هم‌نشینی خوب متریال در فضاسازی داخلی این خونه دیدنیه.

این که مصالح مختلف اون چنان پرداخت نشدن که هویت و حال و هوای خودشون رو از دست بدن.

 علی رضا تغابنی در طرح ویلای امیر واقع در کرج، سعی کرده در کنار ارائه کالبدی متناسب با سلیقه ها و سبک زندگی دنیای مدرن از برخی ویژگی‌ها و عناصر و ارزش‌های معماری خودمون هم بهره ببره. او حصیر چوبی رو خیلی خوب در کارش به کار برده، با نماسازی کاه‌گلی به شکلی که تداعی کننده معماری خشتی خودمون باشه، حال و هوای اثر رو ایرانی کرده و اگرچه با ساخت انحناهای جالب در جداره نهایی کاری به کل متفاوت ارائه داده اما امتداد روح معماری سنتی ایرانی در کار حس می شه. حضور آب و پله بام که به صورت نمایان به بنا تکیه داده هم از دیگر عناصر آشنای معماری سنتی هستند که در ویلا امیر دیده می شن.

فارغ از این عناصر ظاهری، تغابنی در ساختار کلی بنا هم دو عرصه خصوصی و عمومی، اندرونی و بیرونی رو به خوبی و با نسبتی معین از یک دیگر دور کرده، پوسته ای یکپارچه رو روی کار کشیده تا اثر رو یکی کنه و برخی نوآوری ها یا تقلیدهای هوش‌مندانه هم از برخی ویلاهای معروفی که این سال ها در جهان دارن ساخته می شن  از دیگر نقاط مهم این طرحه.

دوستان معمار یا علاقه مند به معماری جواب بدن. اون چیزی که به دنبال‌شیم و اسم‌ش رو می گذاریم "معماری ایرانی در عصر حاضر" در طرح یک ویلا، چیزی از جنس این کار علی رضا تغابنیه یا چیزی فراتر مورد نظر دارین!؟

 این کار رو به لحاظ تکنیک و فرم پردازی هاش می گذارم. نگاه معنایی خاصی روش ندارم....
کار قوی ای بود.

روستایی داریم در همین ایران خودمون به نام ماسوله که شما هم می شناسین. این روستا به خاطر خاک سرخ بسترش هویتی خاص پیدا کرده  و الان چندسالی هم هست که به مکانی توریستی و جاذب گردشگر بدل شده. اصولا طبیعت شاید خودش همواره عنصر هویت ساز رو در اختیار ما بگذاره؛ کافیه ما به اون اجازه بروز بدیم. و از بین ش نبریم.
این چقدر زیباست .... اما!

اما در این کار، با چیزی متفاوت و حتی متضاد روبه‌رو هستیم. نشت آلودگی‌های سمی در مجارستان 2010 که منجر به کشته شدن نه نفر و مریضی و آسیب هزاران نفر و تخریب سنگینی در طبیعت می شه، این بار عنصری هویت ساز و یکی کننده در این شهر پدید آورده. خطی قرمز که گاهی تا ارتفاع دو متر بالا آمده و شهر رو از پایین به طور یک پارچه مریض کرده....

چه وقت ها که در کناره دریا مشغول و غافل، سرگرم برکه های خویشتنیم.

مرا با برکه م بگذار دریا ارمغان تو....

سلام

بعد از مدتی که یانون‌دیزاین در این قالب بود و به فعالیت ادامه می داد
این روزها‌ تصمیم‌ گرفتم که به قالبی جدید و متفاوت و خیلی بهتر رخت عوض کنیم. و این کار هزینه ‌هایی داره که البته به نظرم برای جمع دوستان یانون‌دیزاین می ارزه؛ چرا که محیطی فعال‌تر و با سرفصل‌هایی نو در اختیارشون قرار خواهد گرفت.

برای انجام این کار نیاز به کمک مالی سالیانه دوستان داریم که تاکنون هم موفق به جذب جدی نشدیم.
مبلغی در حدود 500 هزارتومان به طور سالانه نیازه که صرف این کار بشه و طبعا خوب می دونین یانون‌دیزاین امروزه هیچ منبع درآمدی نداره.

برای کمک به یانون‌دیزاین کافیه سهمی اندک از این مبلغ رو به طور سالیانه به عهده بگیرین! همین.

کمک مالی به یانون‌دیزاین. 

راستی از اون جا که خیلی نمی دونم نتیجه این جور کمک خواهی ها چه خواهد شد
همون چیزی که قبلا هم یک بار خواستم به سمت ش حرکت کنم :

اگر هر کدوم از دوستان می تونن در رشته ها و صنایع و امور مربوط به دیزاین و هنر برای یانون‌دیزاین لابی کنند و تبلیغات جور کنند، شاید مجبور باشیم از این به بعد ستونی برای تبلیغات در یانون دیزاین هم اضافه کنیم. خبرمون کنین: yanondesign@gmail.com

باران جنبشی نام یک اینستالیشن بی نظیره که در ترمینال شماره یک فرودگاه سنگاپور نصب شده.
کار عبارته از قریب به 600 قطره‌ی آلمینیومیه آب‌کاری شده که در شبکه ای دقیق آویزان شدند و با الگویی خاص که توسط کامپیوتر کنترل می شه به حرکت در میان و بالا و پایین می رن.

نتیجه کشفی جادوییه که در پس حرکت حساب شده قطرات به وجود میاد و مسحورتون می کنه
توصیه می شه ویدیوی کار رو از دست ندین

این تانک ها و ادوات جنگ جهانی اول رو تقدیم می‌کنم به صادق که علاقه فراوون داره به این جور چیزها...

واقعا چقدر صنعت و نگاه طراحانه در این صدساله تغییر کرده. باورتون می شه این ها همین 100 سال قبل تولید می شدن؟

امروز تمام وقت مشغول تجهیز و آماده سازی دفتر جدید بودیم و الان که تازه  آخرشب فرصت کردم بیام این جا، بی غایت خسته هستم و حال و هوش نوشتن نظر ندارم :)

نقدا ببینین و برامون بگین

انتزاع هندسی ساده این تصویرسازی ها، ترکیب رنگ‌های روشن و شادشون و موضوعات و نگاه شاعرانه و داستان سرایانه شون من رو یاد کارهای خوب علی حاجی اکبری انداخت و گفتم محض دوباره اشتراک گذاشتن کارهای علی هم که شده این پست رو براتون بگذارم.

 در کنار این پست دوباره ببنین کارهای علی رو:
ALI HAJIAKBARI; A SAD MAN….