- ۶ نظر
- ۲۱ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۲۹
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
رندی اسکات اسلاوین، عکاس نیویورکی، با انتخاب دیدی متفاوت بر اساس پانورامای ۳۶۰ درجه سعی کردهاست تا چند شهر بزرگ امریکا را ببیند. برجها، درختان، ساحل، آسمان همه و همه در این ناظر متفاوت به کلی متفاوت، گیجکننده و البته نوآورانه هستند به طوری که نگاه و درکی نو از پیرامون را به ارمغان میآورند. ناظر متفاوت اسلاوین گاهی فراخور تقارنش با برخی چیزهای کوچک در نزدیکی دوربین، مثلا یک تکه سنگ را در ارزشی برابر با یک برج یا آسمان قرار میدهد؛ ناظری همهجانبه که به هستی با ارزشگذاری متفاوتی نگاه میکند.
میشود به دنیا متفاوت نگاه کرد؛ حداقل محض تجربه و درک بیشتر....
گفته میشود میراث عظیمی از گذشتهگان ما بشر در زیر آبها و خاکها مدفون است که اگر دست ما به آنها میرسید دانشهایی متفاوت از آنچه امروز در دسترس داریم را به دست میآوردیم. حتی در متون اساطیر و ادیان هم شواهدی دال بر این مدعا وجود دارد. رازآمیزی اعماق و قعرها هم خود به تنهایی دلیل مهمی برای شکلگیری این چنین انتظاراتیست. اما همیشه این انتظارات پیرامون بسترهای کهن و مستعد میگردد و کمتر باور میکنیم که در دل یک دریاچهی مصنوعی هم بشود شهری زیرآبی و کهن پیدا کرد.
«شهر شیر» یکی از شهرهای کهن چین قدیم است که شاید در حدود ۱۳۰۰ سال با سکنهای قریب به ۳۰۰ هزارنفر برپا بوده است و حالا در عمق ۴۰ متری دریاچهی مصنوعی جیاندائو پیدا شده است. در واقع دریاچه را به اشتباه بر زمینهایی بنا کردهاند که گور شهری عظیم از چین باستان بوده است.
سرعت امروز یکی از جداناپذیرهای زندگی همه ما شده است. اصلا ابعاد شهرها هم بعد از اختراع وسایل نقلیه موتوری، سر همین سرعت و حرکت سریع رشد دوچندان کرده است. چندی پیش با توجه به همین واقعیت برای سالروز تولد فردوسی به متروی تهران پیشنهاد کردیم که به جای تزئینات بیدلیل ایستگاهها و حتی به جای تلاش برای المان شهری کردن تودههای ایستگاههای مترو بیاید و روی این سرعت حرکت و توی این تونلهای تاریک کار کند. پیشنهاد ما به متروی تهران این بود (اینجا هم دوباره مینویسم تا شاید صاحب نفس یا منصبی بشنود و اجرایش کند): که در تونلهای منتهی به متروی فردوسی پانلهای تصویری خاصی نصب کند تا سرعت قطار موجب دیدهشدن یک روایت تصویری انیمیشنی در طول تونل گردد....
امروز به اثری از یک هنرمند آرژانتینی در کپنهاگ دانمارک برخوردم. هیرو با نصب پانلهای بزرگی به قامت ۲ و نیم متر در مسافتی به طول ۲۷۱ متر، توانسته انیمیشنی ساده را پیش چشم خودروهای سواری بیاورد. ایدهای مشابه ایدهی ما برای متروی تهران و بسیار هم مناسب شهرهای بزرگ با سرعت بالا مانند تهران....
با تمام شدن مهلت ارسال آثار اولین مسابقهی یانوندیزاین ما حالا وارد فرآیند داوری شدهایم. در این مدت خیلی سوال کردهاند که «پس نتایج چه شد؟!» و ما هم هر بار پاسخ دادهایم که به زودی در مورد فرآیند از اینجا به بعد مسابقه مینویسیم.
اولین مسابقهی یانوندیزاین، با وجود موضوع کمی سختش و شاید هم کمی ویژهتر مربوط به بچههای رشتههای معماری و شهرسازی، اما ۱۸۲ نفر شرکتکننده داشت. یعنی ۱۸۲ نفر از شما مخاطبان عزیز طراح یانوندیزاین در این مسابقه ثبتنام کردید و این مایه مباهات ماست... در مهلت ارسال آثار نیز با همراهی شما دوستان عزیز، ۶۵ اثر نهایی به یانوندیزاین ارسال شد که در نوع خود و در ابعاد مسابقهای ساده و اینترنتی که یک وبسایت تخصصی طراحی و هنر به طور کاملا خودجوش و خصوصی برگزار کند، راضیکننده و بینظیر بود.... دستاندرکاران یانوندیزاین به شدت از حرکت مسابقات راضی هستند و قول میدهیم در آیندهای بسیار نزدیک مسابقات بعدی یانوندیزاین را برگزار کنیم.
در این میان نکاتی توضیحی در مورد داوری و تقدیم جوایز مسابقه هست:
کافیست یک روز کاری را به مناطق اداری و گرههای جمعیتی شهر بروید. و البته با خودرو بروید تا بدانید که واقعا خوشا به حال دوچرخه سوارها! آنهایی که راه خود را خیلی راحت از میان تودههای ماشینهای پشت ترافیک مانده باز میکنند و خیلی راحتتر هر کجا که میپسندند میایستند.....
چرا ما عاقلان کارهایی کردهایم که حالا پشیمانی به بار آورده است....
توجه به خطوط بصری شهری در منظری که از شهر آینده تمدنی خودمان تصور میکنیم خیلی مهم به نظر میرسد. از انتخابهای کوچک در فضای طراحی شهری نظیر یک نمای ساختمانی تا انتخابهای بزرگی نظیر طراحی زیرساختهای حمل و نقل شهری نظیر پلها و اتوبانها و ... همه و همه شبکههایی از خطوط بصری را بر منظر شهر اضافه میکنند که در صورت نادیدهگرفتن این مهم به اغتشاشی غیرقابل تحمل -نزدیک به چیزی که امروز در شهرهای بزرگمان تجربه میکنیم- منجر میشود.
پاول بندوا عکاس معماری با توجه به این الگوهای منظر شهری -البته به گونههای مینیمالیستی آن- در تصاویرش سعی در جلب نظر مخاطب به اهمیت این خطوط در منظر شهری دارد.
به این وسیله برای توضیح پارهای از ابهامات اطلاعیهی شماره یک مسابقه یانوندیزاین را منتشر میکنیم. دوستانی که ثبتنام کردهاند و کسانی که قصد شرکت در مسابقه را دارند حتما مطالعه نمایند: