قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
زیر آفتاب گرم تابستان امسال چی بیشتر از سایه ای خنک می چسبه؟!
اگرچه این سایه رو می شه با سازه های پوشاننده مختلفی بنا کرد اما شاید هیچ کدوم به خوبی این اینستالیشن نباشن. اینستالیشن مهیجی که با قرار دادن تعداد زیادی چتر رنگی در کنار هم این گذر پیاده رو سایه دار کرده
تصویرسازی کار مجموعه کلاژ نقاشی با انتزاعات شاعرانه و ظرایف خیالیه که آدم رو به عالم بچه گی فرو می بره و شادتون می کنه!
کلسیون داری حشرات همیشگی از بچه گی پیش من کاری غیرانسانی بوده. این که موجوداتی رو بگیری و خشک کنی و ثابت کنی و از زندگی ساقط کنی تا مثلا خوشت بیاد!
کماکان هم از این کار منزجرم. اما مجموعه زیر که متشکل از حشرات خشک شده و فسیل ها و عناصری از طبیعته یک کلکسیون ساده نیست. اگرچه از همون منظر قبل ناپسنده اما ترکیب‌هایی از رنگ و انتخاب های دقیق و حساب شده و هندسه های جالبی که در مجموعه به کار رفته ما رو با یک کلکسیون متفاوت مواجه می کنه که ارزش‌های بصری جدی داره... ناخودآگاه از این گوناگونی طبیعت و قدرت خداوندی هم به شگفت میای....
چقدر خوب نور و رنگ رو در دل این بنای بی روح ، به کالبد روح بخشیده.
بنایی رنگین کمانی!
به شخصه با حضور رنگ های شارپ و نورهای رنگی در این ابعاد در دل معماری مخالف بودم و فکر می کردم این طور فضای معماری از فخامت ! می افته اما در طی نمونه های موفقی که این مدت در وب دیدم کم کم نظرم داره تغییر می کنه. البته نمی شه نادیده گرفت نقش صنعت قوی و تکنولوژی بالای به کار رفته در این کارها که شیشه ها و رنگ هایی متفاوت از اون چه ما به طور طبیعی می شناسیم رو به کار بردن
بیاین این بار به بهانه این میلاد عزیز، یک چراغانی اینتراکتیو داشته باشیم؛ یک اینستالیشن با نور و ترکیب اون با چیزی شبیه یک ساز، یک سنتور . که با موسیقی نور کار می کنه...
عیدتون مبارک....
"color jam" یک اینستالیشن بزرگ شهریه که تا پایان سپتامبر 2012 یعنی حدود سه ماه دیگه همین طور می مونه.
طراح یک چهارراه و ساختمون‌های اطراف ش رو بوم نقاشی خودش فرض کرده و ترکیب رنگی با استفاده از رنگ های خام یه صورت انتزاعی به سبک کارهای نئوپلاستیسیسمی موندریانی رو بر بوم چهارراه پیاده کرده.
تندی و کنتراست میون رنگ‌ها و همچنین ابعاد کار مانع اون می شه که هیچ عابری بتونه بدون توجه به کلیت اثر از چهارراه عبور کنه . در عین حال اون‌هایی که بیشتر با اثر رابطه برقرار کنن می تونن به "بازی" با کار بپردازن و خودشون رو به مثابه لکه ای رنگی در دل این بوم فرض کنن... در واقع امتداد اثر هنرمند باشند و جزوی از اثر
یک انیمیشن جالب با بیانی ساده و انتزاعی اما قدرت مند؛ با کاربرد خوب و متفاوت رنگ‌ها و انتزاع خوب المان ها و برخوردار از ریتمی جالب و طرحی نو.
سعی کنین از دست ندین‌ش.
