اثر معماری به دلیل وجوه گوناگون و متعددی که در شکل‌گیری آن دخیل است و نیز به واسطه‌ی چندین بعدی بودن محصول نهایی می‌تواند در آن واحد از یک وجه شایسته ستایش و از وجهی دیگر اثری بی‌ارزش باشد. در چنین وضعیتی اثر معماری اگر بتواند در یکی از وجوه بروز خود دارای ویژگی مشخصی باشد که بتواند به مثابه هویت و آب‌روی آن تلقی شود کافی‌ست تا به عنوان اثری «خوب» شناخته شود. این به معنی خوب بودن واقعی آثار معماری نیست اما لااقل در جهان تنیده با رسانه‌ی امروز موجب دیده‌شدن و صدالبته پسندیده‌شدن از سوی بخش کثیری از جامعه هنری که تحت تاثیر رسانه‌های هنری هستند خواهد شد.

گاهی یک الگودهی به نمای یک ساختمان (Texturize) ساده اما متفاوت، شکل‌دهنده هویت و تمامیت یک اثر معماری خواهد بود. طراح این ساختمان‌ها در یافا در سرزمین‌های اشغالی با به‌کار‌بردن حساب‌شده الگوهایی ساده بر جداره‌های درون و بیرون ساختمان از یک ساختمان معمولی طرحی با هویت ویژه ساخته است که به راحتی در جهان رسانه‌ای امروز معماری می‌تواند مورد ارجاع قرار بگیرد و اصطلاحا دیده شود. اهمیت این دیده‌شدن را در کنار سیاست‌های رژیم اشغال‌گر قدس برای توجیه رسانه‌ای شهرک‌سازی‌های نامشروع‌ش در جهان بهتر می‌توان فهم کرد.

گاهی تقابل و تضاد بهترین بیان برای نشان‌دادن عمق یک واقعه است. بیش از نیم‌قرن است در گوشه‌ای از عالم و اتفاقا(!) در قلب جغرافیایی و یکی از کانون‌های روحانی جهان اسلام واقعه‌ای بزرگ در حال رخ‌داد است و ما حتی در ایران که همیشه مخاطب اخبار ریز و درشت این واقعه هستیم، با گذشت این زمان بلند کم‌کم حساسیت خود را نسبت به این ظلم بزرگ از دست می‌دهیم؛ اگر خودمان را به دست رسانه‌های دنیا بسپاریم.

رسانه‌ها عموما یک روی هر واقعه -همان رویی که مناسب اهداف و آرمان و نگاه‌شان باشد- را منعکس می‌کنند. و این طبعا کمی از قدرت تصمیم‌گیری و فهم ما کم می‌کند. ما کلاه باران شادی و شعف قومی را می‌بینیم اما بارش گلوله‌ها و خمپاره‌های آن‌ها بر سر مظلومین و مردم پابرهنه را هم می بینیم؟

فردا روز قدس است. روز فریاد آزادگان عالم بر سر رژیمی که ماهیتی غصبی دارد و این یکی از هزاران جرم این سال‌های اوست. رژیمی که تا در برابر ملتی دست خالی و مظلوم تا بن دندان مسلح شده است  و با این وجود هم هنوز ایمان مردم دست خالی قوی‌تر از سلاح‌های پیش‌رفته‌ی این قوم ترسوست.

فردا روز قدس است. این دو نیمه را با هم ببینید.... 

خانه طراحان انقلاب اسلامی(خط) -که پیش از این نیز مجموعه جنگ کار تا پیروزی به سفارش آن‌ها طراحی و در یانون‌دیزاین عرضه شده بود- در اقدامی مناسب به انتشار چند بسته گرافیکی ویژه روز قدس مناسب با زبان بین‌المللی و برای استفاده در بیش از پنجاه کشور جهان، با موضوع مقاومت مردم فلسطین و ظلم رژیم صهیونیستی دست زده است. یکی از این مجموعه‌ها، ۲۶ قطعه تقابل تصویری تامل برانگیز است که شاید دقایقی به فکر وابداردمان.

ما در قبال مستضعفین عالم و به خصوص مردم مسلمان مظلوم فلسطین به شدت مسئولیم....

این پست حاوی سیر از ایده و اتودهای اولیه تا اجرای نهایی طرحیه که برای طراحی غرفه و ارایه سیستم عامل فایرفاکس بر اساس طرح اصلی لوگوی فایرفاکس زده شده. مرادم از گذاشتن این پست توجه دادن به این نکته ست که طراحان ما چرا خیلی خیلی کم روند کار و حتی طرح های نهایی خودشون رو به طور متناسبی در فضای مجازی نشر نمی دن؟

رسانه‌های مجازی امروزه بخشی جدی از نهاد هنر به حساب میان و حتی اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم سهم اون‌ها رو باید به مراتب بیشتر از بنیادهای هنری بدونیم، و در تصدیق این ادعا همین بس که بنیادهای بزرگ هم این سال‌ها به ایجاد رسانه برای خودشون پرداختند و به دنبال جاگیری در جهان رسانه‌ها هستند. در چنین وضعیتی تدوین یک اثر هنری -هرچه که باشه- متناسب با این رسانه‌ها می تونه به رشد و دیده‌شدن و مطرح شدن اون اثر کمک دوچندان کنه. 

اکثر آثاری که امروز در جامعه هنری جهان و در رسانه‌های هنری منتشر و معرفی می‌شن کارهایی هستند که علاوه بر قوت تکنیکی قابل قبول به طور خوبی مناسب انتشار در رسانه‌ها عرضه شدند... و این حتی می‌تونه یک عکس‌برداری درست و متناسب و یک بلاگینگ ساده از یک کاردستی به ظاهر پیش پاافتاده باشه....

دروغ‌های کوچیک و بزرگ پینوکیو بلاخره به یک کاری آمد.... این طوری می تونین برگه هاتون رو به دیوار یا برد نصب کنین...

فرآیندی در جامعه‌ی هنر غربی وجود داره که در داخل به شدت خلا اون حس می شه. این اثر ساده  و کاربردی توسط هنرمندی انگلیسی برای اولین بار در بازار هنر یک سایت دیزاین عرضه شده که هرچند وقت یک بار برگزار می شه.
ما در داخل چرا این حلقه رو نداریم. این که تولیدات خرد هنرمندها حتی فرصت بروز و در معرض فروش قرار گرفتن پیدا کنه. این که یه چرخه کامل ایجاد بشه و هنر تنها راه بقاش رو آویزان شدن به رسانه نبینه....

می دونین آخه مشکل کجاست؟ رسانه با هنر برخوردی تحقیرآمیز داره. هنری که از مجرای رسانه به مخاطب می رسه در غالب موارد تغییر ماهیت پیدا کرده حتی... و روح اون از بین رفته. ما باید پای این واسط خیانت کار رو از عرضه هنر به جامعه برداریم.... مثل گذشته

اینفوگرافیک؛ انقلابی بصری در شیوه‌ی انتقال اطلاعات
یانون‌دیزاین -  محمد زمانی (دانش‌جوی مهندسی تعمیر و نگهداری هواپیما)

———-

گر بریزی بحر را در کوزه‌ای! / چند گنجد قسمت یک روزه‌ای ...
در این یادداشت مختصر و البته مفید در مورد اینفوگرافیک می‌خوانید. شیوه‌ای از بیان گرافیکی که به دنبال گنجاندن بحر در کوزه است! اگرچه مناسب انتقال هر داده ای نباشد، اما شاید گاهی صفحه ها متن و داده را بتوان در پرده‌ای گرافیکی و ساده -به مراتب بهتر از آن چه می توانست در انتقال اطلاعات توسط کلمات رخ دهد- انتقال داد.
همین روزها هم اولین جشنواره اینفوگرافیک فارسی در حال برگزاری ست که دوستان علاقه‌مند بد نیست آثار خودشون رو در اون‌جا هم شرکت بدن و سری به سایت رسمی جشنواره بزنن.

 پروژه cloud اثر استودیوی MRVDV طرحیه که این روزها خیلی صدا در آورده و خیلی ها رو شاکی کرده. راستش رو بخواین اگر چالش جالب پیرامون این طرح نبود انگیزه نداشتم اون رو  در یانون دیزاین بیارم. موضوع طرح دو برج مکعب مستطیله که در کنار هم با ارتفاع بلند بالا رفتند و در کمر خودشون با ترکیبی ابر گونه و پیچیده به هم جوش خوردند. اثری مدولار  و عجیب که البته در معماری عجیب امروز دنیا می تونست گم بشه. اما ناگهان توجه رسانه بار خاصی رو به این اثر وارد کرد که موضوع متفاوت شد.

منتقدان شباهت ذهنی این پروژه رو با خاطره برج های تجارت جهانی نیویورک و سپتامبر 2001 مطرح کردند و کار اون قدر بالا کشید که استودیوی طراح که موفق شده بود جایزه هم ببره ناچار به عذرخواهی بابت طرحش کرد! :))