این رستوران سنتی در چین یک تفاوت مهم با رستورانهای سنتی ای داره که عموما تجربه می کنیم. رستوران در یک بنای به واقع سنتی و قدیمی ساخته شده و در واقع معماری داخلی شده اما به جای اون که به ساده ترین کار فکر کنه و سعی کنه بازنمودی واقعگرایانه از عناصر سنتی داشته باشه تا حال و هوای سنت رو حفظ کنه، برعکس سعی کرده با استفاده حساب شده از متریالهای امروزی به حال و هوایی متناسب با فضا (نمی نویسم حال و هوایی سنتی) دست پیدا کنه
با طراحی الگوهای تکرارشونده حساب شده از متریالهای طبیعی، با پرهیز از بیهوده کاری و افزون کاری های بی مورد، با رعایت رنگبندی متریالها و تاثیراتی که در محیط خواهند گذاشت.... به نظرم نتیجه سنتی تر از خیلی بناهایی شده که سعی دارن به زور خودشون رو سنتی نشون بدن.
البته طبعا طراح برای حفظ روح فضا، حرکتهای جنگولک و آوانگارد در طرح ش نداره. بیشتر می خواستم با شبه سنتی سازیهای مزورانه مقایسه ش کنین.