دوستان احتمالا با پرینت سه بعدی (3D printing) آشنایی دارند. نوعی فرآیند ساخت صنعتی که در اون دستگاه های دقیق با کنترل کامپیوتر ماده ای خمیری رو به صورت لایه لایه (افزودنی) یا ماده ای صلب اما نرم رو با برشهای متوالی (کاستنی) نوعی شکل می دن که محصول نهایی فرم پیچیده ای باشه که در فضای مجازی رایانه ای ساخته شده و به دستگاه فهمونده شده. نمونه هایی هم در این جا با هم دیدیم تا به حال. مثل این+ یا این+ یا حتی این+ که در مقیاس نانو بود!
پست حاضر یکی از شگفتآورترین و کاراترین پرینت های سه بعدیه که تا به حال دیدم.
در این فرآیند به جای ماده خمیری مدولارهای صنعتی و معمارانه تری نظیر آجر در معماری سنتی خودمون استفاده شدند و ابعاد دستگاه پرینت سه بعدی و مقیاس کار اون از سطح یک میز ساده به پهنهی بی نهایت بزرگی گسترش پیدا کرده. به جای اون که دسته ها و هدهایی برای کنترل ماده خمیری وجود داشته باشه روباتهای پروازکننده ای جایگزین شدند که می تونن در هر پهنه ای حرکت کنند و عناصر مدولار رو هر جا که می خوان به هر شکلی که برنامه ریزی کرده باشیم نصب کنن.
یعنی کارگرهایی بدون خستگی با دقت نظر فوقالعاده و وسعت عملکرد باورنکردنی که امکان ساخت هرفرم پیچیده ای رو در هر مقیاس فراهم می کنن.....