چه قدر خوب می‌شه مصالحی طبیعی و برخی اصلا غیرقابل کنترل رو به کنترل روش‌های ساخت صنعتی و فنی امروز درآورد و چنین کارهایی ساخت!

در این معماری با کاربرد سنگ‌های لاشه ساختمانی به صورت خشکه و نی‌های و حصیرهای چوبی در نقش سایه‌بان و کف‌سازی‌های حساب شده و طبیعی روبه‌رو هستیم که به طور معمولا هیچ‌کدوم رو این‌قدر حساب‌شده و تروتمیز نمی‌شه در معماری به کار برد. اما ا فکر درست و طراحی دیتیل‌های ساده اما اجرایی و متناسب چنین کاری ساخته می‌شه. یک معماری شسته رفته و تراوا اون هم در هند و نه در قلب اروپا و امریکا و به دست معمارهای محلی و نه معمارهای پراسم و رسم تبلیغاتی!

در طراحی در سایت‌های باستان‌شناسی نوعی ترس از دخل و تصرف نامربوط در سایت معمولا به دست‌روی‌دست گذاشتن و طراحی نکردن منجر می‌شه که به نوعی پاک‌کردن صورت مساله‌ی طراحیه. به شخصه در روزهای اخیر چند سایت باستان‌شناسانه‌ رو دیدم که دچار همین معضل بودند. در حالی که اتفاقا منظرسازی چنین سایت‌هایی به دلیل مراجع تخصصی و توریستی و استفاده مدام از سایت امری ضروریه. منظرسازی خوب در سایت‌های باستان‌شناسانه رو چنین کار‌هایی می دونم. منظرسازی‌هایی که به جای افزودن عوارض و توده‌هایی جدید بر بستر تنها به تغییر شکل بستر زمین به قدر حاجت و رفع نیاز بسنده می‌کنن و محصول کار چیزی شبیه پلانیمتری‌های باستان‌شناسانه ست.

در این کار علاوه بر این ارزش طراحانه در ساخت هم با ساخت خشک و تمیز از قطعات سنگ بستر روبه‌رو هستیم که ارزش کار رو دوچندان می‌کنه

از سایه بان پره پره این منزل مسکونی، از تفاوت متریال‌ش با کالبد خانه و از این که به خوبی تونسته حدفاصلی میان سبزی بستر و بی ‌روحی کالبد ساختمون باشه و هارمونی بنا رو یه جورایی با بسترش تکمیل کرده، مجموع این‌ها رو ترکیبی دیدنی و مناسب یانون‌دیزاین دیدم.

افراد دست اندرکار این پروژه برای رسیدن به هدف مورد نظرشون مجبورشدند بازوی فعال این پروژه رو خودشون درست کنن تا بتونن با اتصال اون به کامپیوتر از فرآیندی شبیه یک پرینت سه بعدی با روش اسپری ماسه برای خلق فرم‌های مورد نظرشون استفاده کنن

پیشنهاد می شه ویدیوی پست و سایت این پروژه رو هم خوب نگاه کنین

بعضی ها این میزان آمیختگی با طبیعت رو به صورت بکر می پسندن.
اما من این رو یک زیاده روی یا بهتره بگم یک تناقض می دونم. بلاخره شما یا قرار داری در دل طبیعت وحشی و بکر زندگی کنی یا می خوای از امکانات تمدن جدید بهره ببری! چرا آخه باید روی مبل‌مان و زیر کولر و مقابل تلویزیون نشست و بعد خودمون رو گول بزنیم که در دل یک غار طبیعی هستیم!؟
بازیه انگار....

 

 گاهی طبیعت هم چنین بازی‌هایی می کنه در چینش عناصر و اجزایش.

این مجموعه نگاهم رو جلب کرد، از این جهت که تنها از چیدمان شکل گرفته. سنگ‌هایی که به تنهایی شاید اصلا دیدنی نباشن، توده شنی که حتی ممکنه به عنوان چیزی کثیف درنظرگرفته بشه و هیچ زیباشناسی رو تحریک نکنه تنها با چیدمانی افراطی نظام مند به اثری هنری و دیدنی تبدیل می شه....

 چه ترکیب بندی خوبی از فضا تونسته ایجاد کنه این طراح!
سادگی و بسنده بودن شرقی!

طرح، طرح یک دفتر اداریه که به جای اون که به صورت فضایی بسته طراحی بشه ترکیبی از فضاهای باز و نیمه باز و بسته ست. طراح واحدهای فضایی مستقل رو با استفاده از حیاطی خیلی کوچک به هم متصل کرده وبا عمق دهی به ورودی واحدهای فضایی سرپوشیده امکان برقراری ارتباط مستقیم اون ها با محیط باز رو فراهم کرده. ترکیب بندی حجمی و فضایی مجموعه خیلی خوب طراحی شده و به راحتی می تونه با هویت سازی برای این دفتر کاری در بافت شهری، ضررهای احتمالی ناشی از استفاده متفاوت از زمین رو هم به لحاظ مالی جبران کنه!

 خیلی سبک معماری رو در این بستر خوب و مناسب بنا کرده و امکان داده به طبیعت که خیلی بی‌پروا در دل کار حضور داشته باشه.
صفات حقیقی متریال‌ها رو از اون ها نگرفته، سختی سنگ‌ها رو صیقل‌های مزورانه از بین نبرده. سنگ، چوب، آب، درختان و گیاهان و البته آسمان دست به دست هم دادند در این کار انگار...