وقتی خون به آدم وصل می کنن، آدم اگه باهوش باشه و متوجه بشه، خیلی زمینه داره که ناراحت یا ناامید بشه. بیش از خود مریض این وقتا مثلا اطرافیان‌ش شاید بیشترتر نیاز دارن که یکی بهشون امید بده! یا با کمی ملاحت اون ها رو از حال تشویش خارج کنه.
از سوی دیگه تو هر فرهنگی یه چیزهایی نماد و نشان چیزهایی بزرگ‌تره! مثلا تو فرهنگ مسیحی اروپایی بابانوئل و مخلفاتش یادآور سال نو و شادی و هدیه و ....  این جور چیزهاست.

طراح از این دو سوی مساله استفاده کرده؛ شمایی که خون می خوای بدی، یه جوراب بابانوئلی رو پر می کنه، یه هدیه برای کسی که نیاز داره بهش.! از طرفی دیگه وقتی این اویزون می شه بالای سر یه مریض چه حالی به اطرافیان‌ش یا خودش می ده!؟ :) نگاهی قشنگ و هنرمندانه ای داشت این جناب لی!

راستی اون ها که می تونن خون دادن رو در برنامه ماهانه خودتون وارد کنین. خیلی ثواب داره! نیازش هم هست امروز در مملکت.

یه چند روزی نیستم و سفرم. اگه مشکلی پیش نیاد این چند روز به طور خودکار یانون دیزاین آپدیت می شه. میل روزانه هم همینطور

زحمت اشتراک گذاشتن پست ها در پلاس و ... دیگه به دوش خودتون.

ممنون

خیلی قبل‌تر ها می خواستم درباره برش لیزر حرف بزنم. آن زمانی که تبش بود. الان دیگر تب پرینت سه بعدیه و بعدها از اون هم پست هایی خواهیم داشت. اما خب هنوز هم دیر نشده:

هرچند وقت یک‌بار یک چیز میون گروه های دیزاین و جمع های هنری مد می شه! می نویسم مد چون واقعا مده ؛ گذرا و بی اصالت. جریان های هنری این روزها خیلی زیاد تحت نفوذ و تاثیر تکنولوژی هستند. وقتی برش‌های لیزر از دستگاه های غول پیکر و گرون تبدیل به دستگاه های خونه‌گی و قابل تهیه شدن، ناگهان تب استفاده بهتر و بیشتر از این فناوری خیلی زیاد بین گروه ها شایع شد. دوستانی که دنبال می کنن بلاگ‌های اهالی دیزاین رو خوب یادشونه اون روزها که تقریبا همه استودیوهای خرد و بزرگ یه دستگاه برش لیزر خریدند و تا چندین پست مدام به معرفی و قابلیت های دستگاه هاشون پرداختند :)) واقعا هم وجود یه دستگاه در کنار آدم که در کسری از ساعت تمام الگوهای مورد نظرت رو با دقت بالا ببره و بیرون بده برای هر طراحی افسون‌گره! من هم مانند خیلی های دیگه اولین وسیله‌ی مورد نیاز هر آتلیه‌ی دیزاینی رو -این روزها- بعد از کامپیوتر شخصی، یه دستگاه برش لیزر کوچولو می‌دونم :).
حقیقت ش اینه که تصورهای کامپیوتری و مدل‌سازی های سه بعدی هیچ وقت جای ساخت یک به یک و محسوس یک طرح رو نمی گیرن!هیچ وقت
------
اون روزها یکی از این طراحان برای اثبات قدرت و توانایی روند ساخت لیزر یه دوربین عکاسی کامل رو با برش های متعدد از ورقه‌های پلاستیک بوسیله‌ی لیزر ساخت و به نمایش گذاشت:

 توی این عصر دیجیتال زده باز هم غنیمته بازی کودکانه با گچ و تخته هرچند اون قدر تغییر ذائقه توسط طراح دیده شده باشه که بچه کوچیک هم بازی با یک لپ تاپ گچی رو تجربه کنه... خیلی ساخت خوبی داره این کار.
راستی دقت می کنین به جای سیب استیو جابز یه گورخر یا شاید هم یک الاغ گذاشته :) ؟