خیریه هیئت هنر و یانون‌دیزاین روز چهارشنبه ۲۱  اسفند۱۳۹۲ طبق برنامه‌ای که اعلام شده بود، در حاشیه‌ی حلقه‌ی‌ هنر ۲۰، یعنی آخرین جلسه حلقه هنر در سال ۹۲ با اعلام برگزیدگان و اهدای جوایز دومین مسابقه خود یعنی طراحی قلک برای خیریه هیئت هنر، را به اتمام برسانند. در این برنامه خوش‌بختانه طراحان پنج‌ اثر از هفت اثر تقدیری در سالن فارابی دانش‌گاه هنر حضور داشتند. یانون‌دیزاین با تشکر از حضور گرم دوستان و هم‌کاری صمیمانه‌ در برگزاری دومین مسابقه، امید دارد تا جریان مسابقات طراحی و هنر یانون‌دیزاینی بتواند ادامه پیدا کند و نقشی هرچند کوچک از توسعه‌ی طراحی و هنر در سرزمین هنرمندان، ایران زمین، از آن ما باشد.

مجموعه طرح‌هایی که در این پست منتشر می‌شود مربوط به برگزیدگان خواهد بود. در آینده‌ای بسیار نزدیک مجموعه آثار رسیده به دبیرخانه‌ی دومین مسابقه‌ی یانون‌دیزاین نیز منتشر خواهد شد. از صمیم دل دوست داریم تا شما دوستان خوب یانون‌دیزاین نیز نکته‌های مورد نظرتان را پیرامون آثار -چه برگزیده و چه سایر آثار- با ما به اشتراک بگذارید.....

بناهای معماری شاید به‌ترین بازمانده‌‌های تاریخ بشری هستند و به‌ترین عبرت‌ها. معمولا در مواجه با بناهای تاریخ کهن و خرابه‌های آن‌ها ضمن تحلیل شکوه برخی از آن‌ها به این فکر می‌کنیم که چه بسیار عظمت‌هایی که حالا در دل خاک مانده‌اند و معطل و خالی از سکنه و خرابه شده‌اند... یعنی فکر می‌کنیم که دنیا به هیچ چیز وفا نمی‌کند و چه زود می‌گذرد و .. از این دست. اما کم‌تر حواس‌مان هست که این تقدیر محتوم خودمان نیز هست.

یادم هست در همین دوران نزدیک دانش‌جویی‌مان بناهایی خاص از دوران اخیر را تجلیل می‌کردیم و آن‌ها را آیکون‌های دوست‌داشتنی معماری معاصر جها می‌دانستیم. اما هنوز هیچ تاریخی بر آن‌ها نگذشته حالا باید از تخریب و از کار افتادگی‌ آن‌ها حرف بزنیم. انگار دوران اساطیر نیز کوتاه شده است. هیچ فکر می‌کردید همین خانه آبشار فرانک‌لویدرایت، پدر معماری مدرن آنگولاساکسن را که یکی از مهم‌ترین آیکون‌های معماری مدرن است و اتفاقا بین دانش‌جویان معماری نیز از احترام و اعتبار خاصی برخوردار است، در کم‌تر از ۸۰ سال از عمر آن، به صورت تخریب شده و از کار افتاده ببینید؟ در این پست ۷ بنای مشهور از معماران مشهور دوران معاصر را با هم می‌بینیم که اخیرا به دلایل فنی و افتصادی و ... خلاصه جبر زمانه یا در حال تخریب هستند یا اشکالات متعدد فنی پیدا کرده‌اند و یا متروکه و تخریب شده‌اند. خوب است دقت کنیم که برخی از این آثار ساخته‌های همین دو سه سال اخیر در دنیا هستند که در زمان بازگشایی خیلی هم صدا کردند اما حالا در کم‌تر از دو سه سال در حال تخریب جزئی و کلی و ضرردهی هستند.

سفرهای جهادی یکی از دل‌انگیزترین تجربه‌های جوانان اهل درد این روزگار است؛ سفرهایی با طعم طبیعت و آسمان و شیرینی و درد و گاهی وسعت نگاه و نظر و سعه روح و صدر. کم نیستند گروه‌های جوانی که برای دل و ذوق خودشان گاهی به گاهی به دل طبیعت می‌زنند و چند روزی را خوش می‌گذرانند و بعد هم دوباره به شهرهای‌شان و پی کارشان برمی‌گردند، اما کم‌یاب‌ند جوانانی که برای دل به دست آوردن مستضعفین به دل روستاها و مناطق محروم می‌زنند و چند روزی را به ظاهر سخت می‌گذرانند اما با کوله‌باری از دغدغه و انرژی و با پالایشی جدی به خانه‌های‌شان بازمی‌گردند. سفرهای جهادی هم فال است و هم‌ تماشا.

روح‌الله خسروی‌نژاد عکاس جوان، در بلاگ خود ما را به تماشای لحظه‌هایی هرچند اندک اما زیبا از سفر جهادی می‌برد؛ از دریچه دوربین عکاسی‌ش. خسروی‌نژاد با اعلام این‌که یک سال دیگری هم کاروان جهادی بروبچه‌های هنر برنامه سفر دارد از همه دوستان و هنرمندان می‌خواهد که پاپیش بگذارند و همراه کاروان جهادی نوروز ۹۳ هنر باشند. چه با جان‌های‌شان و چه به اموال‌شان. اگر هم‌راه‌شان شدید که خوشا به حال‌تان. اگر هم خواستید کمکی کنید: حساب کارت ۹۱۲۴-۵۹۷۵-۳۳۷۰-۶۱۰۴ به نام احمدرضا اعلایی در بانک ملت کمک‌های مردمی برای تامین هزینه‌های اردوی جهادی کاروان هنر را جمع‌آوری می‌کند.

همان‌طور که همه خوب در جریان هستیم نتیجه نرمش‌های رفتاری دولت جدید و برنامه دیپلماتیک ما با دنیا چیزی جز رجزخوانی دوباره دنیای استکبار برای انقلاب اسلامی و ایران عزیز نبوده است. چه به تاریخ و عبرت از آن معتقد باشیم چه معرفت خود را از عقل و اندیشه بگیریم و چه کتاب وحی و کلام اهل وحی را مدنظر داشته باشیم باید خوب بدانیم که استکبار تنها زمانی شر خود را از سر مستضعفان عالم کم خواهد کرد که محکم جلوی آن بایستی و پوزه‌اش را به خاک بمالی... و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض..... کار دیپلماسی، همین نشستن و نرمش‌ نشان‌دادن و گفت‌گوست و امیدواریم که تیم دیپلماتیک ایران و دولت دکتر روحانی، عزت و شرافت ایران اسلامی را تمام هم و غم خود بداند و قدمی از آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی ایران کم نگذارد. اما در یک مملکت همه لازم نیست دیپلمات باشند. مثلا رهبر انقلاب یک بار گفت من انقلابی‌ام من دیپلمات نیستم، یعنی حتی شاید رهبر یک نظام هم لازم نباشد عهده‌دار امر دیپلماتیک باشد. در این میانه که حتی دیپلمات‌های امریکایی وظبفه‌ی سخن‌گویی وزارت جنگ را به عهده گرفته‌اند و حداقل با پز فاتحانه مدام برای ایران خط و نشان می‌کشند، چرا طراحان ما انقلابی نباشند و حتی با پروپاگاندا جواب این حجم عظیم پروپاگاندا را ندهند؟ طراحان آتلیه موجود در خانه‌ طراحان انقلاب اسلامی با طراحی چهار پرده خوش تکنیک و انتخاب جمله‌ای از رهبری انقلاب، به خوبی جواب این گنده‌گویی های غربی-امریکایی را داده‌اند. آخر دنیا باید بفهمد با ملتی انقلابی و پرانرژی طرف است... ما مردان نبردیم.

از منظر نقد، می‌خواهم به بهانه این مجموعه در مورد عنوان‌بندی و لی‌اوت چند نکته بگویم. با وجود صراحت کلام و زیبایی بصری مجموعه، لی‌اوت و عنوان‌بندی هر چهار اثر دارای محتوای کلامی زیاد آن هم به صورت فشرده  و کوچک است که با توجه به انتشار اثر در فضای وب، کارکرد کم‌تری دارد. اگرچه این گونه‌کارها جنبه و کارکرد داخلی نیز دارد اما با توجه به کارکرد بین‌المللی آن به نظر توجه دو چندان به لی‌اوت انگلیسی و سعی در انتشار جهانی این گونه کارها بسیار مهم است. عنوان و شعار انگلیسی نباید حداقل غلط املایی داشته باشد که امیدوارم این توجهات دقیق‌تر و جدی‌تر پیگیری شود.

«نقاشی‌های عاشورایی» حسن روح‌الامین در هفدهمین جلسه حلقه هنر به نمایش درآمد و پیرامون آن‌ها نیز بحث‌های خوبی درگرفت. نقاشی‌هایی که در اوج صداقت و لطافت برآمده از هنرمندانه‌گی‌های روح‌الامین عزیز اما با قدرت قلمی بی‌رقیب و عالی قلم‌زده شده‌اند. روح‌الامین که به دلیل تبحر خاص‌ش در طراحی و نقاشی و به خصوص طراحی فیگور انسانی، به سراغ صحنه‌هایی خاص از واقعه‌ی عاشورا رفته است، به حق در ارائه تصویری نو و عینی از این حماسه عظیم گامی بزرگ برداشته است. گامی که به تایید حرف‌های خودش اصلا با هدف همین روایت تصویری و به منظور ماندگاری در تاریخ هنر شیعی برداشته شده است. تابلوهای روح‌الامین در ابعاد بسیار بزرگ هستند و مطلقا برای رفتن روی دیوار یک خانه کشیده نشده‌اند. روح‌الامین در تعبیری لطیف خود این نحوه طراحی و نقاشی را روضه‌خوانی نقاشانه می‌داند.

همان‌طور که در جلسه هم مطرح شد در کنار همه این تمجیدها نگاه‌هایی متفاوت نیز به کارهای روح‌الامین وجود دارد. برخی معتقدند روح‌الامین با ارائه چنین تصویر عینی واقع‌گرایی از واقعه‌ای حماسی که بیش‌تر در فرهنگ و تصور ما صورتی اسطوره‌ای پیدا کرده است، به نوعی آن را عینی می‌کند که در مقایسه با تجربه قرون میانی و رنسانس اروپایی می‌تواند زنگ خطری برای آینده هنر شیعی باشد؛ هنری که شاید با تکرار تجربه مسیحیت به شکستن برخی قداست‌های ذهنی شکل‌گرفته پیرامون چنین وقایع و تاریخ مقدسی منجر شود. نظر شما چیست؟

تولید ملی در این روزها که ایران اسلامی در حال دست و پنجه نرم کردن اقتصادی با قدرت‌های استکباری جهان است، از مهم‌ترین وظایف دل‌سوزان این کشور است. اما تولید داخلی بدون یاری مردم، بدون همت داخلی برای مصرف داخلی یک فعالیت و جهاد میرا خواهد بود که دیر یا زود با هدررفت سرمایه‌ها و سرخوردگی عمیق تولیدکنندگان روبه‌رو می‌شود. پس باید کالای داخلی خرید؛ هرچند که البته باید کالای خوب داخلی هم تولید کرد....

خانه طراحان انقلاب اسلامی، که مجری بخشی از بیلبوردهای فرهنگی شهر تهران است و این چند وقت چندین پروژه‌ی خوب گرافیکی را در شهر تهران اکران کرده است بار دیگر این بار با توجه به این موضوع مهم مجموعه چهار بیلبورد تبلیغاتی خوب را طراحی و در سطح شهر تهران نصب کرده است که شعار خرید کالای خارجی؛ تهدید تولید ملی را برگزیده اند. مجموعه از یک تک اثر و سه اثر با روی‌کرد مشابه اما نه چندان سریالی تشکیل شده است که با بیانی اینفوگرافیکی سعی در روشن‌کردن بعد تهدیدآمیز این خریدهای خارجی دارند. مجموعه برای بیلبوردهای شهری لی‌اوت شده است و قطع آثار مناسب فضای وب نمی‌باشد.

نقدی که بر مقوله مجموعه‌ کارهای اکرانی گرافیکی وارد است این است که در طراحی‌های سریالی بیش از یک شعار مشترک، لازم است روی‌کرد روایی مشترکی نیز در مجموعه کار سریالی باشد؛ مانند برخی پروژه‌های موفق گذشته خانه طراحان نظیر فلسطین تا فلسطین، نشنال ترولیسم، جنگ کار تا پیروزی و ....