معروف است که رشته‌ی معماری رشته‌ی گرانی است و شاید خیلی‌ها به سبب همین بالا بودن هزینه‌ی تحصیل، قید اننخاب آن رابزنند. طرح «بسته‌ی معماری» از همین جا به ذهن مورتا رسید و او برای پایین آوردن هزینه‌ی ماکت‌های نمونه برای ارائه به کارفرما،‌ قطعاتی قابل بازیافت درست کرد که سال‌ها بعد تبدیل به محصولی با نام «آرک کیت» شدند. قطعات لگومانند این مجموعه، ضخامتی واقعی در مقیاس خود دارند و به کار طراحان حرفه‌ای، دانش‌جویان و حتی اهداف آموزشی و سرگرم‌کننده هم می‌آید. البته این بسته‌ها حاوی قطعات سفیدرنگ هستند و برای افزودن بافت به نما، می‌بایست فایل‌های مخصوص را پرینت کرد و روی آن‌ها چسباند.

با وجود همه‌ی این تسهیلات برای ساختن ماکت، به نظر شما کفه‌ی ترازو به سمت کدام یک سنگینی می‌کند؟ یک ماکت قابل لمس یا یک مدل کامپیوتری مجازی؟

هرچند حماقت و زیبایی‌شناسی جریان طراحی پارامتریک گاهی آزاردهنده می‌شود اما ساخت و پیچیده‌گی‌های دیجیتالی آن در برخی از این آثار چنان جالب توجه‌اند که سخت می‌شود از کنارشان به راحتی گذشت. حالا در کم‌تر از یک ماه (۱ روز کم‌تر!) دوباره مارک فورنس یعنی طراح پیش‌رو گروه THEVERYMANY خود را به یانون‌دیزاین رسانده است! این بار با یک پاویون خودایستا با ساخت قابل توجه و پیچیده.

فورنس با طراحی یک سازه‌ی خوداتکای پوسته‌ای متشکل از ۷۲۱ ورقه برش و خم خورده آلومینیومی و بیش از ۱۴ هزار اتصال نقطه‌ای،  یک فضای بازی متفاوت با چندین رنگ جذاب و طیفی خاص در پارکی در کانادا ساخته است. اسنادسازی دیچیتال طرح و سندهای نهایی که به منظور ساخت در محل تدوین شده‌اند از دیگر جذابیت‌های این اثر متفاوت هستند

شهرنشینی ما را از طبیعت و مظاهر زیبای آن دور کرده است. ما در آپارتمان‌های کوچک و بزرگی زندگی می‌کنیم که بزرگ‌ترین‌های آن‌ نیز کم‌تر ارتباطی با طبیعت و سنت‌های درس‌آموز حاکم بر آن دارند. ما نیازمند طبیعت هستیم. برای همین به هزار و یک چالش ذهنی و روحی دچار می‌شویم و یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های معاصر جریان طراحی‌مان می‌شود حضور طبیعت در دل زندگی‌های مصنوعی‌ ما! آیا آپارتمان‌های کوچک ما می‌تواند دوباره طبیعت زیبا را در خود جا بدهد؟ استودیو سوویا در اوکراین با طراحی فضای داخلی یک آپارتمان سعی کرده‌اند تا با تلفیق تکنولوژی و طبیعت به فضای داخلی متفاوتی دست پیدا کنند. آن‌ها باغ‌چه‌هایی عمودی را در حد فاصل پنجره‌های منظم آپارتمان در داخل تعریف کرده‌اند.

این دیتیل ساختمانی صفحه‌هایی فلزیه که با شبکه‌ای مشابه شبکه لانه‌ای زنبور عسل برش خورده و سطح هر خانه می‌تونه با زاویه‌گرفتن به دو سمت محور خودش سایه‌اندازی متفاوتی داره

این رفتار به طراح اجازه می‌ده تا با برخوردی پیکسلی و با استفاده از ظرفیت‌های سایه و نور بر روی جزواحدهای دیتیل هر الگو که بخواد رو بر روی نما ایجاد کنه. نما در عین حال که یک مشبک نورگذر خواهد بود از نقطه نظر زوایای مختلف و در طول ساعات روز یک الگوی تصویری در حال تحول رو بازنمود می کنه

این طور کارهای کوچیک که پروژه‌های میان معماری و غرفه‌سازی هستند بیشتر از اون که از منظر هندسه و عمل‌کردشون مورد توجه باشن از منظر ساخت و دیتیل و فرآیند تولیدشون مورد توجه هستند

دیتیل خوب و ساده‌ایه.
برای نرم کردن سطوح؛ درست مثل منطق پارکت‌ها فقط این بار با عناصری چرمی و نرم که به کف کوبیده می‌شن و در رنگ‌بندی متنوع  می‌تونن ترکیب‌های جذابی ایجاد کنند. همین عناصر به خاطر نرمی‌ و انعطاف‌پذیری‌شون می‌تونن سطوح دارای انحنا رو هم پوشش کنن.

برای ساخت این خونه در هیروشیمای ژاپن، طراح اقدام به ساخت یک دیتیل نوآورانه کرده که البته مشابه‌هایی از اون رو همین امروز در معماری داخلی خودمون هم تجربه می‌کنیم.

طراح با ساخت تایل‌های شیشه‌ای نازک تو پر که به دلیل ضخامت‌شون خاصیتی اپتیکی در شکست نور خواهند داشت، چند جداره در خانه از جمله جداره‌ی واسط میون تراس بلند (و در نقش حیاط) خونه و خیابان مجاور رو با این دیتیل ساخته. به این ترتیب با وجود استفاده خوب از نور بیرون و ایجاد فضای گل‌خونه‌ای مطبوعی برای گیاهان داخل فضا، اون محرمیت و حجاب شرقی رو هم از بین نبرده و فضایی امن برای اهل خانه درست کرده.

خانه بسازین نه مجتمع‌های چندواحدی برای زندگی حداقلی!

برخی اعتقاد دارن پاریس شهر سرد و بی روحیه؛ من هم در برخوردهای مجازی ای که با این شهر داشتم همیشه احساس کردم این جا انگار روح نداره؛ یا به شدت آلوده ست....

طراح این مدرسه در شهر پاریس شاید کمی هم‌فکر بوده با این نگاه و یا حسی مشترک داشته که به بهترین نحو ممکن بنایی مثل یک گلوله آتیش درست کرده. دیتیلی نوآورانه که با رنگ‌آمیزی دقیق  یک نماد و نشانه شهری قدرت‌مند درست کرده و رنگ محیط رو و دمای حسی اون رو تحت تاثیر قرار داده