- ۰ نظر
- ۱۷ بهمن ۹۰ ، ۲۱:۰۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
خیلی فکر طراحانه پشت این کار نیست، یعنی بازشدن و بسته شدنش خیلی ساده صورت می گیره و چندان طراحی فوقالعاده ای به حساب نمیاد اما خالی از لطف نیست دیدنش...
کی فکر می کنه در این وانفسای طرح های محیرالعقول چینی ها این طور وفادار باشن به سنتهاشون در معماری!
به نظر همین استغنای نیمبند شرقی هم هست که تا امروز کمک کرده قطبی بمونن برای خودشون؛ البته در کنار جمعیت زیاد و سرمایههای عظیم انسانی و نیروی کار و اقلیم بزرگ و .....
این خرپای فضایی خوش فرم از اتصال دو مدول پایه ساخته شده. دو مدول تراش خوردهی چوبی که با اتصالات فلزی به هم متصل شدند.
مرکز فرهنگی عرب، کاری از معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول که معروف دوستان معمارم هست و 1987 ساخته شده. دوست داشتم این بنا و دیتیل بسیار پیشرو نماسازیش رو حتما در یانوندیزاین داشته باشیم.
نمای این مرکز از دیافراگمهای کوچیک و بزرگی تشکیل شده که در شبکهای منظم کنار هم گسترش پیدا کردند و با تمهیداتی که معمار دیده، در مقابل نور خورشید به صورت اینتراکتیو واکنش نشون می دن و نور مورد نیاز داخل رو تامین می کنند. خیلی نوآورانه و رو به جلو بود این دیتیل نما به خصوص در روزهایی که این بنا ساخته شد و همین هم منجر به دیده شدن این ساختمان در ابعاد بینالمللی شد.
یک مجموعه شهری (میدان گاهی) به صورت پارک و چند فضای عمومی سرپوشیده و سرباز؛ خیلی من رو یاد مجموعه پارکهای تپه های عباس آباد تهران می ندازه
چند کار خوب در این مجموعه دیدم. گنبد ژئودزی با پنلینگ پنیوماتیک خوش ساختش؛ توربینهای بادی که به صورت المان هایی زیبا طراحی شدن و در کنار تولید برق محدود مربوط به روشنایی مجموعه پل رو هم به سایر بخش ها متصل کردند و استفاده نسبتا خوب از پوشش های سبز غیر از چمن و آب در حواشی گنبد و حاشیه مجموعه.
بیست خانه که در پنج الگوی مختلف اما نزدیک به هم و برگرفته از نگاهی مشترک در یک جزیرهی کوچک ، تشکیل محلهای کوچیک رو دادن. نماسازی واحدها خیلی خوبه. پلانهاشون هم نظام شسته رفته ای داره و هندسهی خوبی هم بر خانه ها حاکمه به طوری که ترکیبهای فضایی باز و نیمه باز خوبی رو پدید آورده.
واقعا شرقی ها کم کم دارن به کل دنیا رو فتح می کنندها....
چنین فنی در تصویرسازی که محصول تقسیم تصویر به اجزای ارگانیک و هندسی کوچکتره و بر هر کدام از این جزئیات تصویر پرداختی خاص شده و حسی رو منتقل می کنه، یکی از فنون مورد علاقه من در تصویرسازیه.
نمی دونم واقعا چنین بیانی برای بیان امور عالی و اخلاقی و مضامینی با احساسهای نیکو و متعالی اصلا مناسب هست یا نه اما از سبک کارهایی این چنین خیلی لذت می برم.
از غیرت طراح در این کار خیلی خیلی لذت بردم،
کتابخانه ی جدید اشتوتگارت آلمان رو سپردن به یه دفتر معماری آلمانی که اصلیت طراحاش کرهای هستند. طراح هم با غیرتی عجیب شرقی، وسط قلب اروپا، بنا و هندسهای شرقی رو با تمام قیدوبندهای تفکر شرقی به اسم کتابخانهی عمومی بزرگی برای مردم غرب طراحی کرده؛ الحق نتیجه هم از منظر عکسها و نقشه هایی که ازش داریم، نتیجه ای خوب و کامله.
اون فضای مرکزی کوچک در قسمت پایین این مکعب بزرگ هم جای جالبی شده