قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یک مجموعه اینستالیشن و چیدمان فوق العاده از هنرمندی شرق آسیایی در قطر اون هم با موضوعی عربی و سنتی.
موضوع سرابه و بیان درکی که عرب بادیه از مفهوم سراب داره. هنرمند شرقی چه خوب تونسته این مفهوم رو از منظر عرب بادیه بشناسه و در چند پرده‌ی کاملا متفاوت با بیان های گوناگون به طرق مختلف بیانش کنه. حتی با فرم هایی که فهمشون نمی کرده نظیر خط عربی به مثابه فرم برخورد کرده.
یه موزه جنگ در تهران داریم، در مجموعه سعدآباد، که ادوات جنگی زمان قاجار و پهلوی رو به صورت مجموعه شخصی شمس پهلوی به نمایش گذاشتند. سوای این که ادوات قدیمیه و با مخاطب رابطه برقرار نمی کنه، خشک و بی روح چیده شدند به طوری که در برخورد با یه توپ جنگی اگر خنده ت نگیره مطمئن باش رعب یا تشویشی تو دلت ایجاد نمی شه! این فقدان هنر چیدمانه!
چیدمان اون چنان در هنرهای فضاسازانه و در عرصه یک اثر هنری اهمیت داره، که گاهی تمام بار حس و بار انتقال معنا بر دوش چیدمان قرار می گیره.فیونا بنر در موزه‌ی هنرمدرن انگلستان با چینش متهورانه و عالی چند جنگنده ببینین چه طور احساس تعلیق و ترس و خشونت و ناملاطفت جنگ رو در چند پرده انتقال داده...
گل‌هایی انتزاعی که از تافته‌های نخ کاموا که با چیزی شبیه به چسب چوب محکم شدند، شکل گرفتند.
وقتی یه پهنه، یه افق دید رو با این ها پر کنیم ، حال و هوایی شاعرانه بر کل کار غالب می شه که دیدنیه ...
بعد هم اتودی دیگه از همین تکنیک و این بار احجامی بی جان در فضا گذاشته که چندان موفق نیست. چنین روش‌هایی بیشتر با فرم ها و مفاهیم انتزاعیه که جواب می دن
محدودیت خلاقیت به همراه داره. مثلا وقتی به یک نفر بگی تنها یک متریال یا یک چیز خاص در اختیار داری و باید با اون همه کار انجام بدی می بینین که راه‌هایی نرفته و اموری خلاقانه بروز می کنه ؛ ساکنین بومی جزایری دورافتاده در جهان گاهی تمام کالاهای ضروری زندگی شون از ظرف و ظروف گرفته تا حتی خود خونه هاشون رو مثلا با نارگیل می ساختند و این بستر خلاقیته.
این ده اتود همه با مخروط‌های ترافیکی مرسومی که به عنوان مانع در خیابون ها استفاده می شن ساخته شدند. گرچه برخی شون در حد یک ماکت بزرگ مقیاس و فاقد ارزش‌های ساختی و یا هنری هستن اما محدودیت های فرمی این مخروط‌ها و حس و حال و هواشون سخت بر شکل و بیان دیگر کارها تاثیر گذاشته و طراح ها رو به ترکیب‌های جدید میون این ها رسونده
اینستالیشنی با طعم آینه کاری های سنتی خودمون؛
اجازه بدین برداشت خودم رو جایگزین برداشت طراح محترم کنم:
می فرماید، "هزار تکه شد این من به لطف آینه هایت"
یه میزه و تعدادی منشور. شما با قرارگیری درکنار منشورها و دست کشیدن روی تبلتی که در کنارش نصب شده و هدایت کل رو بر عهده داره، الگوی نورهای تابیده رو تغییر می دین و شکست های متعدد و حرکت های اعجاب آور لزران نور. تنها کاش به جای پروژکشن از منابع نور لیزری استفاده می کرد تا شکست هایی واقعی تر می داشت.
اگه سرعت اینترنت تون اجازه می ده حتما کلیپ کوتاه‌ش رو هم ببینین.
این فریب جوریه که انگار می کنی رو هوا شبنم نشسته...
ممکنه فردا روز یکی بی‌کار پیدا بشه و تاثیرات اندیشه‌های سهراب بر آثار هاکورا کوجین در آغاز دهه‌ی دوم از هزار سوم میلادی رو اثبات کنه!
یه کار اینستالیشن محسور کننده؛ به واقع سحرتون می کنه حضور در دل این کار ، به طوری که هر پیامی بخواد می تونه در ورای بازی با نورها در ذهن‌تون بکاره و اصلا متوجه هم نباشین از کجا چنین تاثیر پذیرفتین....
ساخت خوب و بی نقصش هم کم‌تاثیر نیست در قدرت بیان و تاثیرش البته.
اگه اینترنت‌تون اجازه می داد فیلم کوتاهی که از مراحل کار و خود اثر در پایان پست هست رو هم تماشا کنین
