شاید پیش از این هم آثار هنرمندانه هنر سایه‌ی یاماشیتا کومی را در یانون‌دیزاین دیده باشیم؟ به هر صورت مجموعه صورت‌های او مجموعه‌ای مستقل است که از حیث قدرت بیان نمی‌توان از دیدن آن بی‌خیال گذشت. یاماشیتا که به هنر سایه‌ها مشهور است در این مجموعه برگه‌های کاغذ رنگی ساده‌ای را بر روی دیواری نصب کرده است که هر کدام چروکی حساب شده بر خود دارند. نورپردازی درست مجموعه نیم‌رخ‌هایی انسانی را در کنار هر کاغذ هویدا می‌کند. نکته قابل توجه در این مجموعه اختلاف چهره‌هاست. یاماشیتا در چروک دادن کاغذها به گونه‌ای عمل کرده است که شما هر کدام را کارکتری مستقل از فرهنگ‌ها و زبان‌ها و حالات مختلف تصور می‌کنید.

به بهانه انتشار این سایه‌بان مدولار می‌خواهم از لزوم طراحی و ساخت سازه‌های موقت مدولار با روی‌کردی هویتی و فرهنگی صحبت کنم. در ایران ما سالانه نمایش‌گاه‌های متعدد فرهنگی و رخ‌دادهای مشخص دینی فرهنگی وجود دارد.  معمولا این رخ‌دادها در فضاهای ‌شهری و یا غیرعمومی اما به کمک سازه‌های موقت سبک نظیر اسپیس و یا داربست کالبدهای مورد نیاز خود را می‌سازند. سازه‌هایی که به دلیل هندسه‌ی خاص خود عموما نیاز به بازطراحی هویتی دارند. پس سیل عظیمی بنرها و پارچه‌ها و اضافه‌هاست که به کمک برگزارکننده می‌آید تا به هویت بصری مورد نظر خود نزدیک شود. 

در طراحی این سایه‌بان مدولار که در طی یک  مسابقه به دست آمده است می‌بینیم که چه‌ طور فرم سازه و مدل‌های تشکیل دهنده آن می‌تواند از آغاز و تا  همیشه منطق بصری و هویت‌ساز مجموعه را شکل دهد..... خلاصه شاید بد نباشد به فکر طراحی سازه‌ی مدولار موقتی باشیم که مثلا مراسم‌های هر سال محرم‌ ایران را شکل دهد.

به هزار و یک نکته مثبت اقلیمی که در پوشش دادن بخشی از نمای جنوبی یک‌ساختمان با پوشش گیاهی وجود دارد کاری ندارم. اما در این طرح دفتر معماری معمار ژاپنی هایدئو کوماکی، علاوه بر همه این‌ها توانسته‌است حریمی خصوصی برای خانواده با سایبانی طبیعی و سبز به ظاهر به نحوی بسیار ابتدایی اما در واقع بسیار اصیل و درست ایجاد کند. دیتیل اجرای چنین چیزهایی اصلا پیچیده نیست. اما شناخت کافی از پوشش‌های گیاهی و رشد گیاهان و نیازهای اصولی آن‌ها به همراه توجه ویژه به منظرسازی پروژه در حین اجرای آن بسیار لازم است.

عکاس شیکاگویی، سی اون به تازگی در مجموعه پرتره‌های دراماتیک خود از حیوانات، با بازی گرفتن قدرت‌مند نور و سایه، صورت‌هایی پرابهت و رازآمیز از حیوانات جنگل ارائه داده است. در این پست می‌توانید تعدادی از این مجموعه تصاویر را ببینید.

چندی پیش سبکی کلاژ-نقاشی با عنوان کلاژهای سه بعدی از ایکو اوجالا با هم دیدیم که در اون‌ کارها اوجالا با سایه‌زنی هوش‌مندانه سعی‌ می‌کرد به کلاژهای کاغذی‌ش عمق ببخشه. در اون پست قصد معرفی کارهای او رو داشتم. اما کمی بعد اثری ویژه از او دیدم که به جز کاربرد این سبک جالب نو نگاه و طرز بیان شاعرانه‌ش اون رو به کاری دیدنی تبدیل می‌کنه.

منظره‌ای عمودی که با شاعرانه‌گی خاصی و به سبک کلاژهای سه بعدی توسط اوجالا تصویر شده. یاد نقاشی‌های کودکانه و درک ناب بچه‌ها از طبیعت و کلبه به خیر....

رقص‌ سایه‌ها نام مجموعه مجسمه‌هایی از دیت ویگمنه که به صورت توده‌هایی ناموزون و نامفهوم طراحی شدند و در طی چرخش و به قولی رقص در مقابل یک منبع نور تنظیم شده، در زاویه‌ای خاص تشکیل سایه‌ای معنادار بر سطح دیوار می دن. به این ترتیب در یک آن نگاه هوش‌مند و مدبر یک تدبیرگر در پس ظاهری نامفهوم هویدا می‌شه.   

این دیتیل ساختمانی صفحه‌هایی فلزیه که با شبکه‌ای مشابه شبکه لانه‌ای زنبور عسل برش خورده و سطح هر خانه می‌تونه با زاویه‌گرفتن به دو سمت محور خودش سایه‌اندازی متفاوتی داره

این رفتار به طراح اجازه می‌ده تا با برخوردی پیکسلی و با استفاده از ظرفیت‌های سایه و نور بر روی جزواحدهای دیتیل هر الگو که بخواد رو بر روی نما ایجاد کنه. نما در عین حال که یک مشبک نورگذر خواهد بود از نقطه نظر زوایای مختلف و در طول ساعات روز یک الگوی تصویری در حال تحول رو بازنمود می کنه

عکاس این مجموعه با حذف پرسوناژ خودش از تصاویر و حفظ سایه‌ی خودش با نگه‌داشتن یک جفت کفش‌ش در تصویر این طور القا کرده که گویا صحنه رو ترک کرده و از سایه‌ی خودش عکس‌گرفته و سایه به واسطه‌ی باقی موندن کفش‌ها اصلا متوجه این رخ‌داد نشده!

مجموعه کارها رو به جز بیان طنزآمیزش می‌شه تلاش و بازنمودی از شناخت خود تفسیر کرد. نگاه کردن به خویشتن خویش و این مفهوم که در نگاه به خویش باز هم تنها همین میزان درک حاصل آدمی می شه. یا به تعبیر خود عکاس «من بیش از این خودم رو نمی‌شناسم....»

یک تصویر رو چندبار و چند روش می‌شه بازنمود کرد و در هر بار تخیلات جدید و کنایات و اشاراتی جدید به کار اضافه کرد؟ با بازنمودهای متفاوت از یک الگو پیام الگو نحوه ی تحلیل مخاطب از پیامی که داره توسط تصویر القا می‌شه هم فرق می‌کنه و شناخت این گونه ویژگی‌های هنرهای بصری هنرمندها رو مجهزتر می‌کنه

تلاش این هنرمند در بازنمود متفاوت از یک الگو می‌تونه یک تمرین خوب برای هنرمند در راه کشف ظرفیت‌های بازنمودهای گوناگون بصری به حساب بیاد. اما جالبه بدونین برنت هولومن ابتدا ده تصویر‌سازی رو از سایه‌ی نیم‌رخ بچه‌ی خودش با گرافیک و بازنمودهای مختلف ایجاد کرده که اولا تخیل بچه‌ش رو ارتقا بده و در ثانی وسیله‌ی داشته باشه که بتونه کوچولو رو سرگرم نگه داره :)

مجموعه کارهای جدید عکاسی این هنرمند علاوه بر بازی خوب با سایه‌روشن‌ها و جلوه‌های نور در عکاسی، بعد جدید از تنهایی بشر مدرن رو روایت می‌کنه....