قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
با روشن شدن این آپاژور در عین این که نور مطبوعی فضا رو روشن می کنه، آرام آرام امری هم در حال رخ‌داده. چیزی در حال خلق شدنه
درست مثل تجربه کودکی هامون که به شمع در حال آب شدن خیره می شدیم و خلق آرام آرام ش رو نظاره می‌کردیم وگاهی هم انگولکش می کردیم :)
هنر اتفاق یکی از جدی ترین جریان‌های هنری عصر اخیره....
اگر نظم مورد نظرمون در مورد چیزهای دم دستی و ساده به هم بریزه چه حسی پیدا می‌کنیم؟
جاکوب بردیش در کارهای شیشه ای جدید خودش سعی بر به تناقض کشوندن ذهن آدمی بوسیله ارائه جلوه متفاوتی از متریالی آشنا داره. شیشه سخت و شفاف و شکننده در نقشی نرم و منعطف و در کنار عناصری نامربوط .
چند نمونه از کارهاش رو ببینین.
این کار رو به لحاظ تکنیک و فرم پردازی هاش می گذارم. نگاه معنایی خاصی روش ندارم....
کار قوی ای بود.
یقین دارم خیلی از ما (اگر نگم همه مون!) تا به حال روان شدن عسل یا شکلات آب شده و روی هم انباشته شدن لایه های اون ها و فرم‌های عجیب و مسحورکننده‌ای که به خودشون می گیرن رو بارها و بارها دیدیم. مطمئنم اولین بارها که در کودکی به این فرم ها خیره شدیم اون ها رو به مثابه کشفی بزرگ، به مثابه تجربه‌ای عمیق از زیبایی های جهان نزد خودمون یافتیم. پس چی می شه که این قدر زود دنیا معمولا برای ما "طبیعی" و "ساده" و "پیش پاافتاده" می شه!؟
شاید یکی از وجوه تفاوت اصیل بین نگاه هنرمندانه و نگاه غیرهنرمندانه همین موضوع باشه. این که برای هنرمند هیچ چیزی طبیعی و پیش پاافتاده نمی شه پس به کشف و تجربه می پردازه و سعی می کنه زیبایی رو از جان چیزها بیرون بکشه و به نمایش بگذاره
(بماند که ممکنه فهمی غلط از زیبایی داشته باشه یا فهمی نازل؛ پس هنری نازل ارائه بده)
حرکت های جالبی در تبدیل و تحول فرمها به هم در این انیمیشن کوتاه وجود داره
سبک آثار Anne Lindberg که عبارته از خطوط عمودی، موازی و ریتمیک رنگی به دو صورت تابلوهای نقاشی و مجسمه وارهای حجمی قابل اجراست. هنرمند در این آثار سعی می کنه به فرم هایی ناب و مسحور کننده دست پیدا کنه و لااقل در مجسمه هاش تا حدودی موفق عمل کرده.
بین فضاها رو هم بخونین. گاهی حرف ها در بین خطوط و فرم ها محصوره.
قبلا هم پست هایی در مورد همین بین خونی و خالی خونی داشتیم. مثلا یکی که به فضای خالی در لوگوهای هنرمندانه پرداخته بودیم.
فضای مثبت و منفی که بر روی این مربع‌های کوچولو در چند الگو، توسط رنگ ایجاد شده به گونه‌ایه که می شه با ترکیب‌های متعدد از اون‌ها شکل‌های مختلف ایجاد کرد. یعنی هم خط راست هم مایل و هم منحنی مقعر و هم منحنی محدب و هم منحنی دو قوسی رو بهمون می ده!
از جمله این که با این ترکیب‌ها می شه چهره هایی جالب درست کرد. این یعنی در نقش یک اسباب‌بازی خلاقیت کودک به بازی گرفته می شه و در نقش یک تایل ساختمانی نماساز یا کف‌پوش هم امکان نوآوری و خلاق الگوهای مختلف ایجاد شده
مجموعه تصاویر این مجموعه بازی قدرت‌مند نور و سایه هستند که در چند پرده به اوجی وصف ناپذیر رسیدند. سوژه ها هم سوژه های خاصی هستند و نشون از شوریدگی عکاس محترم دارند. سیاه و سفید بودن عکس ها اجازه می ده به شما تا بدون جلب نظر به رنگ ها محو فرم ها و سایه ها و نورها بشین.
از سال اول و از روزهای نخستی که آدم از فضاهای غیرهنری وارد فضاها و آتلیه های هنری می شه، همیشه دم گوش‌ش می خونن که باید بین خطوط و فضاهای خالی رو هم ماننده‌ی خود متن و فضاهای پر درنظر داشته باشه.
واقعا هم مساله‌ی مهمیه، توجه به فرامتن در کنار متن و توجه به خالی ها در کنار پرها، توجه به چیزهایی که در پس نبودن فرم، فرم می گیرن در کنار خود فرم که عیانه....
این مجموعه لوگوی خلاقانه توجه بر همین فضای خالی داره، همین بود ناشی از نبود...
