بارها در یانون‌دیزاین تصاویری از زمین دیدیم که از ناظری دور و خارج از کره زمین گرفته شده‌بودند. مانند + و + و + ...

این پست اگرچه مانند همه آن پست‌ها به همین تصاویر اختصاص دارد اما دو نکته آن را از دیگر پست‌های مشابه یانون‌دیزاینی متمایز می‌کند. اول آن که این تصاویر زبده‌ی دو و نیم میلیون تصویری از کره زمین است که ماه‌واره لندست ۵ (LandSat5) در طول ۲۹ سال حضورش در مدار خود و در طی بیش از ۱۵۰ هزار بار گردش‌ش به دور کره زمین، از عجایب و زیبایی‌های آن گرفته است.

دوم آن‌که این تصاویر می‌توانند منبع غنی و بی‌نهایتی برای ایده‌های انتزاعی باشند. طبیعت خداوندی سراسر عجایب و آیات است و از منظری دور گاهی آیاتی که هیچ‌وقت به راحتی به چشم نمی‌آیند، دیدنی می‌شوند.

تاثیرات شهرهای بزرگ بر محیط طبیعی خیلی فراتر از کالبد آن‌هاست. مثلا خط آسمان شهرها اصلا منحصر به همان افق حضورشان نیست و بی‌شک در تصویر ذهنی انسان از پهنه‌ی آسمان آن شهر تاثیر عجیبی دارد. دنیس دانکر با عکاسی و اصلاحات محدود دیجیتال به خوبی این تاثیر و تاثر را نمایش داده است. دانکر حتی به خوبی و به درستی تاثیر هندسه ساختمان‌ها و عناصر به ظاهر کوچک را نیز در پهنه‌ی آسمان و محیط اطراف نمایش می‌دهد.

راستی در مسابقه یانون‌دیزاین حواس‌تان به خط آسمان شهر صد سال آینده باشد :)

حرکت پیچیده و اصطلاحا غیرقابل پیش‌بینی ذرات سیالات که به حرکت براوونی معروف است در مواجه با سیالات منجر به رفتارهایی غیرقابل پیش‌بینی می‌گردد. همین رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی در عصری که ظرفیت هنری بسیاری از حرکت‌های پیش‌بینی‌شده پر شده است دست‌مایه هنرمندان برای کشف گوشه‌های متفاوتی از بروز طبیعت در قالب حرکت‌هایی این چنین می‌شود. عکاس انگلیسی، مارک ماوسن قطرات رنگ و آب را به بازی می‌گیرد و صحنه‌هایی بی‌نظیر شکار می‌کند.

راستی یک نکته جالب برای‌تان بگویم. در زبان انگلیسی کهن، براوونی به معنای جن و موجودات ندیدنی غیرقابل پیش‌بینی بوده است و اساسا حرکت ذرات هوا را به همین خاطر شاید حرکت براوونی می‌دانسته‌اند. حرکتی که تنها با رفتار موجودات نادیدنی توجیه می‌شود.

یادم هست در همسایگی ما در دوران کودکی، خانواده‌ای زندگی می‌کردند که بچه‌ای کوچک‌تر از ما داشتند و ما در عالم بچه‌گی خودمان او را «نی‌نی» می‌دانستیم. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود یک بار را که یکی از آشنایان نوک زبانی به این بچه‌ی کوچک آب نارنج خوراند؛ شاید که خوشش بیاید! رفتار فوق‌العاده غریزی و معصومانه این کودک با رو ترش کردن و گریه و اعتراض کودکانه‌اش هنوز پس از بیست سال به خوبی و به روشنی در ذهن تصویری آدم می‌ماند.

دیوید وایل این معصومیت ناگریز را بهانه‌ی مجموعه عکسی متفاوت و پژوهشی کرده است. او با خوراندن لیمو برای اولین بار به کودکانی خردسال و تصویربرداری از اولین بازخوردهای غریزی فطری آن‌ها به خلق صحنه‌هایی بی‌نهایت معصومانه دست زده است که مجموعه‌ای از دل‌سوزی و لذت و شعف را در مخاطب برمی‌انگیزاند و به او یادآور می‌شود که بچه‌ها چه موجودات برگزیده‌ای هستند.

به قول دوست عزیزی که این مجموعه را به یانون‌دیزاین معرفی کرد، مهرداد فرح‌انگیز :

بچه‌ها به طور خاص از عجیب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین مخلوقات خداوند هستند....

عکاسی طبیعت بی‌جان یکی از علاقه‌های خیلی از عکاسان حرفه‌ای‌ست. ولی به خاطر این‌که پس از چند سال تجربه کم‌تر موضوعی جدید به نظر می‌رسد، این عکاسان نیز برای این‌که بتوانند به حیات هنری خود ادامه دهند باید به فکر کارهای جدید و نوآوری‌های اختصاصی باشند.

کارل وارنر عکاس انگلیسی با عکاسی جزئی از تکه‌های خوردنی و بعد کلاژ آن‌ها توانسته‌است مجموعه‌های بی‌نظیری از طبیعت بی‌جان خلق کند که به شکل بسیار پر دیتیلی، مناظری طبیعی را بازنمود می‌کنند. رودخانه‌هایی از رشته‌های ماکارونی، تپه‌ها و کوه‌هایی از قطعات نان، درختانی از انواع سبزیجات و کلم و کاهو و ..... خلاصه دنیاهایی بسیار افسانه‌ای و رویایی که به دلیل ترکیب‌بندی‌های خوب و عکاسی پرجزئیات آن‌ها در عین تخیلی بودن باورپذیر هستند

عکاس شیکاگویی، سی اون به تازگی در مجموعه پرتره‌های دراماتیک خود از حیوانات، با بازی گرفتن قدرت‌مند نور و سایه، صورت‌هایی پرابهت و رازآمیز از حیوانات جنگل ارائه داده است. در این پست می‌توانید تعدادی از این مجموعه تصاویر را ببینید.

زبان قالب‌های هنری بیش از هر چیز برای بیان موضوعات و معضلات مشترک میان انسان‌هاست؛ آن‌جایی که دیگر زبان‌ها و گویش‌ها و فرهنگ‌های مختلف تنها مانعی برای فهم مسائل مشترک هستند. یک مثال دم دستی و زمینی این مسائل مشترک بحران‌های طبیعی گریبان‌گیر بشر و به خصوص بحران آب است. آبی که حیات به آن وابسته است و بیش از ۷۰ درصد کره زمین را هم فراگرفته اما به صورت بحرانی عجیب امروز از دست‌رس بسیاری از مردم دنیا دورمانده است و چه بسیار اقوام و گروه‌هایی که از فقر آب شیرین جان داده‌اند یا در تنگنای فراوان قرار دارند.

زبان بی‌زبان اما پرقدرت عکاسی ادوارد برتی‌اسکای، با تمرکز بر موضوع آب و بحران آن در جوامع بشری، به مجموعه‌ای ارزش‌مند از تصاویر تکان‌دهنده بدل شده است تا در تمام نقاط دنیا و از دل حوادث و موقعیت‌ها و تمدن‌ها و فرهنگ‌ها و آداب و رسوم مختلف ما را به اهمیت آب و بحرانی که در جهان نامتوازن معاصر گریبان‌گیر آن است، متوجه کند. از جلگه‌های اسپانیا و ایسلند تا قنات‌ها و آب‌گیرهای عجیب انسان‌ساخته هند. از سدهای پرآب چین تا بیابان‌های سوزان امریکا.....

پیش‌تر هم در یانون‌دیزاین از یکی از مهم‌ترین واگشت‌ها و افول‌های تمدنی عصر حاضر یعنی کیفیت بد زندگی و فضای مسکون حرف زده‌بودیم. چند روز پیش با آشنایی صحبت می‌کردم. بنده خدا در یکی از گران‌ترین محله‌های تهران آپارتمانی ۲۰۰ و اندی متری قیمت کرده‌بود تا شاید با فروش یک آپارتمان دربست چهار واحده -آن هم سه کوچه پائین‌تر در همان محل- آن یک واحد کذا را بخرد. چرا که اخیرا زمین مقابل ساخته بود و نمای افق پنجره‌های این خانه چهارطبقه را به سطحی از پنجره‌های بی‌روح مشابه بدل کرده بود. آن بنده خدا بعد از دیدن این خانه جدید لوکس و در عین آن‌که به شدت جذب فضا و طراحی آن شده بود بعد از محاسبه‌ی اندکی متوجه شده بود که با گذشت زمانی اندک زمین مقابل این مجتمع مسکونی نیز خواهد ساخت و .... همان آش و همان کاسه! شهرنشینان امروز مجبورند خود را به زیبایی شناسی جدیدی عادت بدهند، زیبایی شناسی ریتم‌های تکراری شیشه و سنگ و منظره‌های ناخوش‌آیند زندگی خصوصی دیگران، بدون نور کافی، بدون طبیعت، بدون آرامش..... چرا که چیزی نمی‌گذرد و تمام بلوک‌های شهر قد می‌کشند.

نماهای هنگکونگی، نامی‌ست که یانون‌دیزاین برای این منظر این شهرهای جدید برگزیده است. میمو پنتینن، عکاس فنلاندی با سفر به هنگ‌کونگ -که در کمال ناباوری یکی از گران‌ترین شهرهای دنیا هم هست- ما را با تجربه‌ی امروز هنگکونگ مواجه می‌کند. تجربه‌ای که به شدت برای روند رو به انحطاط ما آینده‌نگرانه و درس‌آموز است.... اما صدحیف! چه بسیار عبرت و چه کم‌ند عبرت گیرندگان.... 

کارس لوورا، مستندساز فرانسوی با طی بیش از ۶۵ هزار کیلومتر مسیر در مرکز و شرق آسیا، در سفری رازآمیز و سیاحانه، موفق به ثبت و ضبط گوشه‌هایی خاص و ندیده شده از زندگی شرقی و ارائه تمام این ۶۵ هزار کیلومتر در کلیپی شش دقیقه‌ای شده است. شرق افسانه‌ای...

حرکت‌هایی چنین سیاحانه و از سر ذوق اما معطوف به فهم دقیق از تمدن مقابل، امروز دو چندان برای اهل شرق لازم است. مستندسازان جوان ما باید بروند و غرب را آن‌گونه که هست -نه آن‌گونه که نشان‌مان داده‌اند- ببینند و درک کنند و برای ما به ارمغان بیاورند.