کناره‌های ساحلی اغلب مقصد گردش‌گری‌ند و ساخت و ساز در آن‌ها اهمیت بالایی دارد. عدم نظارت و طراحی صحیح این نیاز کالبدی، منجر به پدید آمدن مفاهیمی مثل ساحل اختصاصی شده و یا شاهد سازه‌هایی حساب‌نشده و موقت در نزدیکی ساحل خواهیم بود. تصمیمی که کارفرمای چینی برای مرکز فرهنگی-تفریحی خود در کناره‌ی اقیانوس گرفته،‌ در مقایسه با نکات بالا جالب به نظر می‌رسد. این ساخت‌مان دو طبقه که کتاب‌خانه و سالن مدیتیشن از قسمت‌های اصلی آن هستند، با جهت‌گیری رو به دریا علاوه بر حفظ جنبه‌ی توریستی و چشم‌انداز زیبای آب، کاربری فرهنگی و مفیدی هم به آن اضافه کرده است. جداره‌ی شفاف و یک‌پارچه‌‌ی نمای اصلی، نقش نورگیر اصلی کتاب‌خانه و منظره‌گاه این مجموعه را بر عهده دارد. علاوه بر این، سایر جداره‌ها دارای نورگیرهای خاص و متنوعی هستند که ظاهرا طراحی‌شان از چالش‌های اصلی معماران بوده است. نورگیری و تهویه‌ی این بنا به وسیله‌ی این گشوده‌گی‌های کوچک و باریک انجام می‌گیرد. 

حتما شما هم احساس ناامنی ناشی از تعدد تبلیغات شهری را در شهرهای بزرگ کشور به ویژه تهران بزرگ خوب درک کرده‌اید. انگار از زمین و آسمان شما را محاصره کرده باشند.

شهرداری تهران در اقدامی درست و اصولی ده روزی تمام بنرهای تبلیغاتی شهر تهران را خالی کرد و همه را به آثار هنری اختصاص داد. بنرهایی سفید که به نحوه‌های مختلف - و گاهی نه چندان مناسب - روی هر کدام یک یا چند اثر هنری نقش بسته بود. فارغ از نقدهای مختلفی که به این کار شد، از نصب غیراصولی آثار تا ابعاد تا حتی برخی به ایرانی نبودن برخی آثار نقد داشتند و ..... به زعم ما حرکت شهرداری تهران در این حجم وسیع بی‌نهایت تقدیرپذیر بود. شهروندان برای ده روز توانستند نفس بکشند و حتی تهران زیبا را تجربه کنند! بس که تبلیغات تجاری تمام چشم و ذهن ما را در سرتاسر روز پر کرده است. اتفاقا آشنایی با هنر جهان در کنار میراث عظیم هنر ایران نیز کار ارزش‌مندی بود که در این کمپین رخ داد. 

اگر یادتان باشد سال قبل در یانون‌دیزاین مجموعه‌های ما می‌توانیم از حسین سخا را با هم دیدیم (+ و +) که نگاهی شاعرانه به دستآوردهای ایران زمین بود. آتلیه طراحی سه‌در‌چهار در امتداد این حرکت خوب آن‌ روزها مجموعه تاقاف را کار کرده  بود که خود آن مجموعه و مجموعه موشن‌گرافی‌های آن را هم در یانون‌دیزاین دیدیم. حالا به بهانه انتشار فایل قابل چاپ مجموعه پوسترهای تاقاف در وب‌سایت رسمی آتلیه سه‌درچهار، مجددا این پست را بازنشر می‌کنیم. پوسترهایی که گاهی در شاعرانه‌گی از قد و قامت مجموعه‌ی مامی‌توانیم کوتاه‌تر هستند اما در تکنیک و ایده‌پردازی بسیار رشدیافته‌تر هستند که نتیجه کار گروهی و هم‌افزایی جمعی‌ست.

بگذارید یک رپورتاژ آگهی هم برای این جمع خوب و دوستانه بروم!
آتلیه‌ی طراحی سه‌درچهار، یک آتلیه طراحی جوان و خوش‌سلیقه با نگاهی فرهنگی‌ست که به طور مستقل توانسته در این بلبشوی فرهنگی روی پای خود بایستد و در کنار پروژه‌های تجاری و تبلیغاتی گرافیکی، با تعریف پروژه‌های خویش‌فرمای فرهنگی و احیانا عرضه برخی از آن‌ها به نهادها و گروه‌های فرهنگی، رسالت فرهنگی خود را نیز پی‌می‌گیرد. پیش‌تر در یانون‌دیزاین برخی طراحی‌های سه‌درچهار را که به سفارش نهادها و گروه‌هایی نظیر نشر معارف(+)، خانه‌طراحان انقلاب‌اسلامی(+ و + و +) و شرکت محیا(+) انجام شده بود با هم دیده ایم. به نظر می‌رسد در این فضای به شدت دولتی و شبه‌دولتی فرهنگ در ایران امروز، پروژ‌ه‌های خویش‌فرمای فرهنگی دفاتر خصوصی و طراحان مستقل تنها امید هنر و فرهنگ انقلاب اسلامی خواهد بود....

سال نوی انقلاب مبارک...

می گویند ما ایرانی ها به شدت کم خوان هستیم! یعنی سرانه مطالعه اندکی داریم. آفتی که جان بشر معاصر را در تمام جهان گرفته است و البته در ایران ما دو چندان.... جایی دیدم سرانه بیش ترین مطالعه در جهان 40 دقیقه در روز است که اگرچه سرانه بسیار خوبی ست اما نشان از آن دارد که کلا در جهان مطالعه آفت خورده است. در چنین وضعیت بد فرهنگی آیا سهم رسانه ها و تبلیغات برای فرهنگ کتاب خوانی خیلی زیاد نیست؟ تلویزیون ملی ایران در ازای هر چند آگهی بازرگانی پفک و آگرین به فکر فرهنگ کتاب خوانی می افتد!!!؟ اصلا اولیای امر ضرورت این مهم را می فهمند!؟ راستی آن ها هم مسئولین همین جامعه با این سرانه اندک کتاب خوانی هستند, پس انتظار چندانی نداشته باشید.

چند وقتی ست که یک ویدیواینفوگرافی جذاب در شبکه افق سیما پخش می شود که به طرز نویدبخشی در قالبی ساده و کارتونی مقوله کتاب خوانی را مورد نظز دارد. فضای تصاویر با وجود قدرت و ضعف های طراحانه تصویرسازی ها, با کنتراست رنگی پایین و رنگ های شاد و جذابش به خوبی حال مخاطب را خوب می کند و برای دقایقی به فکر فرومی بردش. طراحان خانه طراحان انقلاب اسلامی با طرح تمام راه های مطالعه مخاطب را مجاب می کنند که اگر نمی خوانیم نه از کمبود و نبود امکانات و کاستی های جامعه و مشکلات زندگی ست که از خودمان است.

نیاز نیست تا نیروهای عجیب و غریب یا امکانات وسیع داشته‌باشید تا کاری قهرمانانه بکنید! همین که داوطلب انجام هر کار خوب باشید یک قهرمان هستید. این پیامی‌ست که سه پوستر سریالی زیر با ادبیاتی آشنا برای کودکان و جوانان غربی دارند بیان می‌کنند. حتی با وجود خیرطلبی و بستر مناسب فرهنگی جامعه‌ی اسلامی ما، این پیام کماکان پیامی مهم است. این که ننشینیم و نگاه کنیم! برای انجام کارهای خوب از هم سبقت بگیریم. داوطلب باشیم و بدانیم بهره‌ای که در داوطلبی کارهای خیر نصیب آدم می‌شود -حتی اگر مادی نباشد- به مراتب بیش‌تر از هر سود مادی ست.....

طبعا ادبیات چنین فرهنگ‌سازی‌هایی در میان جامعه خود ما بسیار متفاوت خواهد بود. عالی‌ترین نمونه‌ همین روزها و شب‌هاست. سوگ‌واره‌هایی پر از شور در پاس‌داشت حماسه‌ای که برای اصلاح امت و راستی کژی‌ها ظهور پیدا کرد..... داوطلب خیر باشیم که هر زمینی صحنه نبرد است و هر زمانی زمانه‌ی امتحان.

هرچند وقت یک‌بار در یانون‌دیزاین پروژه‌هایی فرهنگی اجتماعی با هم می‌بینیم که سیاق هنری دارند. نظیر این. این بار نیز با حرکت خودجوش فرهنگی دیگری روبه‌رو هستیم که نگاهی متفاوت دارد.

فضای سبز اجتماعی بر روی چهار چرخ!!!؟ گروه رابر با طراحی یک واحد فضای سبز جابه‌جاشونده بر روی چهارچرخ به صورت یک دوچرخه سبز پیامی اجتماعی فرهنگی در توجه به محیط زیست و فضای سبز در زندگی‌های شهری امروز دارد که تحت حمایت بنیاد YARAT تا ۱۷ سپتامبر در پایتخت آذربایجان این حرکت را ادامه می‌دهد.

اگر چه معمولا تبلیغات خوب از کیفیت اجرایی و اصطلاحا تکنیکی بالایی نیز در نحوه‌ی بیان هنری برخوردارند اما آشنازدایی‌ و ارائه نگاهی متفاوت از مهم‌ترین تفاوت‌های تبلیغات خوب در مقابل تبلیغات معمولی‌ست. وقتی توانستید به دنیا «جور دیگر» نگاه کنید طبعا مخاطب‌تان را نیز می‌توانید با کشف خودتان هم‌راه کنید.

این مهم در آگهی‌هایی که بار فرهنگی یا هنجاری دارند دو چندان مهم است. جامعه معمولا و به حق از شعارزدگی و تکرارهای مکرر ابراز خستگی می‌کند و قاعدتا نسبت به حرکت‌های تکراری علاقه‌ی خاصی نشان نخواهد داد. شما می‌توانید مانند خیلی وقت‌ها از اهمیت پاکیزگی یا تجربه‌های بیماری بگویید و نشان دهید که شستن دست‌ها با یک ماده شوینده و بهداشتی چه قدر می‌تواند خوب باشد! اما چرا که نه!؟ جور دیگر دنیا را ببینید.

مخاطب را به یک رقابت ساده با میکروب‌ها ترغیب کنید؛ 

سنگ کاغذ قیچی!