این برج مشاهده طرحی از UNstudio یکی از استودیوهای آوانگارد عصر حاضر معماریه که چندی پیش به عنوان ایده‌ی یک پروژه مطرح شد.
به شخصه ساخت چنین چیز عظیمی تنها به منظور مشاهده برام جالب و دیدنی بود. اما نمی تونم سازه‌ی فوق العاده متهورانه و طره‌ی عظیم‌ش رو هم نادیده بگیرم. فرم خیلی سعی داره خودش رو ملهم از طبیعت و رفتارهای سازه‌های طبیعی نشون بده .

خانه های شرقی این روزها خیلی این طوری هستند. بازی با سطوح و صفحات، تجربه های متنوع فضایی، عموما ساده در ترکیب مصالحی مطبوع و این بار رمپی که سطوح خونه رو به هم ارتباط داده...

دوستانی  که در حوزه طراحی و معماری سبز یا معماری پایدار تحقیق می کنند یا علاقه دارند خوب می دونن که نگاه صاحب نظران این حوزه بیشتر بر گسترش گفتمان و فرهنگ‌سازی در این راستاست. برای همینه که یکی از مهم‌ترین گونه‌ بناهایی که معماری سبز و پایدار سرمایه‌گذاری می کنن روش، مدارس هستند و مراکز آموزشی. به زعم این دوستان اگه ما در هر محله یا شهر فضاهای آموزشی متناسب با راه‌کارهای اقلیمی محیط زیستی بسازیم می تونیم امیدوار باشیم که نسل آینده‌ با تجربه‌ای که در این ها داشته ، نگاهی به مراتب بهتر و جلوتر به مساله احترام و تعامل با محیط زیست و زمین داره....

این جا 14 مدرسه و فضای آموزشی هوشمند و سبز رو داریم که در هر کدوم تلاشی از جنس چیزی که نوشتم جریان داره.

این طرح مسجد اشکالات خیلی داره ها! اما به غیر از مناره‌ش باید بگم خیلی از معیارهای ساخت مسجد در این اثر رعایت شده. ارتباط فضای نماز با آسمان، پرهیز از شباهت به بناهای شاخص دیگه، نوعی هویت سازی با توجه به انتخاب سازه، کاربرد نگاره‌ها و زیبایی شناسی آشنا، ترکیب فضاهای باز و نیمه باز و بسته در کل کار و سایت ، رعایت ورود و خروج ها و احترام به جهت قبله و ......

می دونین از چی ناراحتم؟ چرا باید یک گروه معمار آلمانی بیش از بچه شیعه های ایران اسلامی مطالعه و دقت داشته باشند؟!! چرا باید این چنین طرحی در الجزایر در بلاد اسلامی توسط این ها طراحی بشه بعد در دل تهران، ام القرای جهان اسلام! مسجد امام رضایی نبش نامجو-انقلاب طراحی و ساخته بشه که به فشار و زور رسانه های مصلح نام مسجد ازش برداشته بشه و بشه موسسه فرهنگی! بس که بی ربط باشه به معماری مسجد!!!

چرا!؟