گاهی فریب‌هایی در هنرهای معاصر هست که به زعم من فرصت‌های خوبی پیش روی بشر معاصر می‌گذارد. این که ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که مرز بین واقعیت‌های عینی و تصورات و خیالات ذهنی را درنوردیده‌ایم یا خطاهای بصری و فریب‌های گوناگون را شناخته‌ایم، هرچند خطرناک تلقی شود اما در خود دارای یک فرصت است. فرصت کم‌تر اعتماد کردن به واقعیت محسوس.... فرصتی که یا آدمی را به ورطه شکاکیت و توهم می‌کشاند یا اعتماد او را جلب بنیانی محکم‌تر می‌کند.

گروه هنرمندان استرالیاییUrban AU در مدت اقامت خود در برلین یک توهم جانانه را خلق کرده‌اند. آن‌ها با کمک نورپردازی و ایجاد یک سطح مه غلیظ بر سطح یک استخر، توهم یک استخر پر از آب را در یک استخر خالی برای مخاطب فراهم آورده‌اند.

اگر یادتان باشد تقریبا پارسال همین حوالی پستی را با هم دیدیم که در آن تصویر یک سرباز چینی به نمایندگی دیکتاتوری چینی به صورتی بسیار پروپاگاندا با مجموعه ۵۵۰۰ عروسک سرباز توسط هنرمندی غربی ساخته شده بود. آن زمان از عدم تناسب این بیان و هدف طراح و از این تبحتر غربی آن‌قدر عصبانی شدم که حتی شروع به دفاع از چین کمونیست کردم :) اما حالا با انتشار مجموعه‌ای متناسب که فنی مشابه دارد جبران می‌کنم. این بار با بیش‌ از ۱۵ هزار عروسک سرباز به رنگ‌های مختلف روبه‌رو هستیم که در پرده‌هایی در مقیاس بزرگ در کنار هم قرارگرفته اند. کلیت در هم‌نشینی با جزئیاتی شگفت آور....

هنرمند کانادایی ژان پیر سگین با توسعه این چنین بیانی سعی کرده تا محتوای آثار نیز با روش انتخابی‌ش تناسب داشته باشد. سگین به خوبی برای به کاربردن این فن، تصاویری مشهور از جنگ‌ اروپایی دوم، یعنی بزرگ‌ترین نبرد و زورآزمایی نظامی دوران معاصرمان را که تماما با منطق و مدیریت و خواست نظام مغرب زمین برپا شد، را انتخاب کرده است.

میونگ‌بیم کیم هنرمند کره‌ای در بیش‌تر کارهای اینستالیشن خود با تلفیق جلوه‌هایی از طبیعت و رشد طبیعی با اشیای روزمره‌ی امروزی سعی بر سوق دادن مخاطب به دیدن محیط پیرامون از دریچه زندگی و هستی است. 

اشیای هتروژن به کاربرده شده در کارهای کیم، اگرچه در نگاه اول پارادوکسی جدی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند اما در مواردی با کسب وحدت تدریجی در ذهن مخاطب، معناهای مورد نظر هنرمند را که همان توجه به زندگی و حیات باشد به خوبی بازمی‌نمایانند.