فضای مثبت و منفی که بر روی این مربع‌های کوچولو در چند الگو، توسط رنگ ایجاد شده به گونه‌ایه که می شه با ترکیب‌های متعدد از اون‌ها شکل‌های مختلف ایجاد کرد. یعنی هم خط راست هم مایل و هم منحنی مقعر و هم منحنی محدب و هم منحنی دو قوسی رو بهمون می ده!
از جمله این که با این ترکیب‌ها می شه چهره هایی جالب درست کرد. این یعنی در نقش یک اسباب‌بازی خلاقیت کودک به بازی گرفته می شه  و در نقش یک تایل ساختمانی نماساز یا کف‌پوش هم امکان نوآوری و خلاق الگوهای مختلف ایجاد شده

 یک دیتیل خیلی ساده و اجرایی برای  پیاده کردن نماهای سبز و رشدکننده. هندسه ی این گلدان ها رو هم می شه تغییر داد و به فرم‌های بدیعی دست یافت.
البته نمونه های اجرایی متفاوتی از این طور نماهای سبز رو در همین تهران هم دیدم.

 نماسازی جالب با استفاده از کلاژ برش خورده‌ی صفحات رنگی.
آدم رو یاد ساختمون چاپ اسکرین پرچم تو میدون ابن‌سینای سابق تهران می ندازه که الان متروی دروازه شمرون اون‌جا دراومده و همه خاطرات گذشته به یغما رفته ....

 یک دیتیل نوآورانه‌ی نما از یک تیم ایرانی در تهران.

صفحه‌های مسی رو بر روی هم تا کرده و با ایجاد تنش در بخش هایی خاص از اوریگامی بازشوها و ورودی‌ها رو باز و بسته می کنه. در تصاویر ماکت هایی که گذاشته نحوه‌ی این باز و بسته شدن خوب به چشم میاد.

 مرکز فرهنگی عرب، کاری از معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول که معروف دوستان معمارم هست و 1987 ساخته شده. دوست داشتم این بنا و دیتیل بسیار پیش‌رو نماسازی‌ش رو حتما در یانون‌دیزاین داشته باشیم.

نمای این مرکز از دیافراگم‌های کوچیک و بزرگی تشکیل شده که در شبکه‌ای منظم کنار هم گسترش پیدا کردند و با تمهیداتی که معمار دیده، در مقابل نور خورشید به صورت اینتراکتیو واکنش نشون می دن و نور مورد نیاز داخل رو تامین می کنند. خیلی نوآورانه و رو به جلو بود این دیتیل نما به خصوص در روزهایی که این بنا ساخته شد و همین هم منجر به دیده شدن این ساختمان در ابعاد بین‌المللی شد.

طرح های خوبی که در در دنیا داره با به کاربردن گیاه بامبو انجام می شه  یکی از دوستان رو به صرافت کشت بامبو در داخل ایران انداخته بود. حتی دیگری می گفت ایران هم کشت می شه و .... اما واقع اینه که ما در ایران بیش از بامبو حصیرهای ساده و قمیش داریم. قمیش همین شاخ‌های کوچیک و به ظاهر بی کاربرد درختان بلند رو می گن که معمولا در باغ‌ها حفاظ‌های دور تا دور رو تشکیل می دن.

طرح خوب زیر که یکی از بهترین های چند وقت اخیر عرصه‌ی طراحی معماری بود به نظرم در کنار کاربردهای خوب متریال و ایده های خوب فضایی و ساختاری که در طرح کتابخونه داده، نماسازی خوب و ساده‌ای رو با استفاده از همین قمیش‌ها اجرا کرده که خیلی خیلی در دسترس ما در ایران هم هست اتفاقا.

این هتل معروف در اسپانیا داستان عجیب و جالبی داره. غیر از طراحی نماش که به طراح مطرحی سپرده شده، کارفرما فضاسازی داخلی هر طبقه رو به یکی از تیم‌های مطرح معماری این دوره زمونه می سپره ؛ افرادی نظیر ذاها حدید و فاستر و کاپرفیلد و ....

این طور می شه که هتلی بوجود میاد که هر طبقه خودش داستانی داره و حال و هوایی و .. و فکر کنم چند سال بعد بشه به عنوان موزه‌ی این دوران فضاحت بار در هنر و معماری، استفاده‌ش کرد