فرض کنین طبیعت پیرامون تون این طوری باشه، تمام چشم باشه و ناظر بر شما! چه می کنید اون روز در خلوت ها و شلوغی هاتون؟
این طور تصور کنید عالم رو. کی می دونه، فردا که پرده ها پایین افتاد چه تضمینی هست که عالم همین طور نبوده باشه؟

--------------

این صورت‌های ناخواسته اگرچه محصول اتفاق هستند، اما خیال و تصور بشری که منجر به انتخاب این شات‌های تصویری شده هنر کمی نیست! و اذعان می کنم که  آدمی رو در مواردی تحت تاثیر قرار می‌دن حتی.....

این آخرین پست یانون‌دیزاین باشه در 2011 ترسایی.

 روش تولید این چند پرده تصویرسازی جالب بود برام. وگرنه خود تصویرسازی ها برخی خوب و برخی نه چندان دل‌چسب هستند.

طراح محترم با چیدمان اجسام گوناگون بر روی صفحه‌ی اسکنر، این تصویرها رو خلق کرده. قبل از این ها من هم به طور اتفاقی چندباری با اسکنر تصویرهایی رو درست کرده بودم اما هیچ وقت این قدر جدی به عنوان وسیله‌ای که بتونه برای تصویرسازی به کارگرفته بشه، رو اسکنر حساب نکرده بودم.

 تکسچرهای معماری؛ معماری هم مانند باقی هنرها در دیدهای کلان، تصویرهایی کلان می سازه. گشتالت معماری!

عرصه‌ی نانو و علوم مربوط به اون به واسطه‌ی چیزهایی که در همین ایران خودمون در این چند سال اخیر رخ داده، تا حدودی برای ما ناشناخته نیست. حداقل در حد اخبار رسانه‌ای وقتی از نانو حرف می زنیم احساس می کنیم درکی داریم از این کلمه.
می دونین که علوم مرتبط با عرصه‌ی نانو خیلی فراوون هستند و خیلی هم جدی هستند! اما مطمئنا شما هم مثل من فکر نمی کردین هنر هم در عرصه‌ی نانو وارد شده باشه! :) عکس‌های پیش رو احتمالا غیرجدی ترین و در عین حال از جدی‌ترین رخ‌دادهای عرصه‌ی نانو هستند که شاید بهتره اون ها رو هنر نانو نام بدیم.
دست ساخته‌هایی -یا بهتر بگم : نانوسکوپ‌ مغناطیسی ساخته ها!- که به منظور اثبات قدرت بشر در مقیاس نانو با نگاه هایی طنز و غیرجدی اما خیلی جدی خلق شدند و جز تحیر برای مخاطب غیر متخصصی نظیر من دستاوردی نخواهند داشت.

می دونین مثلا ابعاد این توالت فرنگی چند در چنده!!؟

 نوشته بودم "چه رویایی!" از سر نافهمی بود و ظاهر بینی.
من که از متنش چیزی متوجه نشدم و برای همین نوشتم که نمی دونم چی می گه، یکی از دوستان لطف کرد و در جواب این لاادری من این مطلب رو فرستادن که اضافه می کنم به پست:

 

عکس‌های برتر سال 2011 به روایت و انتخاب رویترز.

سالی که یکی از شلوغ‌ترین سال‌های اخیر جهان بود؛ سالی که امید رو در دل خیلی زنده کرد، و امید رو در دل برخی کشت؛ یا لااقل لرزان کرد....
سالی که ملت ها، دولت‌ها، کشورها، منطقه‌ها، قاره‌ها، اصلا زمین، آرام نداشت.

 از عکس‌های برتر چنین سالی نباید انتظار داشت گل و بلبل و مرغزار  و ... باشند؛ عکس‌های  برتر امسال کار عکاسان خوب نیست. عکس‌های برتر امسال معلول دوری فرزندان آدم از معرفت توحیده؛ دوران فراقی که سر خواهد آمد....

 

این سه پرده پوستر تبلیغاتی فوق العاده پر احساس، قرار دارند در مورد خطرات گرم شدن کره زمین به ما اخطار بدند و کمک بخواند از ما که به فکر باشیم!

اما واقعیت اینه که هر بار که به این پوسترهای غم‌بار و موثر نگاه می کنم، چهره کودک گرسنه و مادران بچه از دست داده و گرسنه آفریقایی و به خصوص این روزها، سومالیایی جلوی چشمم میاد.  تصور کن کودکی که در آغوش مادرش سرد شده باشه......

 مجموعه تصاویر این مجموعه بازی قدرت‌مند نور و سایه هستند که در چند پرده به اوجی وصف ناپذیر رسیدند. سوژه ها هم سوژه های خاصی هستند و نشون از شوریدگی عکاس محترم دارند. سیاه و سفید بودن عکس ها اجازه می ده به شما تا بدون جلب نظر به رنگ ها محو فرم ها و سایه ها و نورها بشین.

می دونم سخته باورش اما گویا در حین جنگ جهانی اول آمریکایی ها برای جنگ تبلیغاتی هم که شده از آرتور مول عکاس می خوان تا با عکاسی از چینش های متهورانه  و تبلیغاتی از گروه های سربازهاشون یه تبلیغات گسترده خفن از قدرت نظامی آمریکا به تصویر بکشه!

نتیجه این فکر متهورانه و بسیار پیشرو نسبت به زمان خودش می شه این چند پرده عالی!

عکاسی وطن دوستانه!!!