این مجموعه تصویرسازی ساده و موفق نوما بار، من را یاد نکتهای مهم انداخت که سنتگرایان و معتقدان به حکمت خالده بیان میکنند. سنتگرایان معتقدند زبان نخستین برآمده از معانی و نامهای اصیل موجودات بودهاست و به نوعی نازله حقیقی هر شی به صورت نوشتاری و گفتاری نام آن نیز شکل میداده است. به این ترتیب مثلا درخت -در زبان اصیل نخستین- به این خاطر درخت نام داشته است که آن اصوات و آن صور بیان کننده آن، بازنمود حقیقت درخت بوده است. اتفاقا در زبان کهن چینی نیز با نوعی بازنمود عینی برخی اشیا و حقایق روبهرو هستیم که به جای آن که از گردهمآمدن حروف مجزا تشکیل شده باشند هر کدام شکلی مختص به خود دارند.
نوما بار نیز در این مجموعه سعی کرده به حروف کهن چینی شخصیتهای متناسب بدهد.
[منبع]