۱۰۰۰ مجسمه کوچک چوبی که هر به اندازه قامت یک سوزن هستند و هر کدام بازنمود فیگور انتزاعی یک انسان هستند؛ این چیزیست که تونی کانوا هنرمند اندونزیایی به بینال ۲۰۱۳ سنگاپور آورده است. چیدمانی که مخاطب را مجبور به نزدیکشدن چندباره به آثار میکند و با جزئیات خیرهکننده کارشده بر روی هر کدام از فیگورها، لایههای چندگانهای برای درک اثر هنری ایجاد میکند.
این گونه پرداختهای ظریف که در تمامی هنرهای شرق آسیا مشاهده میشوند گوشهای از بازنمود اندیشهی شرق نسبت به کیهان هستند. کیهانشناختی که به موجب آن کل و جزو و جزو جزو همه در آهنگی یکنواخت و همراه در یک نوا هستند. توجه به جزئیات و درک صورتهایی کلی حتی در جزئی ترین عناصر، از منظر هنرهای سنتی شرقی، کمک بزرگی به این فهم از هستی ست.