لحظه وصل دوگانه‌هایی در هستی هست که به واقع دیدنیه.

مثلا آنی که آتش‌فشان خروشان و سوزان با دریای مواج دیدار می کنه؛ لهیب آتش مذابی که با خروش موج اقیانوس برهم می‌خوره. هستی آیه‌آیه‌ خواندنیه. آیاتی که برای تدبر و اندیشه ما، برای عبرت ما، عبور ما از ظاهر و رسیدن به معنای حقیقی که در پس‌شون دارند در جای جای هستی در کالبد ماده نازل شدند....

ورق بزنیم کتاب خدا رو؛ هستی رو... 

هرساله -بعد از نابودی صدام و حکومت بعثی- در این چنین روزی شیعیان سراسر عراق و بسیاری از شیعیان منطقه و جهان به ندای امام حسین لبیک می گن و به زیارت اربعین امام حسین در کربلای معلی می شتابن.

امسال ما هم به توفیق خدا کربلا هستیم و نایب‌الزیاره همه دوستان یانون‌دیزاینی ....

غوغای اربعین چیزی نیست که به قاب تصاویر و قالب کلمات بیاد. عظمت به حدیه که اصلا شمار کمیت و کیفیت اون از دست رسانه‌ها و ابزارهای هنر و رسانه به کل خارجه و تا نچشین چی می گم قاعدتا ناکام از دنیا خواهید رفت! دعا می‌کنم هیچ کدوم‌مون ناکام از دنیا نریم.

اربعین! و ما ادراک ما اربعین!؟

در این پست چند تصویر و یک کلیپ معروف از یکی از مداحان معروف کربلا به نام باسم کربلایی براتون انتخاب کردم که به لحاظ محتوا و آهنگ شور و حال عجیبی داره و به زبانی حال از زبان امام حسین (ع) زوار خودش رو نوازش می‌کنه.کلیپ مورد نظر توسط بروبچه‌های هیئت محبین اهل بیت هنر بازطراحی شده و متن ترجمه شعر معروف کلیپ هم در اون گنجونده شده. دوستان بعد از دیدن کلیپ برای جمیع بچه‌های هیئت هنر دعا کنن و البته تذکر این نکته هم بد نیست که انتشار کلیپ در جاهای دیگه لطفا با آدرس‌دهی به سایت هیئت هنر باشه و احیانا برای پخش‌های تلویزیونی یا رسمی هم بدون اجازه از هیئت هنر منتشر نکنین.....ممنون

تاثیر برخی معماری‌ها و فضاها در مقیاس معماری با تاثیر مواد مخدر یا مشروبات الکلی در مقیاس مواد غذایی برابری می‌کنه؛ درست مانند برخی فیلم‌ها و تصاویر که در مقیاس بصری خاصیتی مستی‌آوری و خلسه آور دارند.

معمارهای بادی که با نورپردازی‌هایی به رنگ‌های خاص و با غلظت رنگ‌هایی حساب شده ابتدا در آثار معمار مشهور هندی انیش کاپور (درباره انیش کاپور بیشتر بخوانید) و حالا توسط دیگران داره گسترش پیدا می‌کنه به زعم من چنین خاصیت‌هایی دارند؛ فضاهایی خلسه‌آور و گیج‌کننده که آرامش بصری رو نه با اغتشاش که با انحناهای حساب‌شده در هم رفته و با رنگ‌های شارپ خاصی به هم می‌زنن و مکانی اوهامی ایجاد می کنن.

در این پست در نقطه مقابل این پست، با تصاویری از فضاهای داخلی کلیساهایی مدرن مربوط به سده اخیر از عکاس فابریس فویلت روبه‌رو هستیم. کلیساهایی که پا چای پای سنت‌های معماری و هنر تاریخ اروپا نگذاشتند و به نوعی با ابداعات و نوآوری‌های هنرمندان آوانگارد عصر مدرن، به کالبد‌هایی -گاهی- خیلی متفاوت از سنت مالوف بنا شدند.

در ایران خود ما یکی از انگاره‌ها و سوال‌های جدی اینه که آیا می‌شه با سبک و سیاقی امروزی به خلق مساجدی دست زد که حال و هوای معنوی مانند کالبد‌ مساجد سنتی داشته باشند؟ (در این پرسش به نقد این موضوع که اصلا آیا این حال و هوای ادعایی بسیاری از مذهبی‌ها معلول کالبد یا در ارتباط با اون هست یا نه؟ نمی‌پردازم) پرسش خیلی زیاد بر تحلیل فرم استواره. آیا روش‌های نوین معماری می‌تونه به ملاحت و زیبایی معماری های سنتی برسه؟ آیا این روش‌های معماری مناسب فضاهای مذهبی هست؟

این سوال رو از اون‌جا مطرح می‌کنم که میون کلیساهای سنتی و مدرن و مساجد سنتی و مدرن شاید بشه ارتباطاتی پیدا کرد. یا اصلا ارتباطی هست؟ :)

بگذارین امروز که هنوز چیزی از تولد عیسی مسیح (ع) نگذشته، دو پست مسیحی مرتبط با پرسشی مهم با هم ببینیم:

مسیحیت و دین مسیحی بعد از انتشار اولیه‌ش در شرق اروپا، سه چهار قرنی رو در مظلومیت توسعه پیدا کرد و بعد کم کم با رسمی شدن در بخشی از قاره اروپا به صورت رکنی از ارکان جامعه اروپایی دراومد که با انحراف آرام آرام‌ش در اواخر قرون میانه به جایی رسید که نقطه اصلی انتقاد و انقلاب رنسانی شد و در عصر روشن‌گری با صراحت تمام از همه‌ی مزایا و حقوق و جای‌گاه‌ش در تمدن غرب خلع شد. در این سده ها، سنت‌های گوناگون هنری و معماری به خدمت بیان معارف مسیحی آمدند و سبک‌های گوناگون هنر و معماری در تاریخ اروپا هر کدوم نقطه کمال بروز و ظهور خودشون رو در کالبد کلیساهایی مربوط به دوران خودشون تجربه کردند.

با انتقال بخشی از میراث و تمدن اروپایی به امریکا، با وجود حضور قدرت‌مند انتقادات و اندیشه‌های عصر مدرن در امریکا و اروپا، انگیزه‌هایی هنوز برای احیای سبک‌ها و سنت‌های معماری و هنر قرون میانه و دوران سنت غربی در قاره جدید وجود داشت و اتفاقا اون چنان این انگیزه ها قدرت‌مند بود که امروزه هنوز بیش‌ترین بناهای موجود از یکی دو قرن اخیر در امریکا به سیاق سبک‌های تاریخی غربی و اصطلاحا به سبک‌های نیورومانسک، نیوگوتیک، نیوباروک، نیو .... هستند.

ریچارد سیلور در عکاسی‌های پانوراماش از کلیساهای نیویورک ضمن اثبات این حرف ما رو با نمودی کامل از معماری سنتی کلیساها در سیر تاریخی مغرب زمین روبه‌رو می کنه. این تصاویر رو ببینین تا در پست بعد یک پرسش مهم رو مطرح کنیم.

یکی از کارهای نوآورانه و متفاوتی که در نمایش‌گاه Interieur 2012 عرضه شد، دلانی از نور بود. اما این بار نه به صورتی عادی.

طراح این اثر با تنظیم دقیق منبع های نور و انحراف حساب‌شده‌ی اون‌ها توسط آینه‌ها و منشورهایی تنظیم شده، طوری طراحی کرده که شعا‌ع‌های نور در تداخل با یک‌دیگه تشکیل طاق‌هایی نوری رو در فواصل یکسان بدن.

به این ترتیب یک دالان از نور داریم که به وسیله‌ی طاق‌هایی نوری آسمانه اون تعریف شده. انحراف نورها به گونه‌ایه که انگار نور داره حرکتی منحنی روی فرم قوسی گوتیگ می کنه و خب این چنین ایده‌ای بسیار نوآورانه و قابل توجهه

این پست هم در کنار دالان نور ژاپنی که همین امروز گذاشتم، به منزله چراغونی این عید شریف، یعنی میلاد پیامبر مهربان در مقابل مومنان و شدید در مقابل بدعت‌گذاران، حضرت مسیح پسر مریم (س) در این منزل‌گاه مجازی باشه

یک کار گرافیکی حرفه ای که با عکاسی‌های مکرر و حساب شده و تلاش زیاد ایجاد شده. تبدیل یک فرد عادی به یک ورزش‌کار حرفه‌ای در سیر یک حرکت حرفه‌ای ورزشی.

حال و هوای کارها شاید امیدبخش هم باشه. ورزش‌کار حرفه‌ای همون انسان عادیه که فقط "حرکت کرده" و راه افتاده و ساکن نمونده

این موشن‌گرافی فوق‌العاده زیبا سعی داره به ما بگه به جای اون‌که در پی فهم موسیقی باشیم کافیه از اون لذت ببریم. و اگه بخوایم این حرف رو خوش‌بینانه نگاه کنیم باید اذعان کنیم در پیرامون ما چیزهایی هست در نسبت با ما که بیش از اون که با فهم و اندیشه‌ی ما نسبت داشته باشه با احساس و درک ما از اون‌ها نسبت داره.

اما اگر از بحث پیرامون معنای اثر کنار بنشینیم باید بگم تنظیم بی‌نظیر آهنگ و مینیمال خط و نقطه‌ای کار که به خوبی بیان‌گر احساسات نهفته در هر بخشه در کنار نحوه‌ی روایت اثر که به شکل بریده‌ای از خاطرات یک نویسنده انتخاب شده، از کار اثری تاثیرگذار و تحسین‌برانگیز ساخته

توصیه می‌کنم حتما کار رو مشاهده کنین

سری عکس‌های زیبا "مارتین کلیماس" عکاس آلمانی، نقاشی‌های "جکسون پولاک" رو به خاطر میاره، منتهی این‌بار به صورت سه بعدی. آخرین آثار این هنرمند، عکاسی از رنگ‌های مایعی هستند که روی پارچه‌ی کشیده شده‌ای قرار گرفتند. با پخش کردن موسیقی‌هایی نظیر" باخ " و " بتهون " پرده‌ی کشیده شده به ارتعاش در میاد و رنگ‌ها رو به اطراف پراکنده می‌کنه. حاصل ثبت این منظره عکس‌هایی زیبا و غیرقابل تصوره که می‌تونید نمونه‌هایی از اون‌ها رو توی این پست ببنید.