قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
مرکز فرهنگی عرب، کاری از معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول که معروف دوستان معمارم هست و 1987 ساخته شده. دوست داشتم این بنا و دیتیل بسیار پیش‌رو نماسازی‌ش رو حتما در یانون‌دیزاین داشته باشیم.
نمای این مرکز از دیافراگم‌های کوچیک و بزرگی تشکیل شده که در شبکه‌ای منظم کنار هم گسترش پیدا کردند و با تمهیداتی که معمار دیده، در مقابل نور خورشید به صورت اینتراکتیو واکنش نشون می دن و نور مورد نیاز داخل رو تامین می کنند. خیلی نوآورانه و رو به جلو بود این دیتیل نما به خصوص در روزهایی که این بنا ساخته شد و همین هم منجر به دیده شدن این ساختمان در ابعاد بین‌المللی شد.
طرح های خوبی که در در دنیا داره با به کاربردن گیاه بامبو انجام می شه یکی از دوستان رو به صرافت کشت بامبو در داخل ایران انداخته بود. حتی دیگری می گفت ایران هم کشت می شه و .... اما واقع اینه که ما در ایران بیش از بامبو حصیرهای ساده و قمیش داریم. قمیش همین شاخ‌های کوچیک و به ظاهر بی کاربرد درختان بلند رو می گن که معمولا در باغ‌ها حفاظ‌های دور تا دور رو تشکیل می دن.
طرح خوب زیر که یکی از بهترین های چند وقت اخیر عرصه‌ی طراحی معماری بود به نظرم در کنار کاربردهای خوب متریال و ایده های خوب فضایی و ساختاری که در طرح کتابخونه داده، نماسازی خوب و ساده‌ای رو با استفاده از همین قمیش‌ها اجرا کرده که خیلی خیلی در دسترس ما در ایران هم هست اتفاقا.
نماسازی های سبز زیاد دیدم اما این یکی رسما یک جنگل بود! ازهر گیاهی که دست‌ش رسیده کاشته بر روی این دیوار!
اقامت‌گاهی کوهستانی در حاشیه کوهستان‌های گرند کانیون ایالت یوتا امریکا، که معماری معقول وهندسی با کاربرد خوب متریال های متناسب با فضای پیرامون داره. اقامت‌گاه به خوبی در کنار یک تپه‌ی کوهستانی قرارگرفته و ترکیب خوب آب با محیط، خنکای خوبی رد در گرمای آفتاب سوزان گرند کانیون ایجاد کرده. فضاهای نشیمن خوب و متنوع و سایه‌بان های نوآورانه و ....
اما حقیقت اینه که وجود قطعه کلیپی مستند از این بنا که توسط گروه steelblue از این بنا ساخته شده، من رو مجاب به گذاشتن این پست کرد. کلیپی که به خوبی می تونه الگویی برای مستندسازی معماری باشه، بس که حرکات دوربین حساب شده و فوکوس‌های به جا در خودش داره و ضرب‌آهنگ متناسب با موضوع‌ش هم تمام این خوبی‌ها رو مثل یک نخ تسبیح به هم متصل کرده. حرکت آرام و با استغنای دوربین و کاربردش رو در مستندسازی معماری -به خصوص- از این کار یادگرفتم. دیدن این قطعه مستند هنرمندانه رو به دوستانی که امکان دیدنش رو دارند، به شدت توصیه می کنم.
این هتل معروف در اسپانیا داستان عجیب و جالبی داره. غیر از طراحی نماش که به طراح مطرحی سپرده شده، کارفرما فضاسازی داخلی هر طبقه رو به یکی از تیم‌های مطرح معماری این دوره زمونه می سپره ؛ افرادی نظیر ذاها حدید و فاستر و کاپرفیلد و ....
این طور می شه که هتلی بوجود میاد که هر طبقه خودش داستانی داره و حال و هوایی و .. و فکر کنم چند سال بعد بشه به عنوان موزه‌ی این دوران فضاحت بار در هنر و معماری، استفاده‌ش کرد
نگاه این برادران شرقی مون در خیلی چیزها، عموما برای ما -که ناسلامتی خودمون رو یه پا شرقی به حساب میاریم- موجبات تعجب رو فراهم میاره. برای ما خیلی عجیبه این ها مثلا چرا یا چه طور اصلا سوسک برشته می خورند!؟ یا مثلا سالاد کرم تفت داده شده یعنی چی!!!؟
مشکل این جاست که این تفاوت های اساسی تنها به خوراک و پوشش و قیافه و رنگ پوست و قد وقامت و ... محدود نمی شه. تقریبا در هر چیزی دقیق می شی می بینی این ها متفاوت‌اند از ما!
مثلا این یک خونه است از دید طراحی ژاپنی! مجموعه سطوحی با ارتفاعات مختلف و فضاهای زاهدانه که خیلی بی محابا در معرض دید قرار گرفتند و کم‌تر عرصه‌ای خصوصی رو به صاحب خونه دادند. انگار می کنی که از کاغذ و خلال دندون ساخته شده!
یک کار خوش ساخت و خوش فرم طراحی تجربی که آدم رو وسوسه می کنه به تجربه ای مشابه!
این آتلیه‌ی خوش فکر، که بعدا هم کارهایی دیگه ازشون این جا خوام گذاشت، گرفتن با بلوک‌های شیشه‌ای و قالب بندی اندک و بتون ریزی محدود، طاق بیز خوش‌ساختی رو در ابعادی که مشاهده می کنین ساختند. نکته جالب توجه اینه که این ساخت تجربی، اتودییه برای اثبات شدنی بودن اون پروژه‌ی بزرگ که در ادامه پست می بینین. این که وقتی مقیاس رو کوچیک کرده اتودی این چنین رو اجرا کرده و وقتی مقیاس بزرگ شده اون چنین تغییراتی رو بهش اعمال کرده و ... این توجه و دقت در کیفیات مقیاس های مختلف خیلی مهمه.
پروژه cloud اثر استودیوی MRVDV طرحیه که این روزها خیلی صدا در آورده و خیلی ها رو شاکی کرده. راستش رو بخواین اگر چالش جالب پیرامون این طرح نبود انگیزه نداشتم اون رو در یانون دیزاین بیارم. موضوع طرح دو برج مکعب مستطیله که در کنار هم با ارتفاع بلند بالا رفتند و در کمر خودشون با ترکیبی ابر گونه و پیچیده به هم جوش خوردند. اثری مدولار و عجیب که البته در معماری عجیب امروز دنیا می تونست گم بشه. اما ناگهان توجه رسانه بار خاصی رو به این اثر وارد کرد که موضوع متفاوت شد.
منتقدان شباهت ذهنی این پروژه رو با خاطره برج های تجارت جهانی نیویورک و سپتامبر 2001 مطرح کردند و کار اون قدر بالا کشید که استودیوی طراح که موفق شده بود جایزه هم ببره ناچار به عذرخواهی بابت طرحش کرد! :))
