سری جدید ساعت‌های OTO در پی روایتی انسانی در کنار نمایش ساعت هستند. در این ساعت‌ها با نقش انسانی‌ دادن به عقربه ساعت شمار و نقش های گوناگون مرتبط پذیرفتن عقربه دقیقه شمار داستان‌های بی‌انتهای انسانی عجیبی شکل می‌گیرد. در یکی از خلاقانه‌ترین این ایده‌ها، عقربه دقیقه شمار، سایه انسان است. سایه‌ای که در طول شبانه‌روز گویی با حرکت خورشید فرضی خارج از صفحه داستان دوبعدی ما، جایش تغییر می‌کند. طراح اندی کوروتز با خوش‌ذوقی و حساب‌شدگی خاصی، با خطوطی موازی یک شیب و پهنه‌ی فضادار را روی صفحه ساعت ایجاد کرده است که این خود روایت داستانی را علاوه بر زمان‌مندی برخوردار از مکان نیز می‌کند.

یک خلاقیت چینی-مکانیکی:

جستاری در مفهوم پوشیدگی در شکل تکنولوژی

یانون‌دیزاین - سیدامیر حسینی (کارشناسی ارشد معماری؛ دانش‌گاه تهران)

———-

در کلاس طراحی معماری 2 (طراحی مدرسه) که ترم قبل کناردست اساتیدم دکتر خان محمدی و دکتر غفوریان بودم.  یکی از دانشجوها بود که خیلی اصرار داشت تا ایده ای نسبتا فانتزی را که اوایل ترم طرح کرده بود در طرح نهایی هم بگنجاند! مثلا فرض کنید پنجره ای که وقتی بچه های دبستان در حال فوتبال بازی کردن هستند و توپ به شیشه ها برخورد کرد نه تنها نشکند بلکه مثلا در حال و هوای چیزی که در داستان آلیس در سرزمین عجایب دیده بودیم توپ را برگرداند.

​

یکی از فرصت‌های خوب شبکه‌های اجتماعی تصویرمحور، امکان انتشار شخصی هنرمندان در قالب گالری‌هایی مجازی‌ست که فرصت برابری را برای ایجاد رابطه با مخاطب برای هنرمندان در سطوح مختلف ایجاد می‌کند. بسیاری از طراحان گرافیک، نقاش و تصویرساز فعال در شبکه‌هایی مانند اینستاگرام از صفحه های شخصی خود به مثابه یک گالری شخصی استفاده می‌کنند و برخی فراخور این فضاهای مجازی تم یا الگوهایی خاص را نیز در هنر خودشان برمی‌گزینند. مثلا مانیک راتان تصویرسازی‌ست که طراحی‌های بامزه‌ای برای فضای مجازی خلق می‌کند. شخصیت‌های کارتونی راتان تعاملات جذابی با اشیا واقعی دارند و او ادعا می‌کند که با قرار دادن کارهایش در شبکه‌های اجتماعی طرفداران‌ش را خوش‌حال می‌کند.

خیلی از ما عادت کرده‌ایم عدم خلاقیت‌مان یا توقف‌ها و سکون‌های‌مان را به پای کم‌بود امکانات بگذاریم. در تجربه‌ی دانش‌گاهی‌م بیش‌تر غرغروها و کسانی که کم‌تر در فعالیت‌های کلاسی و دانش‌گاهی فعالیت جدی می‌کنند سال آخر نشده سودای خارج رفتن‌شان گل می‌کند! چون مثلا آن‌جا امکانات هست و چه و چه.... غافل از این که این یک فرار از خود محترمانه است. خلاقیت لزوما نیاز به پیچیدگی خاص، مکان خاص یا ابزار و وسایل خاص ندارد. آزمون خلاقیت شما همین است که با ساده‌ترین وسایل پیرامون خودتان چه داستان‌ها و تخیلاتی دارید. 

الکس سولیس تصویرساز آمریکایی برای نمایش خلاقیت خودش یا شاید نشان‌دادن ظرفیت‌های خلاقانه، با وسایل عادی منزل تصویرهای خلاقانه و داستان‌های جالبی می‌سازد. تنها بوسیله‌ی یک بستر سفید و یک ماژیک مشکی ساده!

هونگ یی معمار و هنرمندی مالزیایی است که پروژه‌ی ۳۱ روز خلاقیت با خوردنی‌ها را برای تربیت قوه خلاقیت خودش کلید زده است. او در این پروژه سعی می‌کند مواد غذایی را به عنوان متریال تصویرسازی روی سطح سفید یک بشقاب غذا پیاده کند و تصویرسازی‌ها و داستان‌پردازی‌های متعددی را متناسب با ظرفیت‌های بصری مواد غذایی روایت کند.

به پیش‌نهاد خوب دوست بزرگ‌وارم صادق لطفی‌زاده از این به بعد بخش جدیدی در یانون‌دیزاین خواهیم داشت که در آن به معرفی کتب ویژه‌ی طراحی و هنر می‌پردازیم. البته کتبی که کم‌تر شاید دیده‌شده‌اند و کم‌تر خوانده شده‌اند و البته بد نیست خوانده شوند. 

چراغ این خانه را هم برای اولین بار خود صادق عزیز روشن کرده است و در اولین پست از بخش معرفی کتاب به معرفی خلاصه و جذاب کتاب متفاوت محمدحسین نیرومند با عنوان «فیل آبی برای ایده‌یابی» پرداخته است. امیدوارم پس از خواندن این معرفی کوتاه انگیزه لازم را برای تهیه و مطالعه این کتاب پیدا کنید و با بخش معرفی کتاب یانون‌دیزاین هم‌راه شوید.

خلاقیت بالای الکساندرا ایکااوغلو و ماکسی ساویچ در طراحی این صندلی راحتی، در بازنمایی عناصر آن به صورت ابزارآلات بافتنی و امتداد سطح کرکی صندلی به صورت ادامه رشته‌ی بافته شده آن به شدت دیدنی ست. طراحان به خوبی با فهم تغییرات منطقی ناشی از تغییر مقیاس، در عین حفظ ویژگی‌های کاربری صندلی، توانسته‌اند القایی مناسب از حال و هوای بافتنی‌های دراز شب‌های دراز زمستان داشته باشند...

این مطلب به دلیل مشکلاتی چند روزی غیرفعال شده بود و دوباره بازنشرش می‌کنم.
---------

خلاقیت در بسته‌بندی کالا برای فروش چیزیه که اخیرا در ایران هم داره بهش توجه می‌شه. به لحاظ نگاه اخلاقی از اون‌جا که بیشتر این طور طراحی‌ها رو تلاشی از سمت تولیدکننده برای بهتر جلوه‌دادن کالا و فروش بهتر می‌دونم نه احیانا احترام به مخاطب! با روی‌کرد طراحی‌ بسته‌بندی‌ها چندان موافق نیستم. به زعم من نباید مخاطب رو فریب داد و اون رو تحریک به کاری کرد. ربودن چشم‌ها و اختیارها یک ظلم خاموشه.

هرچند می‌دونم انتشار این جور پست‌ها شاید به نوعی تبلیغ امر بسته‌بندی خلاقانه هم باشه اما بخشی که توجه من رو در این انتشارها به خودش جلب کرده خلاقیت موجود در برخی از این‌ بسته‌بندی هاست که برای همه فعالان عرصه دیزاین -در هر گرایشی- آموزنده و الهام بخشه.