انسان، نگاه، ارتباط ؛ ابعاد چندگانه انسان

یانون‌دیزاین - س. اکبری (کارشناس نقاشی؛ دانش‌گاه هنر)
———-

این یادداشت، تکمله‌ای بر یک پایان‌نامه نقاشی‌ست. پایان‌نامه‌ای که گویا برای خود هنرمند نیز به مثابه یک سلوک بوده باشد، انگار که در طی مسیر پایان‌نامه به درک جدیدی از انسان و نسبت بازنمود آدمی با واقعیت او یافته باشد. نویسنده-هنرمند در این یادداشت مخاطب را به سمت توجه به ابعاد ناشناخته و کم‌تر قابل بیان و حتی غیرقابل بیان انسان سوق می‌دهد. نویسنده با اشاره به وجوه نادیدنی آدمی، کار هنر را هم بیان حقیقت می‌داند و حقیقت را در پس همین نادیده‌ها جست‌جو می‌کند. در پایان نیز با تقابل مفاهیم شهود و دیدن و مشاهدات در برابر دیدنی‌ها، هنرمندان و به طور خاص نقاشان فیگوراتیو را به حرکت از دیده‌ها به سمت مشاهدات دعوت می‌نماید.

توپ بزرگ معلقی که در سطح‌ش زغال‌هایی آخته داره و اتاقی سفید با دیوارهای ناصاف که به خوبی اثر زغال رو می‌پذیرن....این اینستالیشن مهیج به غیر از جنب و جوشی که در آدم ایجاد می‌کنه یادآور یک نکته ظریف اخلاقی عرفانیه

بداخلاقی‌ها، گناه‌ها، زشتی‌ها برخی اوقات ماننده یک هم‌چین چیزی هستند. نقطه‌ای سیاه هستند در فضای سفید و پاک دل‌مون.  به مرور زمان که اون ها رو پاک نمی کنیم و مدام تکون‌ش می دیم و فعالش می کنیم دیواره‌های دل‌مون رو سیاه می کنن. سیاه و سیاه تر.... تا اون که از اون فضای پاک از اون اتاق سفید دل‌هامون یک دخمه تاریک و کثیف باقی می مونه که روزی از نور حتی جرات ورود به اون رو نخواهد داشت....

پاس‌دار اتاق پاک دل‌هاتون باشین...

دل‌هاتون رو مثل این کار عرصه بازی و آزمون و خطا قرار ندین.

زندگی های امروز ما، شهرها و خانه‌های ما گاهی یک چیزهایی در خودشون دارن که به راحتی نمی شه حذف شون کرد. در عین حال چیزهایی خوشایند نیستن. یه جورایی تهدیدهایی هستند که اگه هنر داشته باشیم می شه به فرصت بدل بشن.

کانال های کولر روی نماهای ساختمونی، دمنده ها و خنک کننده های کولرهای گازی، فلکه ها و شیرهای گاز شهری، گاهی هم منابع و مخازن آب و گاز. این طور چیزها برای زندگی شهری این روزهای ما لازمن و قابل حذف نیستن اما می شه زهرشون رو گرفت و به یه فرصت خوب بدلشون کرد

در این پست چند نمونه نقاشی روی مخزن‌های گاز رو می بینیم که از اون‌ها جلوه‌هایی متفاوت به وجود آورده.

 نقاشی دیجیتالِ مت (Matte Painting) سبکی از نقاشی دیجیتاله که در اون بخش هایی از طبیعت با هم به طور کلاژ می شن که در نهایت به منظره ای رویایی اما با نمودی واقعی دست پیدا می کنیم. در بسیاری از فیلم‌های سینمایی دهه اخیر Matte Painting به طور خیلی حرفه ای حضور داره و غالب نماهای دور از مناظر و شهرها و .... به صورت دیجیتال تهیه شده. در بسیاری موارد حتی ترکیب Matte Painting و تصویربرداری در مقابل پرده آبی یا سبز  و همچنین ترکیب اون با ساخت های دیجیتال سه بعدی رو داریم.

اساس Matte Painting خیلی آسونه. کافیه انتخاب های درست، عکاسی های هدف‌مند و شناخت دقیقی از نور و سایه داشته باشین و اگرچه قلم توانا هم نیازه، اما بدون قلمی توانا اما با کار زیاد هم می شه به نمونه های قابل قبولی دست پیدا کرد.
خیلی وقت بود دوست داشتم از Matte Painting چیزی این جا بگذارم. قطعه ویدیوی زیر مراحل نقاشی دیجیتال منظره زیر رو به صورت خیلی سریع و در عرض چند دقیقه به شما معرفی می کنه و درک کاملی از نقاشی دیجیتال براتون ایجاد می کنه

شاید نقاشی های گچی رو تخته سیاه ها از کوهستان های افغانستان در این کار، اصل کار باشه که به نوعی یک منظر خاص از میانه کوهستان های حوالی کابل رو تداعی می کنه، اما به نظرم باقی بخش های این فضاسازی دکوراتیو، از رنگ دیوارها و هندسه شون تا تضادشون با تخته های سیاه و نحوه ترکیب و چینش تخته ها، تا نرده فرمال و طلایی رنگی که پله و بالکن و بالا و پایین مجموعه رو به هم دوخته، همه و همه در ترکیبی خاص و کامل کنار هم دارند عمل می‌کنن. ....

چنین فضاسازی هایی، فضاسازی هایی که از مجموعه عناصر انتزاعی و بازنمایی های عینی محدود بهره می‌برن و به ترکیب بندی کاملی دست پیدا می کنن غالبا برای بیان مفاهیم و معانی چند پرده و عمیق ظرفیت های مناسبی دارند

 یه مقدار سرم خلوت بشه حتما دستی به سر و روی بخش‌های یانون‌دیزاین می کشم. نقدا بخش نقاشی رو کم کم باید از گرافیک ها جدا کنم.

اما در مورد این پست :) نمی دونم روم می شه یا نه که این رو یک پست نقاشی نام بدم !؟ طبیعت بی جانه مثلا!
راستش برای بچه های هنری و مخصوصا رفقای نقاشی یکی از تمرینات ابتدایی و اولیه نقاشی های طبیعت بی جانه که ریشه در اوایل دوران رنسانس غربی و اواخر قرون وسطی داره به نوعی. از این حرف های تاریخی بگذریم. طبیعت بی جان تا همین امروز هم یکی از موضوعات معمول دوستان نقاشه.
دوستان نقاش در تمرین های ابتدایی، می گیرن و چیدمانی از عناصر بی جان رو در مقابل خودشون با ترکیب بندی های متفاوت می گذارند و از اون ها نقاشی می کنند.
در این اثر نقاشی اینتراکتیو، مجموعه چیدمانی از طبیعت بی جانه که به ظاهر در ترکیب بندی مشخصی چیده شده، اما این بار با تکون دادن و زاویه گرفتن بوم نقاشی، اون ها هم بی تفاوت نمی شینن ؛ اون ها هم می ریزن و تغییر جا می دن و خلاصه همین طوری نمی شینن جلوی جناب نقاش :)

 

 با وارد شدن کامپیوتر به زندگی ما، و تولد صورت های گرافیکی و بصری دیجیتال، عرصه و قالب های هنری دیگه ای هم متولد شد.
یکی از قدیمی ترین های این قالب ها، هنرها و نقاشی های پیکسلی بود. اون اوایل که هنوز خیلی برنامه های گرافیکی ما رو از ماهیت اصلی گرافیک رایانه ای دور نکرده بودند و توهم این که مثلا داریم با یک تصویر کامل کار می کنیم رو در ذهن ما ایجاد نکرده بودند، به واقع لازم بود پیکسل ها رو دانه دانه رنگ کنن و تصویر بسازن.
پیکسل ها رو نقاشی کنن.
یادتون میاد بازی های داسی و قدیمی؛ کلی صحنه پردازی و کاراکتر سازی و خونه و معماری و .... همه تنها با تعداد روشنی پیکسل های رنگی.

در این پست به عنوان هنرهای پیکسلی ، کلی خاطره قدیمی از بازی های قدیمی کامپیوتری رو با هم مرور می کنیم.

در حرکتی آرتیستیک، هنرمند گرفته با طراحی مجموعه قلم‌موهای متفاوت درک معمول ما رو از قلم‌مو و اثر اون بر کاغذ به چالش کشیده. یه چیزی تو مایه‌های بخش تنظیم brush فوتوشاپ! :) در جهان واقع.

از این حرکت‌های آرتیستیک که بگذریم در عالم حرفه ای نقاشی، ابداع و نوآوری در شکل و نو و اثر قلم همواره وجود داشته و اصلا خیلی از انقلاب‌ها یا لااقل نقاط عطف در سیر نقاشی، ناشی از همین ابداعات در ابزار بوده. و حتی اصالت (originality) برخی نقاشان شهیر تاریخ به همین ابزارهای دست ساز نوآورانه‌شون بوده .