مسجدی ساده و کوچک در اندونزی که برای رمضان 2011 با مشارکت مالی مردمی منطقه ساخته شده.
در معماری ساده این مسجد خیلی نکات خوب وجود داره که ریشه های اسلامی دارند. (برخلاف نگاه هایی که دنبال فرم‌های آشنا هستند تا کاری رو اسلامی خطاب کنند)
این مسجد با مشارکت مردمی و توسط خود مردم ساخته شده.
سادگی و پرهیز از تجمل در نگاه طراحان بوده.
تلاش داشتند که اون رو نه با تقلید از چیزهایی دیگه که با شخصیتی مخصوص به خودش خلقش کنند.
به آسمان اهمیت ویژه دادند، به طوری که در فضای شبستان‌ش، طلوع و غروب آفتاب و پهنه ی آسمان و ستاره ها مورد نظر بوده و تمهیداتی برای دیده شدن این آیات الاهی در این فضا درنظرگرفته شده.
جهت و راستای قبله رو شاخص کرده
منارش بلند نیست و....
خب البته نقدهایی هم بهش وارده و کم هم نیست این نقد ها؛ مثلا،
صحن و فضای باز عبادی نداره، خط رو در مقام ذکر به کار نبرده و برخوردی خیلی امروزی و سخیف با خط کرده. و این خیلی حیفه!
سادگی رو شاید به معنای واقعی درک نکرده هرچند تلاش داشته که ساده باشه
بی دلیل نورپردازی رو خیلی جدی گرفته و اصلا همین بازی هایی که سر اسمش هم درآورده معلول عدم فهم دقیق دینیه انگار! و ....
به غیر از این حرف ها، راه‌بردهای معمارانه ای نظیر استفاده از دهانه های متوالی با قابلیت بازشدن کامل در کار خیلی خوب پیاده شده.
خلاصه دیدنش برای دوستان معمار علاقه مند بنده لازم بود.
