استودیوی BERG گرفته ایده‌ای داده که گویا خیلی هم مورد استقبال بنگاه‌های بزرگ تجاری فرهنگی قرار گرفته.

ایده اینه: یه پرینتر کوچک خندان که هر روز دو بار با خنده شروع می کنه و روزنامه‌ای کوچک رو با توجه به علاقه‌هایی که به نرم‌افزارش -توسط موبایلتون- دادین، از محتویات اینترنت می گیره و براتون چاپ می کنه و بیرون می ده. همه فرآیند چاپش هم با حرارت دادن رول کاغذ مخصوصی بدون استفاده از جوهر انجام می شه.
راستش رو بخواین من هم مانند استودیوی برگ اعتقاد دارم عصر کاغذ هیچ وقت تموم نمی شه. و هیچ وقت دیجیتال نمی تونه به تمامه جای کاغذ رو بگیره؛ هرچند خیلی نقش ش رو به حاشیه برده باشه :)

در کارهای هفته‌ی دیزاین پاریس 2011 این کار رو دیدم؛ تخت خوابی کارتنی که به صورت هدیه‌ی سازمان مللی به مناطق محروم داده می شه و به راحتی سوار می شه و استفاده می شه! خب طرح از منظر مدولاریته و ساخت و بسته بندی و .. طرح خوبی هست
اما واقعا خداییش این درسته!؟ تمام منابع یک ملت رو غارت کنی و بعد در حالی که اون ها روزانه مرگ و میر فراوان از بابت فقر و گرسنگی دارند و شیوع بیماری های بزرگی نظیر ایدز و بیماری های کشنده‌ی نظیر وبا و فقر فکری و استضعاف و .... و بیایی سبک زندگی مذخرف غربی خودت را به عنوان دغدغه اول به دوش این مردم آوار کنی!؟ که آن ها هم مانند تو فرزند میمون‌های تکامل یافته، روی تخت خواب بخوابند!!!؟

به هر تقدیر این طرح به نظرم ترجیح داره به این دوچرخه های ثابت ! با این هزارچرخ، لااقل هم ورزش می‌کنی و هم تفریحی دسته جمعی.

 در مورد RFID  قبلا هم در این بلاگ توضیح دادم و پستی هم داشتیم  که ممکنه این بغل سمت راست تو قسمت related post on yanondesign بتونین پیداش کنین (آخه قبلا هم توضیح دادم که این  بخش‌ها تا "شدن" کمی راه دارن هنوز چون بخش زیادی از پست ها که از بلاگر منتقل کردیم هنوز تگ نخوردن و تو تطبیق‌های موضوعی به حساب نمیان )

در  این اتود گجتی رو می بینین که امکان یافتن چیزهایی کوچیک در زندگی تون ، با نصب قطعات کوچک مجهز به RFID روی اون ها فراهم می کنه؛ کافیه باز دریچه این گجت یه دور کامل دور خونه رو نگاه بندازین. (شبیه روبوکاپ که دشمنا  و اجسام و ... رو شناسایی می کرد :) )

درست تصوری ندارم ولی همه‌چیز منطقی به نظر میاد!
این طرح می تونه بهتر از این باشه که بطری از بالا و دقیقا بدون زاویه پر بشه. هم انرژی آدم در موقع استفاده کم‌تر مصرف می شه و هم در موقع پر کردن بطری نیاز به کج کردن و جور دیگر گرفتن اون نیست

به نظر میاد پاسخ‌های درست  همواره پیچیده نیستند....

 تایل‌های کوچیک چینی که به دو مدول مختلف می تونن با هم ترکیب بشن و در دل یکی از مدول ها انواع مواد نظیر شیشه‌های رنگی یا رنگ‌های جسمی یا حتی گیاه هایی با ریشه های بسیار کم عمق می شه کاشت و انواع الگوهای مختلف رو برای دیواره های فضاهای بیرونی و درونی، خیس و خشک به کار گرفت.
این طور مدولاریته که دست طراح و سازنده رو برای ابداع و شیرین کاری نمی بنده خیلی خدمته.

 

چقدر خوب این ایده! هم آب رو نگه می داره تو خودش هم گیاه با کم آب شدن سرش می ره تو لاکش . فکر کنم سنگ‌دل ترین آدم ها هم وقتی یه گیاه تشنه جلوشون این طوری کرنش کنه دلشون به رحم میاد و آبش می دن!‌ :) یه جورایی به زبانی رسیده میون گلدون و آدمی!