قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
ساخت یک شهر بزرگ تنها با گیره‌های منگنه. چقدر خوب بیان کرده حال و هوای شهرهای مدرن رو این مجسمه ساز.
روح جریان مدرن و هنر و معماری و شهرسازی‌ش به واقعه یک چنین چیزیه. سرد و بی روح و خالی از احساس و البته مدولار.
باعرض شرمندگی فراوان :) آخرین دستاورد عرصه هنر و طراحی در مغرب زمین!
چقدر خوبن این ارویگامی ها.
هنرمند جوری رنگ ها و فرم ها رو با هم تطبیق داده که علاوه بر کلیت هر اثر، با دقت در جز جز شون هم احساس می کنی چیزی دستگیرت می شه :) مثلا رنگ آبی شکل هایی رو درست کرده که مثل حباب آب مرکز گرا هستن؛ دیگری شبیه خفاش دیگری شبیه برگ درخت دیگری ستاره دریایی..... هارمونی طبیعت خداست به انتزاعی اوریگامی!
چقدر هم خوب بر دیوارهای قدیمی و کثیف شهر می نشینه....
"color jam" یک اینستالیشن بزرگ شهریه که تا پایان سپتامبر 2012 یعنی حدود سه ماه دیگه همین طور می مونه.
طراح یک چهارراه و ساختمون‌های اطراف ش رو بوم نقاشی خودش فرض کرده و ترکیب رنگی با استفاده از رنگ های خام یه صورت انتزاعی به سبک کارهای نئوپلاستیسیسمی موندریانی رو بر بوم چهارراه پیاده کرده.
تندی و کنتراست میون رنگ‌ها و همچنین ابعاد کار مانع اون می شه که هیچ عابری بتونه بدون توجه به کلیت اثر از چهارراه عبور کنه . در عین حال اون‌هایی که بیشتر با اثر رابطه برقرار کنن می تونن به "بازی" با کار بپردازن و خودشون رو به مثابه لکه ای رنگی در دل این بوم فرض کنن... در واقع امتداد اثر هنرمند باشند و جزوی از اثر
منهتن اون طور که از توصیفات افراد و نوشته های روزمره و تصاویر سینمایی و منطق حاکم بر شهرسازی مدرنش برمیاد جای چندان زیبا و آرام بخشی نیست؛ هرچند به تمامه پایتخت تمدن جدیده و غرق در مظاهر اون... برای همینه که وقتی کسی به این قدرت بتونه چنین چیزی رو زیبا نشون بده لازمه کارش رو دید؛ فنی که در خلق تصویر به کار برده، و انتخاب های هنرمندانه ای که کرده
راستی چند شات دیدنی داره؛ یکی ش اون بخشی که از پروژه‌ی High line تصویربرداشته ، دیگری متروی منهتن و البته ریتم تصاویر شبش...
عکاسی شهری با بیانی فوتوریستی- امپرسیونیستی!
استفانی یونگ در این عکس ها به دنبال کشف بیانی برای معضل ، مقوله، واقعیت ( نمی دونم چه طور ارزش‌گذاری کنم ) سرعت در شهرهای بزرگ در عکاسی بوده؛ بیانی متفاوت از شات های تصویری با لنز باز که منجر به تصاویر مرسوم می شه و حرکت ماشین ها و آدم ها رو به صورت شبحی رنگی نمایش می ده.
به خصوص تصویر عکاسی شده دوم وسوم خیلی کامل از آب دراومده.
مجموعه ای از طراحی های شهری بیشتر در قالب نقاشی دیواری که تنها به دلیل دم دستی بودن واجرای راحت بیشتر طرح ها به صورت یک پست این جا می گذارم. یعنی عموم کارها، نقاشی ها و طرح های بزرگ و پیچیده ای نیستن که مثلا همین کیفیت نوآوری احتمالی در اون ها رو تحت تاثیر قرار بده.
طرح های زیر خیلی ساده و گاهی خیلی پرمغز هستند و در برخی موارد توسط یک نفر با ساده ترین ابعاد و در کوتاه ترین زمان و بدون هماهنگی خاصی قابل اجرا هستند. ناز شصت هنرمندهای با دغدغه ای که تو گوشه و کنار شهرهاشون اگر بستری برای ابلاغ یک پیام پیدا می کنن دست به کار می شن و منتظر اجازه هیچ ارگان و نهادی هم نمی شن!!! :)
دارم به عصیان شهری تحریک می کنم تون!!! :))
اتودهای موجود در این پست بی اندازه برای دوستان طراح شهری و طراح منظر و طراحی صنعتی و معماری قابل استفاده و ایده گیری هستند؛ مجموعه ای از 14 نمونه مبلمان شهری خلاف عرف! مبلمانی که هنجارهای مرسوم موجود در پس ذهن ما رو شکستند و در مواردی به طراحی هایی فوق العاده دست پیدا کردند..
این کار یه فضاسازی شهری بود برای ولنتاین. برای اشاعه ندادن این گونه رسوم بی معنی :) اون ایام این رو در یانون‌دیزاین نذاشتم اما دیدنش خالی از لطف نبود برای همین امروز با هم ببینیمش.
کار عبارته از یک مکعب بزرگ شیشه ای که از شبکه‌ی میله های شیشه ای تشکیل شده. در مقابلش جایگاهی هست که کافیه کف دست تون رو روی قلب نقش بسته بر روی جایگاه بگذارین. حرارت دست تون مکعب شیشه ای سرد رو به حرارت میاره و قلبی سه بعدی و فضایی با نور قرمز در دل مکعب شکل می گیره.
نکته مهم اینه که هر تعداد دست بیشتر و حرارت بیشتر روی این جایگاه حس بشه قلب نورانی تری رو در شهر به نمایش می گذاره و این مشارکت جمعی برای ایجاد قلب دوستی امری جالبه.
می دونین غرب در ساقه های کوچیک و برگ های درخت تمدنی ش سرسبزی های جالبی داره گاهی! اما مشکل ریشه ست انگار...
چقدر خوب و ظریف و هوش‌مندانه ساخته شده این ماکت کاغذی.
به تنهایی یک کارتونه این کار.
