اگرچه استودیوی معماری طراح این خانه بر موضوع کم‌هزینه بودن این طرح خیلی مانور کرده اما به نظرم سادگی و بی‌پیرایگی شرقی‌ش در عین پاسخ‌گویی خیلی ساده به همه‌ی نیازهای زندگی نقطه توجه و اهمیت طرحه

معماری اسلامی نه در صورت که در اساس‌ش یک چنین چیزیه... پاسخ‌گویی ساده به زندگی دو روز دنیا؛ بدون گرفتاری های الکی فرم و ساخت و فرهنگ که نه تنها به کمک زندگی دو روز خاک نمیاد برعکس چالش‌های این سرای زودگذر رو بیشتر و بیشتر می کنه...

سادگی در اسلام و به تبع اون در معماری برآمده از اسلام یک اصله

در میان تصاویر عکاسی‌های پرشور Zach Gold به چند قطعه عکس برخوردم که به شدت تحت تاثیر قرارم داد. تصاویری -حتی شاید ساختگی- از اعتراضات اخیر جوان‌های اروپایی به سیاست‌های دولت‌هاشون که به شکل بی‌نظیری حماسی بودن.

یک آن به خاطرم گذشت واقعا این جوون ها اگه یک کم مبارزه‌شون رو جدی می‌گرفتن، اگه فقط یک کم تاریخ خونده بودن، اگه با اسم امام خمینی آشنا بودن، اگه می‌دونستن چه آینده‌ی بزرگی در پیشه و چه نقش مهمی می‌تونن ایفا کنن در این آینده، 

واقعا می‌تونستن و هنوز هم می‌تونن صحنه‌پردازان حماسه‌ای بزرگ در تاریخ بشری باشن.....

روی تصاویر نوشتم :

Your Battle ; It could be turned into an Epic . Trust in God

و اون رو در شبکه اجتماعی به اشتراک گذاشتم. این‌جا(+ و + و +)

چه می‌دونیم گاهی واقعا شاید به حرکت‌هایی ساده و کوچیک -که چون ساده می‌پنداریم‌شون از کنارشون می‌گذریم و انجام نمی‌دیم- رخ‌دادهای بزرگی متصل باشه....

ما نسبت به این حماسه جوان مستعد برای خفه‌شدن در نطفه واقعا مسئولیت داریم؛ ما جوون‌های عصر خمینی و سربازان انقلاب اسلامی.......

تقریبا همه‌چیز در این عالم چنین ظرفیتی داره. خیلی چیزهای ساده و پیش پاافتاده وقتی با نگاهی "از جنسی دیگر" بهش نگاه کنیم خیلی چیزها برای کشف کردن و بیان کردن دارند. و این همون کاریه که هنرمند در مقام انتخاب قراره با عالم بکنه. نگاهی از جنسی دیگر و کشف چیزهایی که چشم عادی نمی دیده.

جورج مکس در این آلبوم به "مزرعه" نگاهی از جنس دیگه کرده. و از چه چیز پیش پاافتاده و ساده‌ای جلوه‌هایی این چنین رو به ما نشون داده. با تصاویری که در اون‌ها زمان متوقف شده و سیالی فضا زمانی رمزآلود باقی مونده.

حتی می‌تونین گل‌های بستر سبز زیر پاتون رو هم خودتون هر طور دل‌تون می‌خواد بکارین و تزئین‌ش کنین و بهشون بگین چه موقع و چه طور بیرون بیان!

و بعد اون ها می‌تونن فراخور برنامه های مختلف رشد کنن و بیرون بیان یا به داخل برن. با الگوهای مختلف، با آهنگ‌های مختلف، در فصول متفاوت و .... و این ها همه به مدد برنامه‌های کامپیوتری و کنترلرهای الکترونیکی!

کار زیبایی بود؛ گرچه به نظرم زیبایی داره و کم‌تر سودمندی! و کمی هم لوسه :)

موزه طبیعی پاناما ، آخرین اثر معمار آوانگارد چند دهه قبل فرانک گهری در آستانه تکمیل و افتتاحه. معماری که هوش‌مندها یقینا از آغازین آثار متفاوت‌ش باید این روز رو پیش‌بینی می‌کردند.

گهری در بنای موزه‌ی پاناماش نشون داد انتهای تخیل و نوآوری‌هاش هرزه‌ساخت‌هایی نظیر اینه.... پیچیده ای از ناهنجاری‌های بصری و فرمی و فضایی که به هیچ‌وجه -الا به مدد رسانه - نمی‌شه اون رو معماری درخوری تصور کرد. بنای موزه‌ی پانامای گهری بیشتر شبیه خراب‌کاری مقوایی کودکانه‌ایه که به طور ناخواسته در مقیاس یک ساختمان بزرگ‌نمایی شده.

به جز رنگ‌بندی کار که به نظر شاید با فرهنگ رنگ‌پردازانه آمریکای جنوبی اندک تطبیقی پیدا کرده شما با بالاآوردن فرم‌هایی نابه‌هنجار از ذهن مریض یک معمار مریض روبه‌رو هستید.... معماری که اگرچه برخی نمی‌خوان بپذیرن اما شواهد مرض واگیردارش در همون مجسمه‌ی بیلبائوی خلسه‌آورش به خوبی دیده می‌شد.

حالا که از این حرف‌ها زدم یک کوچولو هم در مورد فضای داخلی‌ش به تحسین بگم که در مقایسه با افتضاح حجم کلی و کلیت بنا، برخی از شات‌های داخلی کار قابل تحمله و البته دوستان معمار من خوب مستحضر هستند که در این مقیاس طراحی برخی گوشه‌های خوب داخلی اصلا هنر چندانی نیست.....

پیانتالا یک اتود ساده و خوبه که معمولا ما در طراحی های موردی منظر و باغ و باغ‌چه‌مون هر بار به اهمیت تولید صنعتی اون فکر می‌کنیم.

باید بستر رشد هدف‌مند گیاه‌ها رو از ابتدا در منظرسازی و باغ‌آرایی درنظرگرفت اما معمولا زیرساخت‌های مناسب این کار همیشه در زمینه وجود نداره و وجود یک عنصر کارخونه‌ای با نصب ساده و فرم به هنجار و خوب، در چنین مواردی خیلی می تونه به طراح ها و باغ‌بان‌ها کمک کنه 

با رشد ابزارها و توسعه‌ی بی‌محابای اون‌ها، ارزش‌گذاری در برخی قالب‌های هنری هم تغییراتی کرده. امروزه با توجه به فن‌آوری‌های روزبه‌روزی که در توسعه‌ی عکاسی و فیلم‌برداری داره به کار می‌ره و در دسترس قرارگرفتن انواع ابزارها در دست بخش عمده جامعه و نه فقط نخبه‌گان هنری، اگرچه هنوز فن عکاسی و "خوب عکس گرفتن" موضوع مهم و مورد توجهیه اما چیزی که امروز می تونه یک آلبوم عکس رو هنرمندانه کنه و عکسی رو به عکس هنری تبدیل کنه نه تنها و نه لزوما شاتی مناسب با تنظیم نور و کادر و تناسبات و ... که قدرت بیان و نکته ایه که تصویر سعی داره اون رو بیان کنه.

یعنی با گذر سریع تکنولوژیکال از فرم و سودای فرم و فرم‌زدگی در عکاسی دوباره فرصت بلند شدن پیام و محتوا در مقابل فرم فراهم شده . مجموعه عکس‌های زیر شات‌های چندان ویژه‌ای نیستند. ایده‌ی عکاسی جدیدی هم نیستند. اما با متمم نامی که برای آلبوم انتخاب شده، نیویورکی تاریک و سنگین و سرد رو تصویر می‌کنن. تصویری که در ذات این پایتخت تمدن نو وجود داره و در تمام ارکان این تمدن حتی.

تصویری که صدالبته به واسطه‌ی رنگ‌ها و شلوغی‌ها و تبلیغات فراوون غافل کننده، لازمه عکاسی باشه تا بتونه اون رو برای ما آشکار کنه.. نیویورک غرق در ظلمت رو....

سومین جلسه از خوانش تحلیلی تاریخ معماری مدرن، گویا با تاخیر یک هفته‌ای برگزار می‌شه.

به گزارش وبلاگ رسمی استودیو پنج‌اوهفت، برگزارکننده حلقه‌های هنر، به دلیل تقارن زمانی این ایام هفته گذشته با عزاداری‌های محرم و توامان حجم زیادتر کتاب سوم از سری پنج‌جلدی "تاریخ معماری مدرن" نوشته لئوناردو بنه ولو این تصمیم گرفته شده.

بنابراین علاقه‌مندان به شرکت در جلسه یازدهم می‌توانند در تاریخ چهارشنبه 22 آذرماه 1391 (به جای تاریخ 15 آذرماه)، ساعت 2 الی 5 بعدظهر در آتلیه‌ی معماری منظر دانشکده هنر و معماری دانشگاه مدرس به ما بپیوندند.

هم‌چنین دوستان می‌تونن برای اطلاع‌رسانی به دوستان و هم‌دانش‌گاهی‌های خودشون، پوستر جلسه یازدهم را در فضای دانشکده‌ها و مجموعه‌های هنری و علاقه‌مند منتشر کنن. برای دانلود پوستر به پست اصلی در وبلاگ رسمی پنج‌اوهفت سربزنین.