مبل‌ «رشته‌های سرخ» با طراحی هیون گی کیم، برگرفته از یک فرآیند طبیعی در بدن انسان یعنی گردش خون است. طراح که علاقه‌مند به جنبه‌ی زیبایی‌شناسی خون و پمپاژ آن در بدن بوده است با به کار گرفتن تعداد زیادی سرم‌ خونی و اتصال آن‌ها با انبوهی از شلنگ‌ها در پی ایجاد تجربه‌ای محسوس از گردش خون در بدن بوده است. مُبل آناتومویک هیون در وهله‌ی اول به عضله‌ای می‌ماند که با منبسط و منقبض شدن، خون در رگ‌های‌ش به جریان افتاده و موجب ادامه‌ی حیات‌ش می‌شود. با نشستن روی این مبل عجیب، رنگ موجود در سرم‌ها از سویی به سوی دیگر رفته و شما با کم‌ترین واسطه تجربه‌ای ملموس و عینی از اتفاقات داخل بدن‌تان خواهید داشت!

اگرچه ظاهر این مبل‌های سرخ ممکن است کمی منزجرکننده به نظر بیاید اما ایده‌ی اصلی آن می‌تواند الهام‌بخش هرگونه طراحی با موضوع خون نیز باشد.

هنر برای پرداختن به دردهای بشر است. برای ساده‌تر کردن مسیر فهم چیزهایی که با صفحه‌ها استدلال و منطق سخت فهمیده می‌شوند. مخصوصا در زمانه ما که حجاب رسانه‌های گسترده جهانی وجود هزاران داده را نیز در رساندن مخاطب به فهم ناکارآمد می‌کند. 

آثار موشن‌گرافیک و تبلیغاتی نیز گاهی می‌توانند تنه به تنه‌ی آثار هنری بزنند! آن‌قدر رسانه‌های جدید بر انتقال داده تمرکز دارند که گاهی -مانند خیلی از اینفوموشن‌گرافیک‌ها- به کل از جوهره هنر خالی می‌شوند و تنها یک ارائه سلسله‌وار و تصویری داده‌ها هستند. اما ظرفیت‌های این قالب‌های تصویری جای کار بسیار دارد. خانه طراحان انقلاب اسلامی در یکی از آخرین تولیدات موشن‌گرافیک خود، روایتی دردناک از واقعیت جنگ تحمیلی یمن را بیان کرده است. روایتی که بیش از داده‌هایش درد و حس و حال‌ش مخاطب را به مقصد کلام می‌برد. علاوه بر قدرت بیان و فضاسازی خوب، رشد چشم‌گیر تکنیک‌های تصویری طراحان نسبت به آثار سابق، نشان از توسعه فنی مناسب در تیم طراحان دارد.

به بهانه نمایش فستیوال خون در حلقه هنر این پست بازنشر می‌شود. می‌توانید تحلیل فستیوال خون در جلسه چهارم حلقه هنر را نیز در این‌جا بخوانید :

می‌دونین این دستمال کاغذی‌ها، این کاغذها این همه کتاب‌ها و دفترها و .... همه و همه از چه فرآیندی و با چه هزینه‌ای دست ما رسیده؟ می دونین ما در چه جنایتی سهیم هستیم؟ با نگاه به چنین پس‌زمینه‌ای آیا به خودمون هر طور استفاده رو اجازه می دیم؟

یک طرح اینستالیشن خوب و پراحساس و از همه مهم‌تر دغدغه‌مندانه و خودجوش از بروبچه‌های خوب ورودی 90 رشته معماری دانش‌گاه هنر. یانون‌دیزاین به تمامه از به اشتراک گذاشتن تجربه‌های هنری و طراحی دوستان رشته‌های هنری، حتی تجربه‌های دانش‌جویی و دانش‌گاهی‌تون استقبال می‌کنه.

بچه های این دوره زمونه خیلی زیاد وابسته به بازی‌های کامپیوتری هستند. معمولا پسربچه‌ها به سمت بازی‌های جنگی و پرهیجان می‌رن و گاهی در برخی از اون‌ها غرق می‌شن. پدر و مادرها هم معمولا توجیه نیستند که با دراختیارگذاشتن این بازی‌ها در دست بچه‌ها اگرچه از شر شلوغ‌بازی‌های اون ها خلاص می‌شن و می‌تونن به راحتی به کارهای شخصی‌شون برسن اما در واقع دارن فرآیندی خطرناک رو طی می‌کنن که در طی اون از بچه‌هاشون آدم‌هایی می‌سازن که بین طیف قاتل‌های حرفه‌ای یا بی‌رگ‌هایی که خون انسان براشون کم‌تر حرمت و احترام داره در جریانن. پدر و مادرها هنوز قبح این کار رو متوجه نشدن.

برای همین گرافیست‌های دغدغه‌مندی نظیر ملادن پنو که قبلا هم ازش مجموعه‌ی قدرت کتاب‌ها رو دیده بودیم، سعی می‌کنن با ارائه پرده‌هایی تکان دهنده این پیام رو به ما منتقل کنن. در این چند پرده طراح با اشاره به واقعیتی که در ذهن بچه در حال شکل گرفتنه و ارائه‌ای تکان‌دهنده از اون که در قالب پاشیدن خون‌هایی واقعی بر روی دست و بال بچه و وسایل بازی اون بازنمایی شده سخت آدمی رو متاثر می‌کنه و به فکر می‌بره.

شعار امسال هیئت هنر مصرعی از غزل استاد قزوه بود:‌ "می‌شکند تیغ را خنده خون در نیام".

ایده اولیه برای تیزر هیئت محبین اهل بیت علیهم السلام یه جورایی برگرفته از مفهوم نهفته در خود شعر بود. نظر و خواست بچه‌هایی که تو ایده‌پردازی شرکت داشتن این بود که بتونن بشاش بودن و نشاط نهفته در خون رو نشون بدن. یکی از اصلی ترین کارایی که به این قضیه کمک می‌کرد تغییر جهت حرکت خون بود که بر خلاف معمول این‌بار از پایین به بالا جریان پیدا می‌کنه و در درون یک سری فرم‌های رقصان و شبیه به گل خودش رو می‌سازه.

برای رسیدن به برخی از فرم‌ها ناچار بودیم از فرم‌هایی که خودمون بصورت دستی ایجادشون می‌کنیم فیلم‌برداری کنیم. از پر شدن حروف با خون تا چکاندن قطرات آب درون لیوان و ... و در حین فیلم‌برداری تجربیات زیادی به دست آوردیم. مثلا برای روان شدن حرکت خون، مایعات مختلف رو تست کردیم. اول قرار بر این داشتیم که رنگ خون رو با بتادین درست کنیم منتها در اولین تست متوجه شدیم که کار رو خراب می‌کنه. بتادین بعد از حل شدن با آب به دو رنگ زرد و قرمز تبدیل می‌شد که این اتفاق ما رو تو ویرایش فیلم‌ها با مشکل مواجه می‌کرد. دست آخر اکولین گزینه مناسبی برای این کار بود. و اتفاقا هم اکولین ایرانی بهتر جواب می‌داد!

بعد از گرفتن تصاویر نوبت کار با نرم‌افزار بود که خلاصه می‌شد در اصلاح رنگ و ایجاد فرم‌های مورد نظر، صداگذاری و تدوین نهایی. در درست شدن کار محمدرضا چیت‌ساز، صادق لطفی زاده، حسین احمدی سخا، دانیال فرخ و یحیی نوریان مشارکت داشتند. دوربین استفاده شده در این کار یکCanon 5d mark II  بود و نرم افزارهای مورد استفاده هم aftereffect , photoshop , corel draw, premiere 

ویدیوی تیزر رو می تونین در همین پست مشاهده کنین

یک طراحی ناجوان‌مردانه اما فکر شده.
طرح شاید در نگاهی خوش‌بینانه (اگر مراد طراح طعنه زدن و خندیدن به معارف مسیحی نبوده نباشه) اشاره به گناه جمعی در معارف مسیحی داره و این که به صلیب کشیده شدن عیسی مسیح (به زعم مسیحیان) تاوان گناه جمعی فرزندان بشر بود. این مفهوم که همه معتقدان مسیحی در خون عیسی شریک ند و وام‌دار او و زیر دین او....

طراح در این نگاه خوش بینانه حتی می خواسته ما در هر لذت کوچیک نظیر بستنی خوردن حتی! این معرفت رو به یاد بیاریم و به وظیفه بزرگ خودمون بیاندیشیم...
اصطلاحا بستنی رو کوفت تون می کنه... :(

وقتی خون به آدم وصل می کنن، آدم اگه باهوش باشه و متوجه بشه، خیلی زمینه داره که ناراحت یا ناامید بشه. بیش از خود مریض این وقتا مثلا اطرافیان‌ش شاید بیشترتر نیاز دارن که یکی بهشون امید بده! یا با کمی ملاحت اون ها رو از حال تشویش خارج کنه.
از سوی دیگه تو هر فرهنگی یه چیزهایی نماد و نشان چیزهایی بزرگ‌تره! مثلا تو فرهنگ مسیحی اروپایی بابانوئل و مخلفاتش یادآور سال نو و شادی و هدیه و ....  این جور چیزهاست.

طراح از این دو سوی مساله استفاده کرده؛ شمایی که خون می خوای بدی، یه جوراب بابانوئلی رو پر می کنه، یه هدیه برای کسی که نیاز داره بهش.! از طرفی دیگه وقتی این اویزون می شه بالای سر یه مریض چه حالی به اطرافیان‌ش یا خودش می ده!؟ :) نگاهی قشنگ و هنرمندانه ای داشت این جناب لی!

راستی اون ها که می تونن خون دادن رو در برنامه ماهانه خودتون وارد کنین. خیلی ثواب داره! نیازش هم هست امروز در مملکت.

یه چند روزی نیستم و سفرم. اگه مشکلی پیش نیاد این چند روز به طور خودکار یانون دیزاین آپدیت می شه. میل روزانه هم همینطور

زحمت اشتراک گذاشتن پست ها در پلاس و ... دیگه به دوش خودتون.

ممنون