طرح یادمان منطقه عملیاتی کربلای چهار یکی دیگه از طرح‌های استودیوی پنج‌اوهفته که در بلاگ‌ استودیو به صورت نشر وبی عرضه شده. در این طرح یکی از مناطق پرظرفیت مرزی جمهوری اسلامی در جنوب کشور به عنوان سایت بوده. با پایان جنگ تحمیلی، مناطق ارزش‌مندی در مرز جنگی ما با نیروهای دشمن به عنوان میراث ملی و میراث‌دار حماسه‌ای بزرگ برجا مونده. امروزه با تصمیم‌گیری‌ نهادهای ذی‌ربط متعدد روند یادمان سازی در این مناطق سرعت گرفته و بازدید و زیارت از اون‌ها هم هرساله پرشورتره. 

چیزی که خیلی آزاردهنده ست تخریب بکری و ارزش‌های فضایی این مناطق به بهانه یادمان‌سازیه که تقریبا تا به حال سرنوشت محتوم خیلی از مناطق بازسازی شده بوده. جمع‌ها و نهادهای خوب و پرشور و جوانی البته هستند که دارن سعی می‌کنن تا حدی مشکلات موجود در این وادی رو حل کنن. مثال‌ش جمع خوب بچه‌های هورنو یا حتی جمع دانش‌جویی بروبچه‌های هنری که با مجموعه مهندسی راهیان نور هم‌کاری دارند اما خب اون‌ها هم گرفتار نظرات پرتاثیر نهادهای مختلف و فرمایشات بالا به پائین و هزار و یک جور بی‌مهری هستند و با وجود همه این مسائل، محکم و پرانگیزه ایستادند تا شاید معبری واکنن در این میون.
به شخصه به جز فقر طراحی و عدم وجود نهادی متخصص و متعهد بر سر کار به جای هزاران فرمایش از سمت هزاران ارگان و نهاد، که دو دلیل عمده‌ی این سرنوشت محتوم  برای مناطق هستند، از دیگر دلایل مهم این افتضاحات رو وجود بودجه‌های سرشار و سوداهای ساختن هرچه بیشتر می‌دونم.

استودیو پنج‌اوهفت در این طرح سعی کرد گرفتار این "سودا"ی بیشتر ساختن نباشه. و البته در این تلاش، کمک و همراهی همون تیم‌های دانشجویی هم‌کار با مهندسی راهیان نور اگر نبود کاری پیش نمی‌رفت.

آرشیگرام! یه گروه از چند تا جوون که معتقد بودن روح زمانه‌شون با تکنولوژی گره خورده، قرار گذاشتن بشینن و این معماری آینده‌ی جامعه‌شون رو با هر ابزاری به تصویر بکشن - اسکیس، کلاژ، حتی اگه شرایط اجازه داد ساختن بنا ... اما توی اون زمان به خاطر عقب بودن تکنولوژی، اقتصاد ضعیف، و دلایل سیاسی و ... نتونستن رویاشون رو بسازن. در عوض یه میراث خیلی باارزش برای نسل‌های بعدشون گذاشتن! (و همون‌طور که می‌دونین خیلی از معمارای بعدی که موقعیت‌های بهتری برای ساختن رویاهاشون داشتن از این‌ها الهام گرفتن)

برای ساخت این خونه در هیروشیمای ژاپن، طراح اقدام به ساخت یک دیتیل نوآورانه کرده که البته مشابه‌هایی از اون رو همین امروز در معماری داخلی خودمون هم تجربه می‌کنیم.

طراح با ساخت تایل‌های شیشه‌ای نازک تو پر که به دلیل ضخامت‌شون خاصیتی اپتیکی در شکست نور خواهند داشت، چند جداره در خانه از جمله جداره‌ی واسط میون تراس بلند (و در نقش حیاط) خونه و خیابان مجاور رو با این دیتیل ساخته. به این ترتیب با وجود استفاده خوب از نور بیرون و ایجاد فضای گل‌خونه‌ای مطبوعی برای گیاهان داخل فضا، اون محرمیت و حجاب شرقی رو هم از بین نبرده و فضایی امن برای اهل خانه درست کرده.

خانه بسازین نه مجتمع‌های چندواحدی برای زندگی حداقلی!

در این ویدئو اینفوگرافی جالب با ضرب‌آهنگی حساب شده از A تا حرف Z معماران مشهور دوران معاصر و مطرح ترین بنای اون‌ها که جنبه‌ای آیکونیک هم در تاریخ معماری مدرن پیدا کرده به همراه اطلاعاتی در مورد شخص معمار و بنای مورد نظر نظیر ملیت معمار و محل ساخت بنا معرفی می‌شه. 

طراحان با اضافه کردن حرکاتی جذاب و مرتبط با سرگذشت هر بنا به آیکون طراحی شده برای اون، یک دور کامل تاریخ معماری مدرن و معاصر مغرب زمین رو مرور می‌کنن؛ کاری که ما در حدود دو ماه و اندی‌ه در لابه‌لای ورقه‌های کتاب ارزش‌مند لئوناردو بنه‌ولو با نام تاریخ معماری مدرن در جلسات سری جدید حلقه‌های هنر انجام می‌دیم.

این یک پست طراحی نیست ولی طراحی نیاز به این پست داره!

این موضوع که طراحی مناسب محیط مصنوع در ارتقای جنبه های مختلف زندگی بهره برداران از محیط تاثیر دارد برای کسانی که به امر طراحی مشغول‌ند واضحه اما شاید کمتر کسی اطلاعی از میزان دقیق این تاثیر داشته باشه. در پژوهشی مشترک دانشگاه سالفورد و انجمن معماران نایتینگال انگلستان ثابت شده که طراحی مناسب فضای آموزشی می تواند تا 25 درصد عمل‌کرد درسی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی را ارتقا بده؛ 25 درصد!. نتایج این پژوهش بر اساس بررسی یک ساله بر روی 7 مدرسه در انگلستان به دست آمده. این تحقیق بر اساس ارزیابی معیارهایی هم‌چون نور طبیعی، دمای محیط، میزان نوفه (نویز)، کیفیت هوا و جهت کلاس‌ها انجام پذیرفته.

به نظرم دانش طراحی محیط برای کمک به طراحان، بسیار زیاد به این تحقیقات علمی نیازمنده. این نوع تحقیقات بین رشته‌ای به دلیل وابستگی بسیار زیاد به شرایط اجتماعی-فرهنگی مناطق مختلف باید به صورت بومی مورد توجه پژوهش‌گران قرار بگیره ولی خب متاسفاته جایی برای پژوهش‌های بین رشته‌ای در دانشگاه‌ها وجود نداره.

محققان دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا در بارسلونای اسپانیا نوع جدیدی از بتن را ساختند که آب باران رو درون بافت لایه‌ای از خود جمع می‌کنه تا محیطی مناسب برای رشد خزه، گلسنگ و ... ایجاد کنه. به این ترتیب می‌شه از این نوع بتن برای ایجاد نمای سبز بدون هیچ‌گونه سازه مجزا و سیستم آب‌رسانی پیچیده، استفاده کرد. بر اساس ادعای محققان این نوع بتن توان اون رو داره که کربن‌دی‌اکسید هوا رو جذب کرده و باعث تنظیم میزان عناصر تشکیل‌دهنده‌ی هوا بشه یعنی از لحاظ زیست محیطی هم این بتن به صرفه است.

نیک فرانک با تمرکز بر پرسپکتیو‌های خاص در معماری و توجه به حضور و هم‌نشینی رنگ‌ها در معماری بناهایی خاص که بیشتر در شهر مونیخ گرفته شده، تونسته جلوه‌ای از معماری این بناها ارائه بده که گویا اصلا اون‌ها در شهری زمینی نیستند و به دنیایی در کره‌ای دیگه تعلق دارند 

با وجود فرم‌های پرتنش، چقدر ترکیب خوب متریال در این بنا خوب تونسته به کلیت بنا تعادل ببخشه.

اون‌قدر که به نظر می‌رسه معماری خوب از پس کاربرد خوب و درست متریال‌ها یا به تعبیری ساخت خوب به تنهایی بیرون خواهد آمد! به نظر شما چی؟