قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
ما خیلی مصرف می کنیم. نه می شه توجیه کرد و نه حاشا! منطقی که نگاه کنیم، میراثی که در اختیارماست ، منابع طبیعی زمین به آرومی و تدریج داره ازمیان می ره. عقل، حتی عقل جزئی می‌گه تنها راه درست، متوقف کردن این رویه ست. کافیه بخوایم.
این تاپیوگرافی های یخی، خوب گوش‌زد می کنند این واقعیت پرسرعت رو. در سطحی بالاتر ، عمر برف است و آفتاب تموز / اندکی ماند و خواجه غره هنوز....
ماریو بوتا یکی از معمارهای معروف دوران معاصره که بلاخره نزد اکثر دانشجوهای معماری و احتمالا بین خیلی از دانشجوهای دیگر رشته های هنر معروفه. مجموعه زیر آثاری از مجسمه های مفرغی این بنده خداست که اگرچه چیز چندانی به لحاظ هنری برای بنده نداشت اما برای آشنایی بیشتر رفقای معمار خودم با این بنده خدا و مقایسه کارهای هنری از این دست با معماری هاش و ... این کارها رو در یانون‌دیزاین می ذارم.
قرار نبود این پست رو این موقع منتشر کنم، اما از اون جا که دیدم از پست قبل برخی خیلی خوش‌شون اومد حیفم اومد اون‌قدر فاصله بین این دو پست بیافته که نشه با هم مقایسه‌شون کرد. در این پست دست مداخله گر یک هنرمند جهان رو بینا کرده درحالی که در پست قبل انتخاب‌های یک هنرمند بینایی جهان رو به چشم ما آورده بود. این ها هر کدوم می تونن یک ارزش داشته باشند.
فرض کنین طبیعت پیرامون تون این طوری باشه، تمام چشم باشه و ناظر بر شما! چه می کنید اون روز در خلوت ها و شلوغی هاتون؟
این طور تصور کنید عالم رو. کی می دونه، فردا که پرده ها پایین افتاد چه تضمینی هست که عالم همین طور نبوده باشه؟
--------------
این صورت‌های ناخواسته اگرچه محصول اتفاق هستند، اما خیال و تصور بشری که منجر به انتخاب این شات‌های تصویری شده هنر کمی نیست! و اذعان می کنم که آدمی رو در مواردی تحت تاثیر قرار می‌دن حتی.....
این آخرین پست یانون‌دیزاین باشه در 2011 ترسایی.
در برخورد اول تصور این که چنین حجم تیز و سختی روی هوا معلق باشه چندان راحت نیست. همین شک و تردید بهانه‌ی خلق چنین کار جالبی شده. کاری که به مدد برش لیزری و اتصالات تعریف شده در عین سبکی حجمی به نظر سخت و سنگین داره.
چوب سیال که تا به حال ندیدین!؟ چوبی که مثل کره ، مثل خمیر آب بشه و بریزه زمین!
روش پرداخت چوب فوق‌العاده‌ای که این بنده خدا بهش دست یافته چنان خودش رو هم مجذوب کرده که به گونه‌های مختلف این چوب‌های سیال رو درست کرده.
لوستری پارافینی که با روشن شدن‌ش مانند یک شمع می سوزه و آب می شه! هنرمند برای رسوندن پیامش حاضر شده اثرش رو حتی فدا کنه و همین سوختن و آب شدن کار تمام حرفه این اثره. اثر خیلی تاثیرگذاریه. سوختن و آب شدن و نور دادن و روشن کردن.
مراحل ساخت و عکس های مکمل هم به نظر دیدنی و قابل استفاده هستند.
صفحه هایی شفاف که در سطح‌شون الگویی ایجاد کرده، و ترکیب اون ها در عمق تشکیل یک چهر‌ه‌ی معنادار رو می ده. این طوری با چرخش پیرامون ش هم حجمی رو در بین صفحات تصور می کنین. شبیه تصاویر هولوگرافیک
برف‌بازی آدم بزرگ‌ها، گاهی خیلی با برف‌بازی های آدم های کوچیک‌تر فرق نداره. حتی به نظر من آدم برفی های ما بچه کوچولوها، گاهی خیلی صادقانه تر و زیباتر از این آدم برفی‌های محیرالعقول بی اصل و نسبه! اما به هر تقدیر فنی که چنین عجایبی رو خلق می کنه ، دیدنیه!
