قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
بعد از پنج‌سال بخش هنر اسلامی موزه لوور بلاخره دوباره بازگشایی شد. اما این بار با سازه‌ای نوآورانه و سبک و با نمودی متفاوت و به شدت پارادوکسیکال با بستر مجموعه لوور و به ظاهر بی‌ربط نسبت به محتواش یعنی هنر اسلامی!
به هر تقدیر سبکی و نوآوری سازه ای و نورگذر بودن پوشش کار قابل توجهه.
این اینستالیشن شهری بی‌نظیر در فرانسه از یک صفحه تشکیل شده که شبکه ای از سلول‌های نورده حساس به رطوبت رو در خودش جا داده و مانند یک ال سی دی بزرگ شهریه.
بچه ها و بزرگ‌تر ها در شب میان و با تفنگ آب‌پاش و اسفنج خیس و هر صورتی که بتونن به این صفحه آب می پاشن و سلول‌ها به همین دلیل شروع می کنن به نوردهی... مثل این تخته سیاه‌ها که بچه کوچولوها روشون نقاشی می کنن و بعد با کشیدن دست روشون پاک می شن و جوهری و رنگی هم به بیرون نمی ریزه.
مردم می‌تونن به طور بی هزینه و بدون ترس و قید و .... تجربه نقاشی در ابعاد بزرگ رو این جا داشته باشن. تجربه این طور بی هزینه خطا کردن . تجربه لذت بخش و آگاهی بخشیه
برخی اعتقاد دارن پاریس شهر سرد و بی روحیه؛ من هم در برخوردهای مجازی ای که با این شهر داشتم همیشه احساس کردم این جا انگار روح نداره؛ یا به شدت آلوده ست....
طراح این مدرسه در شهر پاریس شاید کمی هم‌فکر بوده با این نگاه و یا حسی مشترک داشته که به بهترین نحو ممکن بنایی مثل یک گلوله آتیش درست کرده. دیتیلی نوآورانه که با رنگ‌آمیزی دقیق یک نماد و نشانه شهری قدرت‌مند درست کرده و رنگ محیط رو و دمای حسی اون رو تحت تاثیر قرار داده
یک فستیوال معمارانه در مونتپلیر فرانسه که مجموعهه از اینستالیشن های ارزشمند فضاسازانه رو در خودش جا داده.
برخی از این اتودهای نمایشگاهی می تونن برای بروبچه فضاساز و معمار کلی ایده خوب به همراه داشته باشن
دریاچه ای در فرانسه که به خاطر غلظت بالای نمک توسط گیاهان بسترش به رنگ قرمز درمیاد. این موقعیت برای عکاس های طبیعت فرصتی مناسبه تا منظره هایی عجیب از همنشینی آبی آسمون و قرمز دریاچه خلق کنن
ساخت قابل توجه و درس‌آموزی داره این بنا. چه دیوار خشکه‌ی سنگ‌چینش چه صفحه های فلزی بام و صفحه‌های فلزی سایه‌اندازش. و البته رابطه‌ش با منظر و بافت اطراف.
مرکز فرهنگی عرب، کاری از معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول که معروف دوستان معمارم هست و 1987 ساخته شده. دوست داشتم این بنا و دیتیل بسیار پیش‌رو نماسازی‌ش رو حتما در یانون‌دیزاین داشته باشیم.
نمای این مرکز از دیافراگم‌های کوچیک و بزرگی تشکیل شده که در شبکه‌ای منظم کنار هم گسترش پیدا کردند و با تمهیداتی که معمار دیده، در مقابل نور خورشید به صورت اینتراکتیو واکنش نشون می دن و نور مورد نیاز داخل رو تامین می کنند. خیلی نوآورانه و رو به جلو بود این دیتیل نما به خصوص در روزهایی که این بنا ساخته شد و همین هم منجر به دیده شدن این ساختمان در ابعاد بین‌المللی شد.
اینستالیشنی با طعم آینه کاری های سنتی خودمون؛
اجازه بدین برداشت خودم رو جایگزین برداشت طراح محترم کنم:
می فرماید، "هزار تکه شد این من به لطف آینه هایت"
