غالب برخوردهای درست و حسابی که در آمیختگی طبیعت و معماری می بینیم، چه در یانون‌دیزاین با هم دیده باشیم و چه نه، محصول حضور ریشه‌ای عناصر طبیعی در طرح معماری بودند که می‌شد اون‌ها رو در دو دسته، یا در دسته معماری‌های بومی و سنتی و یا در دسته معماری‌های سبز و متعلق به جنبش‌های سبز در معماری دسته بندی کرد.

اما این برج ساده که حدودا ۸ سال پیش ساخته شده برخوردی متفاوت با مقوله طبیعت داشته اما تونسته به تعاملی قابل تامل میون معماری و طبیعت دست پیدا کنه. منطق برخورد میون این دو عامل در این بنا، همون چیزیه که حتی در ساخت و ساز غیر فنی امروز ما در ایران هم قابل پیاده کردنه. یعنی حضور گلدانی طبیعت در معماری، اما چون تونسته به حجم بالایی طبیعت گلدانی رو به معماری اضافه کنه و البته انتخاب درستی در ترکیب گونه های گیاهی متناسب و جادهی آن‌ها در طرح معماری داشته که نتیجه یک معماری به واقع سبزه...

آیا نمی‌تونیم حالا که در شهرهای بزرگ‌مون به ساخت توده‌های سیمانی افتادیم، لااقل حضور طبیعت گلدانی رو جدی تر کنیم؟

یک اینستالیشن جالب شهری که در کنار جذابیت بصری‌ش یک حرف شنیدنی در مورد وضعیت امروز نماهای شهری اطراف خودمون رو به همراه داره.

در شهرهای بزرگ و کوچیک امروز ایران‌مون با وضعیت آشفته‌ای در بحث نماها و مناظر شهری روبه‌رو هستیم به طوری که هیچ‌ رابطه‌ی منطقی‌ای در میان عناصر و اجزای خرد و کلان به دست نمی‌یاد. این وضعیت فعلی ما در نماها و ساختارهای امروز شهری‌مون به حدی فجیعه که گاهی تنها و تنها با متمم‌های معناسازی نظیر این‌ها معنادار می شن! لااقل آدم یک خورده تلنگر می‌خوره این طور....

محققان دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا در بارسلونای اسپانیا نوع جدیدی از بتن را ساختند که آب باران رو درون بافت لایه‌ای از خود جمع می‌کنه تا محیطی مناسب برای رشد خزه، گلسنگ و ... ایجاد کنه. به این ترتیب می‌شه از این نوع بتن برای ایجاد نمای سبز بدون هیچ‌گونه سازه مجزا و سیستم آب‌رسانی پیچیده، استفاده کرد. بر اساس ادعای محققان این نوع بتن توان اون رو داره که کربن‌دی‌اکسید هوا رو جذب کرده و باعث تنظیم میزان عناصر تشکیل‌دهنده‌ی هوا بشه یعنی از لحاظ زیست محیطی هم این بتن به صرفه است.

Room Portraits یک پروژه تهیه پرتره از اتاق ها ست! یعنی اتاق ها رو از بالا ماننده پلان معماری عکاسی کردند و تمام رخ در ذیل مجموعه پرتره های فضای اتاق قرار دادند. به جز ایده جالب و نوآوری در انتخاب نمای عکاسی ش، چیزی که برام جالب بود مقایسه این تصاویر با تصویرسازی هایی بود که ما در معماری به منظور نشون دادن فضاهای معماری از بالا یعنی پلان تهیه می کنیم.

بچه معمارها حواس‌شون هست که معماری هاشون اون پلان های شق و رق و تر و تمیز با مبلمان چیدمان شده و بهینه نیست دیگه!!؟

 در نمای این ساختمون یک نکته جالب بود و یک نکته شرم‌گینانه!

نکته جالب وجود گلدان‌هایی در نما بود که با وجود نظم هندسی خشک و خالی شون عنصری سبز و طبیعی هستند و غنیمت به حساب میان!
اما نکته شرم‌گینانه،توجه به قامت کوتاه شده بشر در این کاره. یه زمانی بشر تصویر اساطیر و پهلوان‌های عموما اخلاقی آیینی شون یا روایت وقایع مهم عالم رو بر سطوح معماری اطراف‌شون منقوش می کردند تا تثبیت کننده و جاعل امری حقیقی باشند؛ اما این نما، مدولار تصویرسازی ای بچه گانه ست که هیچ معنای حقیقی در زندگانی نداره.... امان از کوتاهی قد تمدن اخیر بشری...

حرکت خوب در امتداد دادن نما به سقف کاذب پیلوت، منجر به ایجاد فضایی یک دست و قابل تحمل در پیلوت شده که خب یکی از مشکلات مرسوم ما در طراحی های میان‌مرتبه های مسکونی امروز در ایران خودمونه.
البته این ساختمان اداری از منظر اقلیمی و اکولوژیکی هم حرف هایی برای گفتن داره که بگذریم. :)

راستش این بنا خیلی ظرفیت داره که پیرامونش حرف زده بشه اما من تنها به صرف دیدن اسناد فاز یک‌ش و نقشه هایی که گذاشته، این پست رو برای رفقای معمارم می ذارم.

خیلی خوب پلان ها و اسناد این بنا رو معرفی کرده این بنده خدا