دوستانی که دنبال می کنن اخبار عرصه‌ی طراحی رو در دنیا حتما شنیدند که چند روز قبل هرمان هرتزبرگر معمار معروف معاصر، جایزه‌ی مدال طلایی سلطنتی رو در معماری از آن خود کرد، شاید هم بهش دادند!

نیاز نیست این جا نگاه انتقادی خودم رو به این جایزه‌های سرتاپا تزویر دوباره باز کنم، موکول می کنم این شرح درد رو به فرصتی که اگه حاصل شد کمی مستند تر درباره این جور جایزه ها بنویسم. اما این نگاه انتقادی نباید مانع این بشه که کسی مثل هرتزبرگر رو بشناسیم و آثار کلیدی‌ش رو با هم یک مروری بکنیم:

 

 یه هتل جنگلی با استخری نظیر استخر برج های پتروناس موشه صفدی! که تو ارتفاع استخر رو تا کناره نما پیش برده به طوری که انگار تا تو هوا ادامه داره.

 بیست خانه که در پنج الگوی مختلف اما نزدیک به هم و برگرفته از نگاهی مشترک در یک جزیره‌ی کوچک ، تشکیل محله‌ای کوچیک رو دادن. نماسازی واحدها خیلی خوبه. پلان‌هاشون هم نظام شسته رفته ای داره و هندسه‌ی خوبی هم بر خانه ها حاکمه به طوری که ترکیب‌های فضایی باز و نیمه باز خوبی رو پدید آورده.

واقعا شرقی ها کم کم دارن به کل دنیا رو فتح می کنندها....

این پست در واقع سی و هشت طرح از استخرها و حوض‌های خونه‌گیه اما به خاطر این که در معماری معمولا استخر و حوض در حیاط‌ها و بالکن‌ها و تراس‌ها تعبیه می شن، پست خوبیه برای دیدن چند نمونه طرح خوب و یا حداقل کارشده برای بام و تراس و حوض و استخر و خلاصه طراحی فضاهای باز و نیمه باز مسکونی.

آرت نوو یکی از جنبش‌ها و تا حدودی سبک‌های مهم تاریخ هنر معاصره که اواخر قرن 19 و اوایل قرن بیستم در مدت زمان کوتاهی به بروز رسید و خیلی زود توسظ جنبش مدرن قرن بیست به معنای کامل بلعیده شد. احتمالا برخی از شما متن رو می خونین و خب در مورد تاریخ‌چه و افراد مطرح این جریان چیزهایی دستگیرتون می شه اما نکته هایی هست که به نظر من هم می رسه که یکی دوتا شون رو می گم:

آرت نوو تلاشش این بود که پاسخی برای هماورد صنعت هنر و داشته باشه. دوست داشت صنعت رو با هنر آشتی بده بدون این که به هیمنه‌ی زیباشناسی عصر خودش ضربه بزنه. ولی خیلی ها امروز این اندیشه آرت نوو رو خام انگاری و ساده انگاری می دونن چرا که معتقدند آرت نوو دقیقا ماهیت صنعت رو نشناخته که خیال کرده می شه صنعت رو پذیرفت ولی زیبایی شناسی در پس صنعت رو نادیده گرفت! با این وجود باید بگم یکی مثل من با اون که در افقی دیگه از تاریخ ایستادم و نظاره‌گر این واقعه ها هستم، سخت به ساده‌انگاری نهفته در آرت نوو تعلق دارم :)
غالب هنرمندان جریان آرت نوو به زعم من آدم هایی مظلوم در تاریخ هنر هستند. از ویکتور هورتا بگیر که نامی ازش در تاریخ نمیاد تا امثال گائودی که تاریخ برای کشف نبوغ‌شون ظرفیت کافی نداشت.
با این وجودها، اگه خوب دقت کنیم همین امروز هم در اطراف و درون زندگی‌مون، خیلی آثار از آرت نوو وجود داره، چه بدونیم و چه نادیده بگیریم.

راستی این مطلب رو ممکنه بعدها به اسناد بیشتری مجهز کنم و دوباره بازنشرش بدم ...

 از غیرت طراح در این کار خیلی خیلی لذت بردم،
کتاب‌خانه ی جدید اشتوتگارت  آلمان رو سپردن به یه دفتر معماری آلمانی که اصلیت طراحاش کره‌ای هستند. طراح هم با غیرتی عجیب شرقی، وسط قلب اروپا، بنا و هندسه‌ای شرقی رو با تمام قیدوبندهای تفکر شرقی به اسم کتاب‌خانه‌ی عمومی بزرگی برای مردم غرب طراحی کرده؛ الحق نتیجه هم از منظر عکس‌ها و نقشه هایی که ازش داریم، نتیجه ای خوب و کامله.

اون فضای مرکزی کوچک در قسمت پایین این مکعب بزرگ هم جای جالبی شده

انحراف یک بنا از محور خودش به واسطه‌ی دلایل مختلف نظیر نشست خاک یا ناهم‌گونی سازه و محاسبات غلط ممکنه و البته در عصر اخیر باید سوداهای مزورانه طراحان و در موارد معدودی بیان خاص مورد نظر طراح رو هم باید به دلایل انحراف بناها از محور قائم‌شون اضافه کرد.

برج پیزا در ایتالیا معروف به کج بودن  و انحراف از محور قائم و به همین خاطر عجیب بودنه، تا قبل از دیدن این پست فکر نمی کردم بناهایی متعدد دیگری در دنیا حتی کج تر از برج پیزا باشه! این رو می گن قدرت تبلیغات و رسانه .