قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
ترکیب این جز سایه ها به طور حساب شده ای منجر به ایجاد تصاویری هیجان انگیز و بدیع می شه... به خصوص اون فیگوری که کنار نرده وایساده و داره دوردست رو نگاه می کنه، یا مثلا علامت تعجبی که علامت سواله .....
کارهای بسیار هوشمندانه ای هستند که یه دنیا حرف پشت شون هست.
راستی، عالم هم می تونه همچین چیزی باشه. جزسایه هایی که معنایی بزرگ در جمع‌شون دارند.
سایه ها واقعی ترن یا آدم ها ! این چنین سوالی هرچند از نظر برخی ها شوخی باشه اما لااقل سوالی نزدیک به این همیشه وجود داشته. از حجاب های علم تجربی بگذریم... ببینین آیا ما چیزی جز یک سایه هستیم. سایه ای برآمده از شعاع نوری ازلی و بینهایت...
اگه آهنگ فلسفی کلیپ نبود شاید هیچ وقت این جورحرفا رو روی این پست نمی زدم. مخصوصا که نماهاش چندان هم مناسب حال اهل فلسفه نیست :))
به نظرم باید گفت بین غرفه های سرپنتاین این سال های هایدپارک بهترین غرفه ایه که طراحی و ساخته شده. و این یعنی جایزه پریتزکر بعدی باید به هرزگ و دمورن داده بشه :) !
غرفه ای که هم یک استخر بزرگ شهریه و هم یک سایه بان خوب و فضای نشیمن خنک و مطبوع
یک پست ویژه که اثبات می کنه ، هنر از خاک زر می سازه.....
همین توری ها و صافی ها که چیزهای بی‌ارزش و ساده و روزمره ای به حساب میان و دست فروش‌ها به صورت فله‌ای در کنار خیابون به فروش می رسونن گاهی، وقتی دست هنرمندی توانا اون ها رو در دست می‌گیره و به اون فرم می ده چنین مجسمه‌های بی نظیر سایه ای رو ایجاد می کنن....
در حیرت سایه های پراحساسی هستم که در کار ایجاد کرده.
مجسمه هایی با سایه!
خیلی فرصت ندارم در موردش حرف بزنم فعلا و فقط یه پرسش می گم: فکر می کنین چه تفکرات و اندیشه هایی می تونه به این گونه کارها بار بشه؟ اصلا معنایی جدی می‌شه متصور بود برای این کارها یا یه جور امر تفننی هستن؟
مجموعه تصاویر این مجموعه بازی قدرت‌مند نور و سایه هستند که در چند پرده به اوجی وصف ناپذیر رسیدند. سوژه ها هم سوژه های خاصی هستند و نشون از شوریدگی عکاس محترم دارند. سیاه و سفید بودن عکس ها اجازه می ده به شما تا بدون جلب نظر به رنگ ها محو فرم ها و سایه ها و نورها بشین.
