قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یک سازهی خرپایی چوبی نمایشگاهی با پنلینگ صفحات نازک سرامیکی.
به این جهت که عکسهایی از خود سازه و مراحل سرهم بندیش داره پست مفیدیه برای دوستانی که به ساخت های تجربی نمایشگاهی و کارگاهی علاقه مندن. نحوهی اتصلات و زیرسازی ها بیشتر مورد توجه قرار بگیره
پوستههایی با فرمهای متنوع و بدون محدویت ، بافته شده با الیاف طبیعی حصیری.
تو خیلی جاها از ایران خودمون بافت این طور الیاف ها رو داریم. به خصوص در جنوب کشور؛ بسیاری از صنایع دستی شون از بافت های سبدطور این الیاف تشکیل می شه. یه اهل درد مثل نادر خلیلی می خوایم که بره پیش این سنتی کارهای درسنخوانده اما استاد و پای یک چنین صنعت ارزشمندی رو به وادی معماری و معماری داخلی وا کنه ؛
مشابه کاری که نادر خلیلی در مورد خانههای سرامیکی و استفاده از استادکارهای کورهساز سنتی کرد .
از این ایده خیلی خوشم اومد. تایپوگرافی ظرفیت های فراوانی داره و این تنها به وادی گرافیک محصور نیست.
به نظرم چنین رختآویزهایی به مراتب بهتر از فرمهای مدرن مرسوم هستند و در کارایی شون هم کمی از اون ها ندارند...
این خرپای فضایی خوش فرم از اتصال دو مدول پایه ساخته شده. دو مدول تراش خوردهی چوبی که با اتصالات فلزی به هم متصل شدند.
گاهی که دوست دارین با خانواده به بیرون برین و در دل چمنزار نهارتون رو صرف کنین، بعد از پنجره های کوچیک مسکونی های چند طبقهی تاریک و بی روح تون به خیابونهای چرک تهران بزرگ نگاه می ندازین و آه حسرت و داغ صحرا سرمیکشین، این جور گاه ها، شاید بدتون نیاد میز نهارخوری خونه هاتون چنین چیزی باشه لاجرم.
فضای استراحت فرودگاه Biggin Hil در انگلستان و معماری داخلی اون چند وقت پیش در اکثر سایت های دیزاین مطرح شد. نکتههای متعددی در مورد فضاسازی داخلی این جا هست اما چیزی که من به عنوان یک نکته مینویسم توجه می دم نگاهتون رو به کاربرد بسیار صریح نگارههای گرههای اسلامی در جایجای این فضاسازی با متریالهای مختلف و به شکلهای کاربرد متفاوت.
نمازخونه ش هم جالب بود :) .
از هیچیش خوشم نیومد الا جراتش در کار. گرفته در ابعاد بزرگ بین دوتا ساختمون نوارهای پلاستیکی براق و شفاف رو در یک شبکه منظم در مقابل جریان باد آویزون کرده و همین! این یعنی جرات کار تجربی . جرات حرف زدن، حتی اگه حرف خاصی وجود نداشته باشه.
نور موجود عجیبیه. شاید عجیبترین موجود این عالم. البته بعد از انسان :)
بگذریم از حرف های شبه عرفانی!
اما بی دلیل نیست که این قدر بشر محسور قدرت های نهفته در این موجوده ....
این اینستالیشن بیانی شخصی از جناب وانگ از لحظات آغازین جهان یعنی نظریه بیگ بنگ یا انفجار بزرگه. چیزی که جالب بود برام تفاوتیه که بین فهم فیزیکی این واقعه و این فهم و بیان هنرمندانه وجود داره! تخیل محض :) اما دوست داشتنی.
