قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
کم‌تر می‌تونیم تصور کنیم چنین روشویی‌ای درست کار کنه! الگوهای مرسوم اون‌چنان در زندگی و روی ذهن ما نشسته که چنین طرحی به سادگی می‌تونه فریب‌مون بده منتظر باشیم به محض بازکردن آب تمام کف فضا خیس خیس بشه. طرح‌هایی مانند این اصلا دنبال آشنایی‌زدایی هستند انگار.
همه ما با طبیعت در ارتباطیم و نسبت میون عناصر طبیعت رو هم درک می‌کنیم
شاید برای همینه که مثلا یک شاخه گل در یک حوض آب تا وقتی روی رفتار و حرکت آب اثر نکنه اون قدر اون رو باور نمی کنیم. با قراردادن چنین گل‌دان‌هایی در آب این نسبت هم به طور کاذب ایجاد می‌شه!
مفهوم فضای شهری در خیلی از شهرهای دنیا هنوز فهم نشده، این که شهر هم در گوشه گوشه های خودش مکان‌سازه و باید به اون ها توجه ویژه کرد. و این واقعیت که فضا تنها فضای فیزیکی نیست و اون چه ذهن آدمی هم به عنوان فضا درک می‌کنه رو باید فضایی بالقوه دونست. جووانا لمانسکا در مجموعه تصاویر انعکاس در پاریس‌ش در جستجوی فضاهای ذهنی بالقوه‌ای هست که در پس انعکاس‌های طبیعی نماهای شهری ایجاد می‌شه.
با پر کردن ۵۰۰ پاکت آب میوه از آب‌های رنگی و ساختن ۵۰۰ قطعه بلوک یخ رنگی، دو دانش‌جوی جوان در طول پنج روز این خانه‌ی اسکیمویی شفاف و رنگی رو برپا کردند. البته به مدد دمای منفی ۲۵ درجه ای که اون ها رو از داشتن یخچال‌های بزرگ بی‌نیاز می کرده....
تغییر شکلی ساده در قیف که از اون در عین حفظ کاربری، یک اثر هنری ساخته. تلفیق شاعرانه‌گی و کاربرد.
چند روز پیش با یکی از دوستان در باب تفاوت میون دیزاین در رشته های هنری و مهندسی‌های فنی صحبت می‌کردیم. اون جا هم بحث به همین مساله رسید. این که دیزاین در معنای هنری یعنی طراحی که در کنار کاربرد به مسائل انسانی نظیر زیبایی‌شناسی و احساس و برقراری ارتباط و .... توجه داره. می‌شد این قیف رو تنها یک قیف طراحی کرد اما اون وقت شاید سخت می‌شد اون رو محصول فرآیند طراحی هنری یا همون دیزاین دونست.
بخار آب یا شب‌نمی که برای من و شما اصلا به حساب نمیاد این موجودات بی‌چاره رو چنان دربرمی‌گیره که حتی احتمالا زندگی‌شون رو کلی مختل می‌کنه! :)
و البته عکاس خوش‌بخت با یافتن چنین فرصتی می‌تونه عکس‌هایی بی‌نظیر از تلالو قطرات ریز آب روی بدن زیبایی این موجودات کوچک ثبت کنه... رویاییه.
خوش ذوقی آلیان لابویلن، در انتخاب تصاویر انعکاس یافته در آب به عنوان سوژه‌ی عکاسی و گرفتن شات‌هایی که در اون‌ها لغزانی یا کیفیت آب در بیان روایتی که در هر تصویر قابل خواندنه داخل شده، روایت‌هابی خیال انگیز و شاعرانه رو رقم زده.
اگرچه این عکاس فرانسوی وقتی این تصاویر رو در کنار حوض‌چه می‌گرفت مطمئن بود این هایی که خارج از آب هستند بچه‌هاش هستند و واقعی هستند و تصویر درون آب خیالی بیش نیست و اگرچه فیزیک و مدل‌هاش هم این ادعا رو تصدیق می‌کنن، اما در عالم خیال و شاعرانه‌گی واقعا حق با کدومه؟ آیا تصویرهای درون آب تصاویر ما هستند یا ما تصاویر اون ها هستیم؟ :)
لحظه وصل دوگانه‌هایی در هستی هست که به واقع دیدنیه.
مثلا آنی که آتش‌فشان خروشان و سوزان با دریای مواج دیدار می کنه؛ لهیب آتش مذابی که با خروش موج اقیانوس برهم می‌خوره. هستی آیه‌آیه خواندنیه. آیاتی که برای تدبر و اندیشه ما، برای عبرت ما، عبور ما از ظاهر و رسیدن به معنای حقیقی که در پس‌شون دارند در جای جای هستی در کالبد ماده نازل شدند....
ورق بزنیم کتاب خدا رو؛ هستی رو...
توماس براون، در این مجموعه عکس تولیدی، سعی داشته تا به گونه‌های مختلف و با به کاربردن متریال‌های گوناگون، به شکل‌های متنوعی فرم دایره رو تجربه کنه. به این ترتیب با استفاده از موقعیت‌ها و حالت‌های مختلف آزمایشگاهی و بازی با دما و سرعت و فشار و حرکت سیال ها و .... و البته به کاربردن رنگ، به دایره‌هایی ناکامل دست پیدا کرده که در مواردی از ویژگی‌هایی دیدنی برخوردار شدند.
به نظر یکی از لازمه‌های هنرمندی همین تجربه کردن و عادی قلم‌داد نکردن تجربه‌هاست؛ هرچند در برخی تجربه‌ها نظیر این کارهای براون، چندان هم به اثری هنری منتج نشه
یک کار خوبی شهری! شهر یک نماد قدیمی داشته و اون درختی کهن‌سال بوده که در تابلوی نقاشی قدیمی ای هم ثبت شده بوده. شهرداری تصمیم می گیره دیوار قدیمی یک بنای مهم شهری رو با یک نقاشی دیواری از حالت خراب فعلی دربیاره و در بافت شهری هم یک نمادسازی متناسب ایجاد کنه.
آدام نیکلویکز برای پاسخ دادن به این نیاز، اولا اون درخت معروف رو انتخاب می کنه تا با عموم مردم شهر رابطه برقرار کنه. بعد به جای این که اون درخت رو مثل همیشه با نقاشی ساده‌ای روی دیوار پیاده کنه به این فکر می افته که چیزی ایجاد کنه که ظرفیت هر لحظه نو شدن و هر روز دوباره خلق شدن رو داشته باشه. این طور می شه که تصمیم می گیره اثر این درخت رو به نحوی بر روی دیوار ایجاد کنه که با بارش هر بارون ایجاد بشه و بعد از خشک شدن هوا محو بشه..... یعنی یک آن؛ یک گوشه در منظر شهری که گاهی نواخته می شه و گاهی ساکته و لزومی نیست که همواره بر سر ساکنان شهر آوار بشه و با زیاد دیده شدن اتفاقا از ارزش هاش کاسته بشه....
درسته در این کار هم برای این که بتونن انتخابی هر وقت لازم بود تصویر رو ظاهر کنن، آب‌پاش‌هایی رو در زیر کار تعبیه کردن اما در کل کار ظرفیت کم‌تر ولی بهینه و به اندازه و هدف‌مند دیده شدن رو داره... و این خوبه
