یانون دیزاین ... yanondesign

نگاهی روزانه به طراحی و هنر
نشریه‌ی ‌الکترونیکی روزانه؛ جسـتاری در هـنر و طـراحی
مشترک روزنامه یانون‌دیزاین شوید
پس از تکمیل فرآیند ثبت نام، ایمیل دریافتی را تایید نمایید.
تبلیغات

دوباره یانون‌دیزاین

قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت‌ شدن و خسته‌ شدن یانون‌دیزاین!

یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند. 

واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....

ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون‌ ماست.

اون چیزی که باعث ابهت و عظمت و مانایی معماری های گذشته شده به نظرم در کنار نگاه امروز ما به گذشته و در کنار بزرگی ابعاد و مقیاس برخی از اون معماری‌ها، رازآمیزی برآمده از تناسبات و هندسه و البته خودبسندگی اون بناهاست.

به واقعیت یا عدم واقعیت هولوکاست و تردیدهای پیرامون‌ش کار خاصی ندارم، چرا که امروز همه مون خوب می‌دونیم واقعه اصلی هرچه بوده دست‌خوش حجم عظیمی مظلوم‌نمایی و دروغ شده، اما این بنا که به یادبود اون واقعه در چندسال اخیر در ایتالیا و توسط یهودی‌ها طراحی و اجرا شده بسیار بسیار حال و هوای ابهت معماری‌های جهان سنت رو داره. و این همه مرهون هندسه و رازآمیزی ناشی از تناسبات و البته خودبسندگی این بناست. طراحان به هیچ وجه سعی نکردند چیزی بزرگ یا خاص و با جلوه‌هایی ناشی از متریال‌های متفاوت یا کنتراست‌های رنگی فجیع عرضه کنن، اون طور که در معماری دوران معاصرمون به شدت رواج داره! اون‌ها تنها سعی کردند در تعلیقی رازآمیز بنایی حداقلی و به شدت تحت کنترل هندسه ارائه بدن.

نتیجه معرکه و دیدنیه....

Architects: Studio Zermani e Associati
Location: Parma, Province of Parma, 
Architect In Charge: Paolo Zermani
Design Team: Eugenio Tessoni
Collaborators: Roberto Panara
Year: 2009
Photographs: Mauro Davoli

   

The new Temple of Cremation in Parma is located north of the Valera Cemetery, between this one and the newly built ring road, approximately one kilometer west of the city. On one side the city and the ring road, on the other one the countryside and the town of Valera, mark the references to a landscape characterized by the centuriale history of colonization and the basic Roman altomedievale roads: a civilization still readable in the Roman Domus, in the layout of roads and farms, in the Vicofertile’s Romanesque architecture.

The relationship between the two fences, old and designed and that between them, the countryside and the town of Valera is the main issue addressed by the project. The fence, a fence made of architectural space that designed as a porticoed wall and inhabited by Cellari containing dust, contains, in an uninterrupted path, the relationship between life and death, establishing a reading in the sense of the ideal continuity. In the form of a large rectangle which is next to the existing cemetery the arcade, which can be reached from a parking lot located on the closer side, according to the present use of the existing cemetery, contains the moments of a hierarchy, whose architectural medium is the Temple itself, in the middle of the two dimensions.

This also spatially marks the time of the rite, between exterior and interior, dividing the area where the deceased and their families is received, located near the entrance, from the Garden of sprinkling of ashes, and after construction.

The Hall of Farewell, a square, is characterized by a vertical cut of the light on the back wall which is also the gate to transition of the body to a zenithally room lit and technical environments. The body thus disappears in the light. The crossing, with its internal rituality marks the spatial hierarchy of the different moments, which is continually reconstructed, as in a cycle of eternity from the porch, which wraps everything in an infinite and timeless journey.

The Temple emerges within the fence, visible from afar and from those who use the bypass, such as a large fragment with the basilica plan, preceded by a large prostyle similar to the south and north, towards Valera and Parma.This piece, cut as a finding, suspends in time the rite of the passage, making it one big urban symbol in which the city celebrates, in an incessant way, the memory of itself through the memory of its dead.

[ طرح انتخاب شده از : ArchDaily ]

نظرات (۱)

  • فردین طهماسبی
  • من متوجه نمیشم ارزش این بنا به چیه.
    بنظر من میشد معماریهای مرتبط تری نسبت به این واقعه ارائه داد.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی