یکی دیگه از معیارها و راه‌برد‌های مطرح در معماری و طراحی سبز توجه به پوشش سایت معماریه، به طوری که بیش‌ترین استفاده از منایع خداداد تجدیدپذیر داشته باشه و کم‌ترین بار مصرف انرژی رو تحمیل کنه. این دو مهم با پوشش گیاهی به اندازه و حساب‌شده رخ می ده، به طوری که گیاهان با مصرف آب کم و مقاوم با تنوعی فصلی و با نظر به کاربری های متفاوت دیگر کاشته می شن.
این راه‌برد مهم به خوبی در معماری مسکونی سنتی خود ما هم وجود داشته و باغ‌چه‌های خانه‌های ایرانی، باغ‌هایی حساب‌شده و با کاربری‌های متعدد و ارزش‌مند بودند.

قبلا وعده داده بودم روزی در مورد جریان معماری سبز بنویسم اما فراخور بازدیدهای روزانه مون از طراحی های دنیا، کم کم می بینم به طور قطره چکونی داریم آروم آروم سرفصل‌های گوناگون معماری سبز رو با هم مرور می کنیم. مثلا این جا در مورد چیستی LEED و USGBC حرف زدیم و این جا هم به مقوله نگاه معماری پایدار در حوزه فرهنگ پرداختیم. در این پست هم موضوع آب رو به طور مصداقی با هم مرور می کنیم.

یکی از سرفصل های اصلی معماری سبز  LEED موضوع آب و مصرف درست و بهینه‌ی آبه. به طوری که بخش زیادی از راه‌کارهای تعریف شده در این وادی به این مقوله می‌پردازه. استفاده از آب‌های جاری و جمع آوری آب باران، بازاستفاده آب های مصرفی برای شست‌شو و ... (آب خاکستری)، تصفیه آب بدون صرف انرژی، کنترل تراوایی بستر، آب‌یاری گیاهان و بستر سبز بدون صرف انرژی و تنها با استفاده از آب‌های غیرقابل شرب، و ... از جمله راه‌بردهای مورد توجه در معماری سبز هستند.

در این پست بیش از همه اتودهایی در موضوع جمع‌آوری آب باران داریم که با هم می بینیم.

 اندازه‌گیری و پیمون سنجی مایعات، به دلیل این که خب سیالن و لرزان و نسبت به نیروهای اطرافشون حساس :) معمولا سخته و اگه قرار باشه دقت به خرج بده آدم ، معمولا وقت گیر می شه. طراحی این پارچ به گونه‌ای بوده که متناسب با درجاتی که پارچ خم می شه بدنه‌ی پارچ به صورت زاویه دار مدرج شده؛ در حال ریختن مایع می تونین بسنجین که چه میزان مایع داره خارج می شه از پارچ
اتود خوبی بود....

خیلی خوبه این طوری. چتر خیس‌تون در این روزهای بارونی ایران، علاوه بر اون که فرش و زمین اتاق رو خیس نمی کنه، می تونه آب بده این سبزه زیبا رو.
این طوری دیگه این جاچتری چیز اضافه ای در کنار اتاق نیست.

درست تصوری ندارم ولی همه‌چیز منطقی به نظر میاد!
این طرح می تونه بهتر از این باشه که بطری از بالا و دقیقا بدون زاویه پر بشه. هم انرژی آدم در موقع استفاده کم‌تر مصرف می شه و هم در موقع پر کردن بطری نیاز به کج کردن و جور دیگر گرفتن اون نیست

به نظر میاد پاسخ‌های درست  همواره پیچیده نیستند....