرکز اقامتی-سیاحتی در هندوستان چقدر خوب در بافت تاریخی بستر خودش نشسته؛ خالی مجموعه به خوبی به بافت تاریخی فرصت بروز داده، در عین حال متریال‌های به کار رفته در تناسب خیلی خوبی با فضاهای تاریخی هستند. دیدها خوبی رو برای محورهای اصلی و قاب‌های تصویری در معماری‌ش انتخاب کرده و عناصری مثل آب و چمن و ... به قدر و اندازه و خیلی باشخصیت در کار داره.
این آخری رو به خصوص باید خوب یاد بگیریم! یکی از معضلات امروز طراحی منظر شهری ما در ایران، طراحی شوخی و بی شخصیت همین عناصر یعنی آب و چمن و باغ‌چه و .... هاست. می گیرن با کاشی های استخری و فواره های لوس و بدساخت و باغ‌چه های برآمده و سنگ کاری نامربوط و .... اصلا به کل شخصیت فضاها رو خراب می کنن.
