فقط در ایران نیست که شاهد بخش‌هایی برای بانوان در شبکه‌های حمل و نقل عمومی هستیم. در این پست بخش بانوان ۷ مترو از اطراف جهان را می‌بینید. جالب این‌جاست که توریستی که در طی سفرهای خود این تصاویر را ثبت کرده است برخلاف برخی کشورها از عدم وجود اجبار در تفکیک جنسی متروی تهران به وجد آمده است.

از منظر طراحی همه نمونه‌ها به جز متروی ایران با گرافیک‌های خاص محیطی خود و تمرکز بر رنگ‌هایی که در تبلیغات در ارتباط با زنان به کارگرفته می‌شود، به نوعی بر تفاوت‌های میان زن و مرد و نگاهی مردانه به زنان تاکید دارند، و متروی تهران تنها مترویی ست که خیلی فخیم این تفاوت را آشکار می‌کند.

بلاخره عکاسی هم به حلقه هنر وارد شد. مجموعه عکس «دنیای درون» اثر حمید صف‌آرا، پس از ارایه در ششمین جلسه حلقه هنر، یعنی همین جلسه قبل مورخ پنجم تیرماه ۱۳۹۲ با حضور هنر‌مند و کارشناسان حلقه هنر تحلیل و بررسی شد.

پروژه‌ی بازسازی زندان قصر به شکل باغ موزه قصر توسط دفتر معماری EBA یکی از بهترین تغییرکاربرها و بازسازی‌های سال‌های اخیر در ایران است که تحت مدیریت معماری آرش مظفری رخ داده است. بازسازی یک زندان با هزار سابقه سیاسی و امنیتی به یک فضای عمومی و شهری با کاربری تفرج و خوش‌گذرانی بی‌شک در کنار پاسخ‌گویی به نیازهای طبیعی شهری، اشاره‌ای جذاب در سیر تحولات یک جامعه به حساب می‌آید. از معدود کارها در وادی هنر و معماری که با تحولات انقلاب اسلامی هم‌راستاست

همیشه نباید منتظر شهرداری‌ها بود تا به شهر و منظر و سیمای آن برسند. به خصوص اگر شهرداری مثل شهرداری تهران باشد و به تنها چیزی که فکر نکند خدمت به شهر و اصلاح مشکلات منظر و فضای شهر باشد و بیشتر درگیرودار تبلیغات انتخاباتی از هشت سال قبل از موعد..... و به خصوص‌تر اگر شهر مثل تهران باشد با خروار خروار نابه‌سامانی شهر و مشکلات لاینحل.

بناهای شهری به خوبی می‌توانند حال و هوای شهر را عوض کنند. هر بنایی که طراحی و ساخته می‌شود یک فرصت است. فرصت دگرگون کردن یک منظر شهری. فرصت اعطای شانی متفاوت از آن چه که هست.... شما و ما وظیفه داریم. و شاید امروز بیش از هر چیز عدم حضور طبیعت بهانه خوبی باشد تا در ساخت و ساز‌ها و طراحی های معماری‌مان نقش مهم خود را بفهمیم. یک بنای سبز گاهی یک کوچه یک محله و حتی یک منطقه را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

مصلی تهران؛ نمونه امروزین معماری اسلامی؟

یانون‌دیزاین - صائب کفایتی (دانش‌جوی کارشناس معماری؛ دانش‌گاه هنر)
———-

نویسنده در این یادداشت به تقارن برگزاری آزمایشی نماز جمعه تهران، به معرفی و بررسی برخی ویژگی‌های معماری مصلی تهران می‌پردازد و پس از بیان ویژگی‌های متعدد، به دلیل حضور قدرت‌مند موتیف‌های معماری اسلامی و برگرفته از سنت معماری جهان اسلام در طرح معماری مصلی تهران و با نظر به فن‌آوری‌های امروزین ساخت در مصلی تهران، معماری مصلی تهران را به عنوان نمونه‌ی کاملی از معماری اسلامی معاصر معرفی می‌نماید؛ ادعایی که بسیار جای بحث و بررسی فراوان دارد. به راستی آیا می‌توان طرح معماری مصلی تهران را نمونه کامل معماری معاصر اسلامی دانست؟ یانون‌دیزاین از شما می‌خواهد که به بهانه‌ی این تقارن زمانی و به بهانه‌ی این یادداشت که به معرفی طرح مذکور می‌پردازد پیرامون این پرسش با هم حرف بزنیم.

یک اینستالیشن جالب شهری که در کنار جذابیت بصری‌ش یک حرف شنیدنی در مورد وضعیت امروز نماهای شهری اطراف خودمون رو به همراه داره.

در شهرهای بزرگ و کوچیک امروز ایران‌مون با وضعیت آشفته‌ای در بحث نماها و مناظر شهری روبه‌رو هستیم به طوری که هیچ‌ رابطه‌ی منطقی‌ای در میان عناصر و اجزای خرد و کلان به دست نمی‌یاد. این وضعیت فعلی ما در نماها و ساختارهای امروز شهری‌مون به حدی فجیعه که گاهی تنها و تنها با متمم‌های معناسازی نظیر این‌ها معنادار می شن! لااقل آدم یک خورده تلنگر می‌خوره این طور....

یکی از جدی‌ترین انتقادات وارده به استودیوها و آتلیه‌های هنری و حتی هنرمندهایی که شخصی کار می‌کنن در داخل اینه که کم‌تر استودیویی به طور جدی به اینترنت و نشر در فضای مجازی فکر می کنه. اگرچه برخی شرکت های بزرگ دیزاین داخلی سایت هایی دارن اما غالب فعالان عرصه هنر از این فضا دور هستن. همون ها هم که دارن، معمولا وب‌سایت‌هایی رسمی با کم‌ترین اطلاعات در مورد جاری فعالیت‌های شرکت‌ها و یه جورایی وب‌سایت‌هایی آب‌روساز و بی ارزش هستن.

در حالی که در جامعه هنر غربی یکی از نکات مثبتی که مشاهده می شه وبلاگ داشتن هنرمندها و شرکت ها و استودیوهای دیزاینه. وبلاگ‌های فعالی که به روز، سیر پروژه‌ها و فعالیت‌ها و حتی آرا و اندیشه های این گروه‌ها رو روشن می کنن و نشر می‌دن.

یکی از استودیوهای داخلی طراحی و معماری که به طور جدی به نشر اینترنتی و وبلاگ‌نویسی ش اهمیت می‌ده استودیو طراحی پنج‌اوهفته. این استودیو در وبلاگ رسمی خودش سعی داره علاوه بر یادداشت‌های پراکنده هرازچندگاهی یک بار، پروژه‌هاش رو هم فراخور سیرشون و مرحله‌ای که در اون واقع هستند به اطلاع دوستان و علاقه‌مندان برسونن.

پست زیر از وبلاگ پنج‌اوهفت مربوط به یکی از پروژه‌های معماری این گروه اقتباس شده. از اون‌جا که می‌خواستم خودم در مورد طرح نظر نداده باشم :) بهتر دونستم در حاشیه این طرح، به فعالیت مثبت بلاگینگ طراحان و استودیوهای طراحی بپردازم.

یک پروژه بی‌نظیر تو قلب تهران خودمون.

خانه ای مسکونی در محله جیحون تهران که در اوج سادگی و بدون زلم زیمبوی خاص تنها و تنها با نوآوری و اندیشه معمار نه چندان معروف پروژه به اثری فاخر و ارزشمند و حسابی تبدیل شده. معمار با طراحی دیتیلی ساده  و نوآورانه آبروی معمارهای بزرگ و پرآوازه‌ی امروز ایران زمین رو برده و نشون داده به نام نیست .. به نام نیست

دست مریزاد علی رضا مشهدی میرزا با این آجرکاری نوآورانه

خدا رو شکر روز قدس دیگری ملک ایران زمین به پا خاست و نشون داد این انقلاب در پس سه دهه و اندی هنوز محفل رویش‌های انقلابیه و چنان بر آرمانش پافشاری می کنه که می شه آدمی بهش تکیه بده و امید داشته باشه به نماز در قدس شریف.....
فرزندان خلف خمینی کبیر و یاوران خامنه‌ای عزیز؛ نیرو در بازوان‌تان ، بصیرت در چشمان تان و فکرتان، صلابت در گام‌های‌تان، بلاغت در کلام‌تان.... دست خدا به همراه‌تان
الحمدلله...

سعی کردم به عادت یانون‌دیزاین گزارشی تصویری این بار از اقصی نقاط ایران زمین، از تهران و قم و کرمان و اصفهان و گرگان و رشت و قزوین و تبریز و ... و حتی تا خارج از مرزهای این ملک از کشمیر تصاویری براتون بگذارم.
چینش نکردم. کمی هم عجله‌ای تدوین شد این پست. کمی این روزها مشغولم....

شکر نعمت کنید که نعمت افزون خواهد کرد ان‌شا الله.

احتمال خیلی زیاد بیشتر ما صد و اندی سال آینده رو نخواهیم دید؛ پس این آخرین و تنها باری بود که در طول زندگی‌مون می تونستیم شاهد این پدیده شگرف، این آیت بزرگ الاهی باشیم.... باید اعتراف کنم که با وجود برنامه ریزی های ذهنی قبلی و با وجود اشتیاق فراوون به دیدن این رخ‌داد بزرگ، موفق نشدم در اون ساعت خاص نظاره گرش باشم.
و این پست یه جورایی غبطه‌ای و افسوسی به چیزیه که از دستم رفته؛

عبور سیاره‌ی عزیز زهره از مقابل خورشید گرم بهاری در صبح‌گاه هفدهم خرداد ماه، حوالی ساعت نه و نیم صبح، پدیده ای بود که ناکام‌هایی مثل من به احتمال زیاد صدواندی سال بعد دیگر نخواهند بود تا مشاهدش کنن. این پست تصاویری ویژه از این پدیده خاص و توضیحی تحلیلی-تاریخی از اون داره که دیدنش خالی از لطف نیست...

البته این پدیده در تهران خودمون هم توسط منجمان آماتوری کشور در سایت برج‌ میلاد تهران رصد شد که در انتهای پست تصاویری گرفته شده توسط خانم بهبودی از این برنامه رو هم ضمیمه کردم.