قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یک کار ذوقی ؛ هنری که کاربردی هم هست اتفاقا :)
چای خشک یا هم دم کردنی دیگه رو که قراره در تور یا صافی های فلزی وارد آب جوش کنین، این بار به صورت در شکم یک غواص به پائین می فرستین :) جالب بود
لااقل می دونم این چنین اتودی به درد شارژها که خیلی می خوره. شارژرهایی که مدتی معین نیاز به برق دهی دارن و امکان قطع برق با یک حرکت ساده به صورت زمان‌مند خیلی مغتنمه برای این طور دستگاه ها. درست شبیه این ماشین لباس‌شویی های قدیمی و برخی جدیدی ها که درجه می نداختن تا تموم بشه دوره شست و شو
این اتود یکی از بهترین های iF concept design 2011 بود که دیدم.
این پست اختصاص داره به مطالعات و صنایع هوافضای دیگر کشورها به جز امریکای جهان خوار! می دونین که تو این طور صنایع دنیا یه طرف محسوب می شه و امریکا به تنهایی یک طرف! هرچند بلاخره همین غول مغرور هم به تدبیر جوون های این بوم در دل صحراهای ایران زمین گیر می شه. چه سی سال پیش و چه همین روزها....
این پست رو به حرمت پرچم مقدس سه رنگی - که البته تقدس‌ش رو نه از رنگ های عرضی نامانا که از نام مقدس تنها حقیقت هستی امکان حضرت جل عزه در مرکزش گرفته - که در یکی از عکس ها به اهتزار دراومده می گذارم.
هنوز برای آی‌پد قلم مناسبی که فشار دست رو هم بشناسه نیومده، اما میون قلم هایی که در بازار برای تبلت ها از جمله آی‌پد موجود هست، این اتود ساده به نظرم بهتر و هنرمندانه تر از بقیه به مساله نگاه کرده بود
خیلی با این مشکل روبه‌رو هستیم؛ مثلا می خوایم زیر برنج رو کم نگه داریم که ته دیگ نشه یا حداقل نسوزه :) ولی این گازهای مرسوم جواب گو نیستند. عمده شون بر اساس زیاد و کم کردن خود شعله طراحی شدند و ناچار از حدی کم‌تر نمی شن یا سخت می شن و خلاصه قلق دارند اصطلاحا!
طراح در این اتود زیاد و کم شدن شعله رو با افزایش و کاهش مشعل شبیه‌سازی کرده. اون هم در الگویی حلزونی و پیوسته. اون هم با تطابق دادنش با جهت چرخش کنترل کننده! به نظر مشکلات موجود حل خواهند شد!
غالب سلول‌های جاذب نوری که به منظور استفاده از انرژی خورشیدی در نمای ساختمون ها و بام ها به کار می رن، سلول های فتوولتائیک هستند که علاوه بر مخارج بالا در تولیدشون، کدر هم هستند و اگرچه برق نه چندان زیادی در واحد سطح تولید می کنند اما به لحاظ محیط زیستی تولیدات‌شون با تخریب هایی همراهه!
این اتودهای جالب، پانل هایی نوری برای نماسازین که علاوه بر شفاف بودن و قابلیت استفاده در نما، با ساختار عدسی های خلاصه شده و استفاده از ظرفیت جمع آوری اپتیکی نور، انرژی خورشیدی رو جمع می کنند و به مصرف انرژی می رسونند.
چه اشکال داره این همه به آسایش و راحتی بشر طراحی می کنند، یک بار هم آسایش حیوانات و گاوها انگیزه ی یک طراح باشه؛ قطعه‌ای که در گاوداری نصب می شه و گاوها با مالش خودشون به اون، خارش ها وبیماری های پوستی شون رو التیام می دن و اصطلاحا کلی حال می کنند.
چه اشکال داره، به کام عزیز حیوانات! در این عصری که کم نیستند موجودات دوپایی که از بهایم و انعام کم بهاتر هستند در نسبت با حقیقت....
