اینستالیشن "Anything Can Break" به نوعی با نامش کامل می شه. یعنی با معرفتی پیشین که میاد و روی نگاه مخاطب می شینه اثر کامل میشه. تذکر این نکته که همه چیز ممکنه فرو بریزه چه میزان روان آرام برای مخاطبی میگذاره که زیر این تودهی آویزان سنگین و سیاه پا میگذاره؟ خیلی خوب بود....
خب! حالا اگه یه نامی بیاد روی این عالم و بهمون بگه همه این عالم ممکنه فروبریزه چقدر در قدم زدن های هر روزمون و زندگی معمولمون آروم می گیریم!؟
می دونین چیه؟ کسی آمده و گفته نام این دنیا "دارالفنا" ست. یعنی خانه نابودشونده.... خانه نابودی. یعنی نه این که ممکنه که حتما فروخواهد ریخت....
چه میزان اعتماد براتون می مونه به این دنیا؟ اگر که مخاطب این اینستالیشن بزرگ بشین....
پیش به سوی دارالبقا.
بی توجه به دارالفنا... عالمی که فروخواهد ریخت.