چندبار دیگه هم این جا در یانون دیزاین سعی کردم توجه ویژه بدم به ظرفیت های زیادی که در این لوله های کارتنی وجود داره
- ۰ نظر
- ۲۷ تیر ۹۱ ، ۱۵:۰۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
چندبار دیگه هم این جا در یانون دیزاین سعی کردم توجه ویژه بدم به ظرفیت های زیادی که در این لوله های کارتنی وجود داره
یه فضاسازی و غرفه سازی جالب. گرفته ورقههای چوبی رو با فشار وزن یک گوه چوبی از وسط خم کرده و به واحدهایی نظیر فلس ماهی یا اژدها دست پیدا کرده که با جاخوردن در یک دیگر سازه ای خود اتکا و زیبا رو شکل دادن.
شاید نقاشی های گچی رو تخته سیاه ها از کوهستان های افغانستان در این کار، اصل کار باشه که به نوعی یک منظر خاص از میانه کوهستان های حوالی کابل رو تداعی می کنه، اما به نظرم باقی بخش های این فضاسازی دکوراتیو، از رنگ دیوارها و هندسه شون تا تضادشون با تخته های سیاه و نحوه ترکیب و چینش تخته ها، تا نرده فرمال و طلایی رنگی که پله و بالکن و بالا و پایین مجموعه رو به هم دوخته، همه و همه در ترکیبی خاص و کامل کنار هم دارند عمل میکنن. ....
چنین فضاسازی هایی، فضاسازی هایی که از مجموعه عناصر انتزاعی و بازنمایی های عینی محدود بهره میبرن و به ترکیب بندی کاملی دست پیدا می کنن غالبا برای بیان مفاهیم و معانی چند پرده و عمیق ظرفیت های مناسبی دارند
چندباری قصد کردم این جا در یانوندیزاین در مورد پاویلیونها چند خط بنویسم که تا حالا فرصت نشده بود. اما این بار چند خطی می نویسم.
ببینین. در مورد وجوه سیاسی و فرهنگی و تاریخی نمایشگاه ها به خصوص نمایشگاههای بینالمللی معروف به اکسپو نمی خوام حرف بزنم. نکته مورد نظر من نسبت این نمایشگاهها با هنر و هنرمنده.
با ظهور شیوهها و روشهای ساخت نوین در عصر جدید و پیشرفت صنعت، آرام آرام سرعت پیشروی تخیل هنرمندانه و معمارانه به طور شگفتی از امکانات واقعی زندگی جلو افتاد. عرصهی واقعی و نقد زندگی جای بروز این تخیلات نبود. چه این که اروپا و اروپایی درگیر مشکلات فراوونی بود که اجازه نمی داد به راحتی این تخیلات در بسترهای واقعی زندگی شهری بروز کنه. لاجرم عرصه ای غیرواقعی تر و با امکانات بیشتر نیاز بود...
اکسپوها ، نمایشگاه ها و غرفه ها این عرصه بودند. پاویلیونها اولا توسط سرمایه هایی به مراتب بیشتر از سرمایههای آدمهای حقیقی ساخته میشدند. برد تبلیغاتی وسیع داشتند و امکان این رو داشتند که ایده های نو رو در عرصه های بزرگتری مطرح کنند. سازه ها و بناهایی لزوما ثابت نبودند و فرصت خطا کردن در اون ها مهیا بود. و از همه مهمتر اونها مابهازای نیازی اصیل نبودند تا لاجرم دست معمار و هنرمند رو ببندن و نگذارن هرچه دلش می خواهد انجام بده.... خلاصه عرصه بروزات نفسانی هنرمندانه در این طور طراحی ها به مراتب فراهم بود. این طور شد که کم کم می بینیم غرفه های قرن اخیر گاهی عرصه بروز مهمترین ایده های عصر بودند ...
حتی همین امروز هم خیلی از ایده های نوآورانه و طرحهای آوانگارد اولین بار در یک غرفه در دل نمایشگاهی منطقه ای یا بین المللی به ظهور می رسن.
پوششی جالب و حساب شده با ورقههای چوب نازک که معمولا برای رویه کردن تخته های فیبر و نئوپان استفاده می شن. تنشی که به واسطه این خطوط و تاها در پوسته بوجود آورده ضامن نگهداری اون شده.
یکی از کارهای برتر 2011 بود در عرصه غرفه سازی و از بابت فرم پردازی و کیفیت و نحوهی ساخت کاری قوی به شمار میاد.
از این حیث که با چوب چنین انحنایی رو درآورده و با محصورکردنش در قاب مستطیلی سعی کرده تا از قهقرای برخی از این نوگراها فاصله بگیره
چنین ساخت (fabrication ) خوبی لاجرم محصول صنعتی بالا و ماشینهایی دقیق و البته روند اجرایی جا افتاده ست البته
و نکته حائز اهمیت دیگه در این کار، کنتراستش با محیط اطراف و نشستنش در زمینه.
چند وقتیه در یانوندیزاین کارها خوب با کارتن مقوا نداشتیم و این اصلا خوب نیست :)
یک کار غرفهسازی خوب با ورقههای کارتن که با بهرهگیری از مقطع مقاوم ورقههای کارتن با ساختاری خرپایی تونسته یک پوستهی باربر مقوایی ایجاد کنه.
ابعاد کار اصلا کوچیک نیست و دوستانی که درگیر موضوع هستند می دونن درآوردن یک چنین کاری چه میزان کار و دقت می طلبه.